Σαν να λέμε, ότι σκύλος δάγκωσε άνθρωπο: μη είδηση. Αχαστο στάνταρ, από το ξεκίνημα της περιόδου, σε πείσμα των ελάχιστων που νόμισαν ότι μίκρυνε η ψαλίδα. Δέχονταν άραγε οι μπούκηδες στοίχημα για το ζευγάρι των τελικών της Α1, στο ξεκίνημα της περιόδου;

Αν ναι, άξιζε να δοκιμάσει κάποιος ματσωμένος τζογαδόρος αυτό που τόλμησε ο πρωτοπυγμάχος Φλόιντ Μέιγουεδερ χθες, στο Λας Βέγκας. Πόνταρε ένα αστρονομικό ποσό στη νίκη των Μαϊάμι Χιτ επί των Ιντιάνα Πέισερς (με χάντικαπ 7 πόντων) και κέρδισε 5,9 εκατομμύρια δολάρια!

Βεβαίως, ο Μέιγουεδερ ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που ανάβουν πούρα με εκατονταδόλαρα. Λίγες ώρες πριν στοιχηματίσει στο ΝΒΑ, είχε υπογράψει συμβόλαιο 200 εκατομμυρίων δολαρίων για τις επόμενες έξι γρονθοπατινάδες του. Τι είναι 6 ψωροεκατομμύρια μπροστά σε τέτοιον πακτωλό; Ακόμα και αν τα έχανε, θα έβαζε τον σκύλο του να κλαίει. Για λίγο.

Μόνο μία χώρα -από τις προηγμένες- έχει να παρουσιάσει ανάλογο δίπολο την τελευταία οκταετία: η Λιθουανία, όπου η Ζαλγκίρις και η Λιέτουβος Ρίτας διεκδικούν τον τίτλο μέχρι τελικής πτώσεως. Πέντε φορές είχε πλεονέκτημα έδρας η πρώτη, τρεις η δεύτερη. Στη Ρωσία, όπου αποφάσισαν να καταργήσουν τα πλέι οφ για το χατίρι της Λίγκας VtB, η ΤΣΣΚΑ ζευγάρωσε με τη Χίμκι (και τη νίκησε) έξι φορές την προηγούμενη επταετία. Στη Σλοβενία, παίζουν τέσσερα χρόνια σερί Ολύμπια - Κρκα. Στη Σερβία η Παρτίζαν μετράει 8 πρωταθλήματα στη σειρά, αλλά παρατηρείται εναλλαγή στη δεύτερη θέση, με Ερυθρό Αστέρα και Χέμοφαρμ. Στο Ισραήλ, η Μακάμπι έχει κάθε χρόνο και διαφορετικό αντίπαλο στους τελικούς.

Στην Τουρκiα, το δίδυμο Εφές - Φενέρμπαχτσε κλειδώθηκε στο χρονοντούλαπο μετά το 2010 (φέτος θα παίξουν Γαλατασαράι - Μπανβίτ). Στην Ιταλία, όπου η Σιένα κυριαρχεί από το 2007, αλλάζει διαρκώς ο ηττημένος φιναλίστ. Στην Ισπανία, η Μπαρτσελόνα πάει για 7ο συνεχόμενο τελικό, αλλά χωρίς σταθερό παρτενέρ (πρόπερσι αντιμετώπισε τη «δική μας» Μπιλμπάο). Στη Γαλλία, έξι διαφορετικές ομάδες συγκρότησαν τα τρία τελευταία ζευγάρια: Νανσί - Σολέ, Σαλόν - Λε Μαν, Στρασμπούρ - Ναντέρ!

Κάθε πρωί, ξεκινώ το σερφάρισμα από τα αποτελέσματα των πλέι οφ στα ξένα πρωταθλήματα. Εκεί, τουλάχιστον, γίνονται εκπλήξεις και ανατροπές. Ουδείς Μέιγουεδερ θα ρίσκαρε τα ωραία του λεφτά στο μπάσκετ της Γαλλίας, της Ιταλίας ή της Ισπανίας. Στο δικό μας, ναι. Αλλά όχι στην έκβαση των τελικών. Ισως στο 3-0 των ημιτελικών.

Βεβαίως, καμία άλλη χώρα δεν μετράει 9 ευρωπαϊκά τρόπαια μέσα σε 18 χρόνια. Εφόσον οι υπερδυνάμεις του ελληνικού μπάσκετ κυριαρχούν στο διεθνές στερέωμα, θα ήταν άκυρο να περιμένουμε θαύματα από τους κομπάρσους του θιάσου. Από πού κι ως πού να πετύχει περισσότερα σε μία σειρά 5 αγώνων ο Πανιώνιος απ' ό,τι η Μπαρτσελόνα ή η Εφές;

Οι «αιώνιοι», άλλωστε, τους θέλουν μικρομεσαίους τους μικρομεσαίους. Ειδάλλως δεν θα συνυπέγραφαν τις νομοθετικές πράξεις (τις σχετικές με τα τηλεοπτικά δικαιώματα) που εξοβέλισαν τις «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» στην αφάνεια.

Πηγή: SportDay

Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός