Δεν πέρασαν δέκα ημέρες από την τελευταία ημέρα του Γιάννη Χριστόπουλου στη δουλειά. Στις 2 Ιουνίου υποκλινόταν μπροστά στους οπαδούς του ΠΑΣ Γιάννινα, ανταποδίδοντας την τιμή που του έκανε το γεμάτο γήπεδο με το χειροκρότημα και τα συνθήματά του, το “μπράβο” και το “ευχαριστώ” για την πιο υπερβατική σεζόν τουλάχιστον στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, αν όχι σε όλη. Σε δύο μέρες θα βρεθεί στην Συμφερόπολη, τον επόμενο προορισμό σε αυτό το ποδοσφαιρικό ταξίδι που άρχισε στα 13 του, ως εκκολαπτόμενος ποδοσφαιριστής στην ακαδημία της “Μαύρης Θύελλας”, στην Καλαμάτα. Πηγαίνει για να πιάσει αμέσως δουλειά στην Ταβρίγια Συμφεροπόλ, με την πίστη ότι θα γιορτάσει εκεί, δίπλα στην Σεβαστούπολη τα 41α γενέθλιά του και την προσδοκία να κάνει καριέρα στην Ουκρανία, να βάλει όσες σφραγίδες του χρειαστούν στο διαβατήριό του προτού αλλάξει χώρα και μεταναστεύσει σε ένα υψηλότερου επιπέδου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Διαβάστε το υπόλοιπο σχόλιο στο gazzetta.gr