Εμαθε να ζει δίχως να τα περιμένει όλα από τον Διαμαντίδη. Ζυγισμένος και διαβασμένος. Δεν πήγε ούτε για υπερβάσεις μήτε για εξεζητημένες επιθέσεις. Πώς μπορώ να κερδίσω; Πρώτα αν παίξω άμυνα. Συμπαγής και αποτελεσματικός ήταν ο ΠΑΟ. Ξέρει και τις αδυναμίες του. Δεν έχω τον παίκτη που θα βάλει τριαντάρες. Πάμε σε χαμηλό τέμπο. Σετ παιχνίδι και η μπάλα με σωστές περιστροφές για να μπει το καλάθι. Οχι υψηλό σκορ, αφού μάλλον δεν μπορώ να ακολουθήσω. Του βγήκε. Πιο δύσκολα απ' ό,τι στον πρώτο τελικό, αλλά η ουσία και το αποτέλεσμα είναι και πάλι τα ίδια.
Κι αν ο Ολυμπιακός ξεκίνησε δυναμικά κι έδειξε πως τώρα ξύπνησε, τελικά έπεσε πάλι στην ίδια παγίδα. Μια πάσα και σουτ. Ναι, η απουσία του Λο είναι μεγάλη. Περίμενες όμως ότι οι άσοι του θα κάνουν κάτι παραπάνω αυτή τη φορά. Το απόλυτο μηδέν. Ο Πρίντεζης με τον Αντιτς ήταν μαύρες τρύπες. Σε τόσο κρίσιμο ματς με τα πάντα να παίζονται στο καλάθι, στο ένα λάθος που θα φέρει το σκορ οριακά υπέρ σου δεν επιτρέπεται να παίζεις λες και είναι παιδική χαρά.
Δεν μπορείς να τα περιμένεις όλα από τον Σπανούλη. Το πάθος και η διάθεση για ανατροπές που σημάδεψαν όλη τη χρονιά έχουν μείνει ανάμνηση παλιά. Δεν είναι φρέσκος ο Ολυμπιακός. Δεν έχει την ίδια δίψα. Εδειξε πως θα ήταν καλύτερος. Πως ξύπνησε και δεν θα είχε τα ίδια χάλια. Κι όμως στο φινάλε οι αριθμοί άλλα λένε. Πενήντα πόντοι στην επίθεση και αντίο ζωή. Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε υπερβολές. Τον κράτησε για ώρα ο Ούκιτς και μετά πήγε βήμα βήμα. Ούτε γιουρούσια, μήτε τίποτα παραπάνω. Τσούκου τσούκου; Δεν είναι η σωστή έκφραση. Αυτό που μετράει όμως είναι ο τίτλος και ο Παναθηναϊκός τον έχει αγκαλιάσει.
Έχει σημασία το πώς; Τα τρόπαια μετράνε. Είναι πιο δουλεμένος και έχει πιο καθαρό μυαλό. Οι «ερυθρόλευκοι» πιστεύουν πως κάθε φορά κάτι θα συμβεί και θα το γυρίσουν το ματς. Η ανορθογραφία με την έλλειψη ψηλών δεν θα διορθώνεται πάντα με πίεση, πάθος και σουτ αυτοθυσίας. Όπως και στον τελικό του Κυπέλλου ο Παναθηναϊκός τους έβγαλε από τον ρυθμό τους. Έπαιξε με το μυαλό τους και τους νίκησε στα ίσια. Σίγουρα, η απουσία του Λο έπαιξε και πάλι τον ρόλο της, αλλά δεν μπορεί κάθε φορά ο ΠΑΟ να σε αποδιοργανώνει και εσύ να μη βρίσκεις τη λύση. Δεν είναι τεχνικό το θέμα.
Είναι ζήτημα ετοιμότητας, σοβαρότητας και δίψας. Αυτή που είχαν πέρυσι και όλη τη χρονιά στην Ευρώπη τώρα δείχνουν πως την ξέχασαν στα αποδυτήρια της «Ο2 Αrena» του Λονδίνου. Αν μπορεί να γυρίσει η σειρά; Ο ΠΑΟ είναι πιο κοντά στον τίτλο. Με 2-0 αβάντζο έχει τρία ματς μπολ. Ο Ολυμπιακός πρέπει μέσα σε τρεις μέρες να βρει τη χαμένη του ταυτότητα και να αντιδράσει. Να παίξει με μυαλό και ενέργεια, στοιχεία που δεν εμφάνισε ποτέ στους δυο πρώτους τελικούς. Σε αυτά τα δυο πρώτα ματς ο Παναθηναϊκός πατάει καλύτερα και δικαιότητα νίκησε. Παίζει ως ομάδα και δεν τα περιμένει όλα από έναν. Οπως ο Ολυμπιακός από τον Σπανούλη, δηλαδή...
Πηγή: SportDay