Είναι γνωστό πως στην Ελλάδα το "Θεός" από το "παλτό" απέχουν όσο το "δοκάρι και μέσα" απ' το "δοκάρι κι έξω". Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός απείχε ακόμα λιγότερο όπως αποδείχθηκε. Όσο το "κριτική" απ' την "αυτοκριτική".

Το μάθημα αυτό το πέρασε πρώτος με επιτυχία ο Ολυμπιακός. Όταν οι Αγγελόπουλοι συνειδητοποίησαν πως φέρνοντας καραβιές ΝΒΑερς, τύπους που πρόσφεραν αφειδώς θέαμα, αλλά ουσία μηδέν, θα έκλειναν κοντά μια δεκαετία χωρίς να φτάσουν στη γη της επαγγελίας.

Μέχρι που ήρθε ο ...άγιος Ντούντα, έβαλε νέες αρχές και κατέστησε σαφές πως οι τίτλοι περνάνε απ' το ...κανονικό μπάσκετ. Εφάρμοσε το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, έβαλε αρχές στο παιχνίδι, επένδυσε σε παίκτες που μπορούσαν να φέρουν εις πέρας το πλάνο του, μοίρασε σωστά ρόλους και ας μην είχε ούτε έναν παίκτη να καρφώνει ανάποδα και "τσεκούρι".

Διαβάστε όλο το σχόλιο στο gazzetta.gr