Γίνονται ντάλα καλοκαίρι και συχνά οι παίκτες τις αντιμετωπίζουν ως αγγαρεία. Δεν τις έχουν κερδίσει ποτέ, οπότε δεν χωράνε συγκρίσεις ανάμεσα στο τι γίνεται τώρα με τα παλιότερα. Κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με τον προπονητή της εθνικής, αφού αυτός έχει τη δικαιολογία έτοιμη: ετοιμάζει τη «σκουάντρα ατζούρα» για τα σημαντικά που ακολουθούν. Κι όμως το φετινό Confederation Cup δημιούργησε στη γείτονα χώρα τη χαρά μιας γλυκιάς εθνικής υστερίας μετά το γκολ και την εμφάνιση του Αντρέα Πίρλο κόντρα στο Μεξικό.

O Πίρλο σημείωσε γκολ με απευθείας χτύπημα φάουλ στο ματς της Ιταλίας με το Μεξικό και μετά έδωσε την μπάλα στον Μπαλοτέλι για να κάνει το 2-1: όλα αυτά σημάδεψαν την εκατοστή του εμφάνιση με τη φανέλα της «σκουάντρα ατζούρα», προκαλώντας περίπου εθνική υστερία. Η «Γκαζέτα» τον κάλεσε να δεσμευτεί ότι θα αγωνίζεται στην εθνική μέχρι τα 40 και ο Αντόνιο Κόντε, προπονητής του στη Γιούβε, είπε ότι θα εισηγηθεί στη διοίκηση να του ανανεώσει το συμβόλαιο για πέντε χρόνια, πράγμα υπερβολικό για έναν παίκτη 34 χρόνων.

Βιάζονται

Ο Πίρλο αγαπήθηκε όσο μεγάλωνε κι αυτό είναι κομμάτι παράξενο για Ιταλό, αφού και στην Ιταλία, όπως και γενικά στη Μεσόγειο, έχουν ένα κόλλημα με τους πιτσιρικάδες και βιάζονται να τους ανακηρύξουν σε σούπερ σταρ: ετούτος άργησε πολύ να κατακτήσει τον κόσμο κι ίσως αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νεότητάς του. Στο Μουντιάλ του 2002, παρ' ότι ήδη απασχολούσε την Ιντερ και τη Μίλαν δεν ήταν στην αποστολή της εθνικής, αν και είχε φτάσει τα 23. Στο Euro του 2004, δεν ήταν στους αρχικούς εκλεκτούς του Τζιοβάνι Τραπατόνι: αν και αγωνίστηκε σε δυο ματς, οι σταρ ήταν άλλοι και η δική του παρουσία ήταν συμπληρωματική -πράγμα που σήμερα ακούγεται ως ποδοσφαιρικό παράδοξο, αν σκεφτεί κανείς ότι τότε ήταν 25 χρόνων! Αυτή η δυσκολία του να πείσει για την αξία του και την καθοριστικότητά του τον έκανε και συμπαθή, και σοφό: ο Πίρλο μεγάλωσε μαθαίνοντας, σκλήρυνε καθισμένος στον πάγκο. Τίποτα δεν του ήταν εύκολο.

Λατρεία

Προφανώς η λατρεία ξεκίνησε μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ του 2006, όμως αυτός ήταν ήδη ένας μικρός -τεράστιος- ηγέτης πριν το Μουντιάλ: ως τέτοιο τον αντιμετώπιζαν οι συμπαίκτες του. Είναι αγαπημένη μου ιστορία μία που είχα διαβάσει και που αφορούσε ένα γκολ που πέτυχε το 2006, στον πρώτο γύρο κόντρα στην Γκάνα. Ο Πίρλο είχε σκοράρει από χτύπημα φάουλ, αλλά με τρόπο περιπετειώδη. Είχε σουτάρει σημαδεύοντας τον Τζιλαρντίνο και ελπίζοντας ότι ο φορ θα φύγει από την μπάλα και δεν θα επιχειρήσει να τη στοπάρει -πράγμα που έγινε. Οι εφημερίδες τόνιζαν όχι την εκτέλεση του Πίρλο, αλλά την εξυπνάδα του Τζιλαρντίνο να πέσει στο έδαφος, ώστε να αποφύγει κάθε επαφή: χωρίς τη δική του καθοριστική εξαφάνιση η μπάλα δεν θα πήγαινε ποτέ στα δίχτυα! Ομως ο «Τζίλα» θύμωσε και ζήτησε να αποκατασταθεί η τάξη: τα του Πίρλο στον Πίρλο, είχε πει προσθέτοντας ότι ο κουμανταδόρος της εθνικής είναι τόσο καλός, που όταν σου στέλνει την μπάλα, σου στέλνει ταυτόχρονα και οδηγίες για το τι πρέπει να κάνεις! «Καμιά φορά», είχε πει ο Τζιλαρντίνο, «οφείλεις και να εξαφανιστείς!».

Νικητές

Μετά το 2006 ο Πίρλο έκανε πολλά θαυμαστά. Κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ με τη Μίλαν στην Αθήνα, έκανε ένα καλό Πανευρωπαϊκό το 2008, όταν οι Ιταλοί αποκλείστηκαν στα πέναλτι από τους Ισπανούς, πήγε την Ιταλία στον τελικό του Euro το 2012 κι έβγαλε πρωταθλήτρια τη Γιούβε πέρυσι, κάνοντας τη διαφορά στο Καμπιονάτο στα 32 του. Επειδή τα χρόνια περνάνε, πρέπει να πω ότι και μερικές αποτυχίες των ομάδων του ήρθαν όταν αντίπαλοι που πλέον τον ξέρουν καλά τον περιόρισαν. Τον πρέσαραν ασφυκτικά οι Ισπανοί στον τελικό του Euro του 2012 και διέλυσαν την Ιταλία, τον έβγαλαν από το ματς τα «μηχανάκια» της Μπάγερν φέτος και η Γιούβε έφυγε από το Τσάμπιονς Λιγκ στα προημιτελίκά. Ομως αυτές οι εμφανίσεις του τον έκαναν ακόμα πιο συμπαθή. Ο κόσμος δεν λατρεύει μόνο τους νικητές: καμιά φορά μάλιστα, όταν το παρακάνουν, συνηθίζει και να τους μισεί! Αυτούς που κανείς ποτέ δεν μίσησε είναι εκείνοι που δεν κρύβονται και ο Πίρλο είναι τέτοιος.

Σπουδαίο

Συνηθισμένος να παίζει πολύ με την μπάλα και όχι να ψάχνει τις λεπτομέρειες της μιας στιγμής, ο Πίρλο στα 34 του σκίζεται. Το να τον βλέπεις να πατάει κάθε γωνιά του γηπέδου και να ομορφαίνει το ματς με την παρουσία του και όχι απλά με τα ψήγματα της κλάσης του είναι πραγματικά σπουδαίο. Ο Πίρλο θα είναι μια ατραξιόν και στο Μουντιάλ του 2014: πιθανότατα ο πιο αγαπητός βετεράνος που η ανθρωπότητα έχει δει να παίζει ποδόσφαιρο!

Μπαράζ

Ο Ολυμπιακός Βόλου και ο Παναιτωλικός θα παίξουν απόψε ένα πραγματικό μπαράζ για την άνοδο στη Super League: ο Παναιτωλικός έχει υπέρ του την ισοπαλία, ο Ολυμπιακός Βόλου όμως είναι γηπεδούχος. Και οι δύο έχουν σημαντικές απουσίες: ο Ολυμπιακός Βόλου σαφώς μεγαλύτερες. Και οι δύο φτάνουν στο ματς με παίκτες κατάκοπους, πράγμα λογικό καθώς προηγήθηκε ένας μαραθώνιος 40 αγωνιστικών και μια σκληρή διαδικασία πλέι οφ. Ο γηπεδούχος Ολυμπιακός έκανε στο Πανθεσσαλικό το καλύτερό του ματς κόντρα στον Ηρακλή, αλλά στο ίδιο γήπεδο δεν κέρδισε σε κανένα από τα δυο ματς που έδωσε με τη Νίκη, παρ' όλο που ειδικά στο δεύτερο για το «τρίποντο» καίγονταν μόνο αυτός. Από την άλλη, ο Παναιτωλικός κατάφερε να χάσει από την ομάδα Νέων του Ηρακλή την Κυριακή ένα ματς που, αν το είχε κερδίσει, θα είχε πάρει και την άνοδο.

Στον Βόλο θα υπάρχει ιερός φανατισμός: ας μην ξεχνάμε ότι στο Αγρίνιο τραυματίστηκε από ρίψη φωτοβολίδας στον αγωνιστικό χώρο ο ποδοσφαιριστής Καρράς, ενώ και στη Μυτιλήνη, στο τελευταίο ματς του πρωταθλήματος κόντρα στην Καλλονή, έγινε το «έλα να δεις». Ωστόσο στον Βόλο πρέπει να δείξουν ψυχραιμία για να μη χάσουν το δίκιο τους: φέτος η συμπεριφορά των οπαδών του Ολυμπιακού Βόλου ήταν υποδειγματική στο Πανθεσσαλικό και το ίδιο πρέπει να γίνει και τώρα. Στον Παναιτωλικό, από την άλλη, οφείλουν να μην ασχοληθούν με τον διαιτητή Σιδηρόπουλο: ειδικά ο πρόεδρος Κωστούλας θα πρέπει να κλείσει τα αυτιά του σε όσα του λένε. Αν αδικηθεί, ας κάνει την πρέπουσα φασαρία μετά το ματς. Οχι πριν.

Στον Βόλο κινδυνεύουν να την πατήσουν αν δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας και στον Παναιτωλικό αν πιστεύουν ότι ο Σιδηρόπουλος πάει για να τους καταστρέψει κτλ. Οποιος παίξει όσο καλύτερα μπορεί, θα πάρει το εισιτήριο…

Πολλά ευχαριστώ

Οποιος συνάντησε στην πλατεία Κολωνακίου αυτές τις μέρες τον Νίκο Αναστόπουλο τρόμαξε, αφού τον είδε να κυκλοφορεί με το χέρι στον γύψο. Για όσους ανησυχούν, να πω ότι υποβλήθηκε σε μια εγχείρηση στον τένοντα από τον Λάκη Νικολάου: ο «αλενατόρε» δηλώνει παντού πόσο εξαιρετικός υπήρξε μαζί του και ο γνωστός ορθοπεδικός, αλλά και ο κύριος Μισιντζής που ανέλαβε την αποκατάσταση. Και στους δυο νιώθει υποχρεωμένος.

Θα βγάλει τον γύψο σε μια εβδομάδα. Και μετά, λέει, θα περιποιηθεί στον Αγιο Κοσμά κάτι «γατάκια» σαν τον Ξανθόπουλο και τον Γεωργάτο που εν τη απουσία του έβγαλαν γλώσσα….

Πηγή: SportDay

Ποδόσφαιρο SPORTS