Η μία σφαλιάρα πέφτει μετά την άλλη λες και πρόκειται για τον Αλέκο Τζανετάκο σε ελληνική ταινία. Κολιάτσου - Παγκράτι την έκανε τη διαδρομή Αθήνα - Νιόν γι' αυτή τη καταραμένη την αδειοδότηση, αλλά τελικά ψώνισε από σβέρκο. Λες και κάποιος κάνει πλάκα μαζί του.

Κατ' αρχάς, τον βάζουνε να παίξει μπαράζ με τη Skoda στη Νέα Σμύρνη. Στο εάν δεν πάρουν δηλαδή την άδεια τα Γιάννενα. Λες κι ο Παναθηναϊκός την είχε την αδειοδότηση σίγουρη στην κωλότσεπη. Κερδίζει λοιπόν η ομάδα, ο Γιάννης Βονόρτας τυγχάνει της γενικής αναγνώρισης ότι πρόκειται περί προπονηταρά κι αρχίζουν οι περιπέτειες. Κατ' αρχάς, τα σούρτα φέρτα στην ΕΠΟ.

Αυτοπροσώπως ο Αλαφούζος να βγαίνει στην αναφορά λες και είναι φαντάρος και να δίνει ραπόρτο σχετικά με τα οικονομικά. Κι επειδή δεν έχουμε καμία απολύτως εμπιστοσύνη στην εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσα Μαγδαληνή του ελληνικού ποδοσφαίρου, γνωστή και στην ΕΠΟ, πάμε να τα πούμε στο βιζαβί με τον καθ' ύλην αρμόδιο της Ευρωπαϊκής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Τον κ. Τραβέρσο, στα γραφεία της στη Νιόν. Ανθρακες όμως ο θησαυρός. Οπως ο Τούρκος καπετάνιος είχε αναφωνήσει «Μάλτα γιοκ», έτσι και ο Δημητρίου της ΕΠΟ είπε «άδεια γιοκ» για τον Παναθηναϊκό. Ποιος είδε όμως τον Γιάννη και δεν τον φοβήθηκε; Το χέρι δυνατά στο τραπέζι και τον λόγο γι' αυτόν τον κύριο τον έχουνε πλέον τα δικαστήρια. Κι από κοντά ο Φορέας να στέλνει κόσμο στην ΕΠΟ για να κρατάει τα μπόσικα. Και, ω του θαύματος, η δευτεροβάθμια Επιτροπή ρίχνει την αρνητική εισήγηση του Δημητρίου στην κάλαθο των αχρήστων και δίνει την πολυπόθητη άδεια.

Το κάθε θαύμα όμως στην Ελλάδα κρατά τρεις μέρες. Κάποιος ρουφιάνος -κακό χρόνο να 'χει- την κάνει καρφωτή στην UEFA. Ερχεται στην Ελλάδα η τρόικα του Μισέλ, κάνει ντου στα γραφεία της ΕΠΟ και φύλλο και φτερό ο φάκελος του Παναθηναϊκού. Κωλώνει όμως η ομάδα; Με τίποτα. Δεύτερο ταξίδι-αστραπή του Αλαφούζου στη Νιόν. Δύο φορές όμως κουκιά με λάδι, όπως έλεγε ο σερβιτόρος στον μάγειρα στις παλιές ταβέρνες. Τζάμπα ο κόπος και τα έξοδα. Αυτοί οι καταραμένοι της UEFA δεν τη δώσανε την άδεια στον Παναθηναϊκό. Και τον άλλον μήνα ο Πανόπουλος, ο Skodaς, αντί να πάει κυνήγι για αγριογούρουνα, θα παίζει στο Γιουρόπα Λιγκ.

Και πάλι όμως δεν κωλώνει η ομάδα. Ο Αλαφούζος δηλώνει μετά λόγου γνώσεως ότι η βρωμοδουλειά έγινε από την ΕΠΟ που παρέσυρε την UEFA και τρέχει στο CAS για να βρει το δίκιο του. Αν όλα αυτά δεν είναι μια ιλαροτραγωδία, τι είναι; Μια ζωή μπλεγμένος, μια ζωή παραπονεμένος και μια ζωή αδικημένος ο Αλαφούζος. Λες κι έχουν βαλθεί κάποιοι να στήσουν όλο αυτό το σκηνικό και να κάνουν πλάκα. Να πέφτει από παγίδα σε παγίδα κι από λούμπα σε λούμπα.

Και πραγματικά δεν ξέρεις ποιο από τα δύο είναι το χειρότερο: να πιστεύει ο Αλαφούζος ότι τα κάνει όλα σωστά κι υπάρχουν κάποιοι που τον κυνηγάνε και τον τρώνε. Ή τα κάνει πάντα κάθε φορά μούτι και εύλογα πληρώνει τις συνέπειες. Είτε το ένα συμβαίνει είτε το άλλο, είναι εξίσου τραγικά. Αυτά.

Η πλάκα είναι ότι οι οργανωμένοι δεν γούσταραν τον Τζίγγερ επειδή είχε αδυναμία να προστατεύσει τον Παναθηναϊκό.

-Observer

Εκτός κι αν ανήκει και ο Μακρόπουλος στην κατηγορία Μώραλη - Σαρρή

ΑΣ κάνουμε όμως μια υπόθεση εργασίας. Οτι ο Αλαφούζος έχει δίκιο σε όλα. Στα πάντα. Οτι πράγματι η Super League του Μώραλη είναι κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ακόμα πιο κόντρα είναι η ΕΠΟ του Σαρρή. Που έφτασε μάλιστα στο σημείο να παρασύρει μέχρι και την αδέκαστη UEFA να μην του δώσει άδεια. Εχει δίκιο επίσης στη μήνυση που έκανε ο Βασίλης Κωνσταντίνου σχετικά με τη διαιτησία. Κανένα λάθος εις βάρος του Παναθηναϊκού δεν ήταν ανθρώπινο. Ολα ήταν κατευθυνόμενα και εκ του πονηρού. Εχει δίκιο για την «παράγκα», έχει επίσης δίκιο για τη «συμμορία» που λυμαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο. Να συμφωνήσουμε λοιπόν ότι όλοι αυτοί κυνηγάνε τον Παναθηναϊκό. Τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, που δεν μπορεί να συμφωνήσει ο Αλαφούζος για τη Λεωφόρο, ποιος τον κατευθύνει και τον καθοδηγεί; Ή μήπως ο Αχιλλέας Μακρόπουλος στην ηλικία που βρίσκεται -ζωή να έχει ο άνθρωπος- μεταξύ 90 και θανάτου είναι εχθρός του Παναθηναϊκού; Κι έφτασε στο σημείο να παραιτηθεί από πρόεδρος του Ερασιτέχνη. Εκτός κι αν ανήκει και ο Μακρόπουλος στην κατηγορία Μώραλη - Σαρρή, πάσο.

Η χυδαιότητα δεν είναι για τους καλλιτέχνες. Είναι μόνο για τους κακούς και τους ατάλαντους

Το λιγότερο που μπορείς να πεις για το φαινόμενο Μπουμπούκου και Μπουμπούκας, ότι είναι αντιαισθητικό. Ενας αναιδής ξερόλας που περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι και τσιρίζει. Κλινική περίπτωση βαριάς μορφής δημοσιότητας. Οπως λένε οι ψυχολόγοι γι' αυτούς που έχουν εκτεθεί πολλές ώρες στο γυαλί, με τις ανάλογες βλαβερές συνέπειες. Δεν προκαλεί κακό μόνο η έκθεση στη ραδιενεργή ακτινοβολία. Εξίσου ανήκεστη μπορεί να είναι η βλάβη από τη συνεχή έκθεση στον τηλεοπτικό φακό. Πόσο να αντέξει ο άνθρωπος; Την ψωνίζει και σαλτάρει. Κι όταν αυτό το ψώνιο είναι ασορτί με την ακροδεξιά ιδεολογία και συμπεριφορά, ο συνδυασμός είναι ό,τι το χειρότερο. Εξίσου όμως με τον Αδωνι έχει εθιστεί στο γυαλί και η Ευγενία. Που ακκίζεται, χαζογελάει, κάνει σκέρτσα και νάζια, υποδυόμενη την Μπεμπέκα. Αφού, σου λέει, μ' αυτόν τον τρόπο έγινε διάσημη και πλούσια η Ελένη Μενεγάκη, μπορώ να γίνω κι εγώ. Που τυγχάνω μάλιστα και πολύ καλύτερης παιδείας. Εύλογο είναι λοιπόν και να σχολιάζονται σαν ζεύγος και να σατιρίζονται. Σε καμία περίπτωση όμως με χυδαίο τρόπο, όπως του Κραουνάκη (φωτό) στη διασκευή του «πάμε στον Αδωνι για καφέ». Ενας καλλιτέχνης -κι αυτού του επιπέδου μάλιστα- οφείλει και στην πλέον σκληρή κριτική να έχει γούστο. Να είναι ευγενής. Μπορείς να απαντήσεις στο φαινόμενο Αδωνις με τον πλέον σκληρό τρόπο, χωρίς όμως να ξεφεύγεις από τα όρια της αισθητικής. Η χυδαιότητα δεν είναι για τους καλλιτέχνες. Είναι μόνο για τους κακούς και τους ατάλαντους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα 20 εκατομμύρια του Σγουρού είναι το μπόνους για τη χρεοκοπία της ΑΕΚ και το κανόνι των 170 εκατομμυρίων που έριξε στο Δημόσιο;

Πηγή: Goal

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS