Βλέπουμε τους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές, την εθνική Βραζιλίας, το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο στα συνδρομητικά και δορυφορικά κανάλια. Πάρα πολλοί, αυτό το ποδόσφαιρο, το αγαπάμε και το θαυμάζουμε για τα χαρακτηριστικά του, που του έδωσαν τον χαρακτηρισμό jogo bonito.

Αυτά τα χαρακτηριστικά της ατομικής ποδοσφαιρικής ικανότητας, μοιάζουν με ένα άγριο άλογο, που οι ευρωπαϊκές ομάδες με την πειθαρχία στο σύστημα προσπαθούν να του περάσουν χαλινάρι. Είναι, όμως αυτό το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο που γνωρίζουμε; Οι μεγάλες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας που έγιναν στις μεγάλες βραζιλιάνικες πόλεις τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή την αύξηση στην τιμή των εισιτηρίων, έφεραν στην επιφάνεια του γνωστικού μας πεδίου χαρακτηριστικά μίας χώρας για την οποία ξέρουμε ελάχιστα.

Πέρα από τα στερεότυπα (παραλίες, καρναβάλι, Κόπα Καμπάνα, γκόμενες με ιδανικά... οπίσθια) η τεράστια αυτή χώρα των 190 εκατομμυρίων ανθρώπων από τους οποίους το 65% είναι κάτω των 30, με τις τρομακτικές αντιφάσεις και ανισότητες, μας είναι εξίσου άγνωστη με... το ποδόσφαιρό της. Μιλώ για τα οργανωτικά και οικονομικά του χαρακτηριστικά που, όπως και σε κάθε άλλο τόπο, προσδιορίζουν και την εικόνα του.

Ξέρουμε ότι για χρόνια η Βραζιλία ήταν -και συνεχίζει να είναι- χώρα εξαγωγής ποδοσφαιριστών, επειδή οι ομάδες της είναι φτωχές και δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα εκατομμύρια των ευρωπαϊκών συλλόγων, που «αγοράζουν» όλα τα μεγάλα ταλέντα.

Η τάση αυτή, όπως έχει σημειωθεί, έχει αντιστραφεί κάπως, αφού οι μεγάλες κεφαλαιακές ροές για την προετοιμασία της χώρας ώστε να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του χρόνου και τους Ολυμπιακούς το 2016, έχουν φέρει κάποια χρήματα και στο ποδόσφαιρο. Ομως, πολλές ομάδες έχουν τεράστια οικονομικά προβλήματα όπως οι ιστορικές Βάσκο ντα Γκάμα και Φλαμένγκο.

Η δεύτερη μάλιστα, λόγω οικονομικής αδυναμίας, δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τη μεταγραφή του Βάγκνερ Λοβ από την ΤΣΣΚΑ. Το γεγονός ότι δεν υπήρχαν κάποιοι ισχυροί σύλλογοι που να μονοπωλούν τους τίτλους συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην εναλλαγή των πρωταθλητών -6 τα τελευταία 10 χρόνια- αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει αν οι χορηγοί και οι διαφημιστές ενδιαφερθούν για το ποδόσφαιρο, μαζί με την τηλεόραση.

Ο κύριος τρόπος που οι ομάδες είχαν –και ακόμη έχουν, οι πιο πολλές- για να συγκεντρώνουν έσοδα ήταν οι τιμές των εισιτηρίων, που για χρόνια, αυξάνονταν διαρκώς, με αποτέλεσμα να μην μπορούν όλοι να παρακολουθήσουν τα παιχνίδια. Με τον κατώτατο μισθό στα 240 ευρώ, οι τιμές των εισιτηρίων κυμαίνονται από  17 μέχρι 145 ευρώ.

Επιπλέον προβλήματα

Στα μεγάλα παιχνίδια, στα ντέρμπι, το φθηνότερο εισιτήριο μπορεί να ξεκινά και από τα 53 ευρώ κι αντιλαμβάνεται κάποιος τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τους φιλάθλους οι οποίοι θα αντιμετωπίσουν το ίδιο πρόβλημα και στα παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Οπως είναι φυσικό, τα ακριβά εισιτήρια σημαίνουν λίγο κόσμο στις κερκίδες και σύμφωνα με το περιοδικό «World Soccer» ο μ.ό. εισιτηρίων σε ένα τυπικό παιχνίδι φθάνει τις 13.004, που είναι φυσικά πολύ χαμηλότερος από αυτόν των μεγάλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, αλλά ακόμη και του γειτονικού αργεντίνικου, που φτάνει τις 18.000.

Και οι τιμές των εισιτηρίων είναι ένα μόνο πρόβλημα. Το χρονοδιάγραμμα της διεξαγωγής του, θεωρείται πολύ μεγαλύτερο. Το τυπικό βραζιλιάνικο πρωτάθλημα ξεκινά τον Ιανουάριο με τα 27 τοπικά πρωταθλήματα που διαρκούν μέχρι τον Μάιο. Μετά συνεχίζεται η δεύτερη φάση του, μέχρι τον Δεκέμβριο χωρίς τη συνηθισμένη -για τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα- καλοκαιρινή διακοπή.

Στο πρώτο μισό της χρονιάς είναι οι αγώνες του Κόπα Λιμπερταδόρες και στο δεύτερο μισό του Κυπέλλου Νοτίου Αμερικής, γεγονός που σημαίνει πάρα πολλά παιχνίδια και φορτωμένο πρόγραμμα. Ειδικά φέτος, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα αφού λόγω του Κονφεντερέισον, υπήρξε μία αναβολή των αγώνων πρωταθλήματος για ένα μήνα. Βέβαια, αν η βραζιλιάνικη ομοσπονδία ήθελε, θα μπορούσε να οργανώσει ένα πρωτάθλημα με έναν τέτοιο τρόπο που να ταιριάζει κάπως με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, αλλά δεν θέλει να καταργήσει τις παραδόσεις.

Οι αλλαγές του Μουντιαλ

Η βραζιλιάνικη ομοσπονδία, στην οποία έχουν σημειωθεί πολλά κρούσματα διαφθοράς έχει κατηγορηθεί, συχνά, για εύνοια στις ομάδες του Ρίο και την Εθνική, όπου εκεί κατευθύνονται τα πιο πολλά χρήματα. Είναι σίγουρο ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο θα φέρει αλλαγές στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο, οργανωτικές και οικονομικές που μέχρι τώρα εμποδίζονταν από την παράδοση, όπως η ονοματοδοσία των γηπέδων, που θεωρείται κάτι σαν βλασφημία, αφού το γήπεδο θεωρείται «ιερός χώρος». Εν όψει των Ολυμπιακών και του Παγκοσμίου Κυπέλλου πολλά γήπεδα ανακατασκευάζονται και η ονοματοδοσία είναι ένας τρόπος για να καλυφθεί μέρος των εξόδων. Η Γκρέμιο γίνεται η πρώτη βραζιλιάνικη ομάδα που υπογράφει μία δωδεκαετή συμφωνία ονοματοδοσίας με την εμπορική τράπεζα της Κίνας (ICBC), που θα της αποφέρει 16,7 εκατ. δολάρια, ετησίως. Ο τρόπος που ο τύπος και οι οπαδοί θα αντιμετωπίσουν αυτή τη συμφωνία, θα δείξει αν αλλάξουν οι συνθήκες στην αγορά της ονοματοδοσίας.

Πηγή: SportDay

Ποδόσφαιρο SPORTS