Ο Δημήτρης Μελισσανίδης στάθηκε μπροστά στις κάμερες, κοίταξε στα μάτια τον κόσμο και εγγυήθηκε ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ για την επόμενη μέρα της ΑΕΚ. Μιας κανονικής ΑΕΚ. Μιας ΑΕΚ πρωταγωνίστριας, με δικό της γήπεδο, με προοπτική που υπόσχεται να θυμηθούμε όσα είχαμε ξεχάσει. Από μόνο του αυτό το γεγονός ήταν η σημαντικότερη είδηση για την ομάδα εδώ και πολλά χρόνια. Δεν χρειαζόταν τίποτα περισσότερο, για όσους γνωρίζουν ποιος είναι ο Τίγρης...

Είναι πασιφανές ότι αποτέλεσε συνειδητή επιλογή να μην ...ανεβάσει πολύ τους τόνους, σε κανένα επίπεδο. Δεν είχε λόγο να το κάνει. Για τα εντός ΑΕΚ, ο κόσμος τόσα χρόνια έχει ακούσει, έχει ζήσει και έχει δει πολλά. Δεν περιμένει λόγια, αλλά έργα. Και πρώτος εκείνος είναι της φιλοσοφίας να μιλά με τις πράξεις του. Όσον αφορά τα... εκτός ΑΕΚ, ένα από τα χαρακτηριστικά της τίγρης είναι ότι το θήραμά αντιλαμβάνεται την επίθεση όταν πλέον είναι πολύ αργά. Είναι δεδομένο ότι το «εμείς τώρα θα παίζουμε με τον Αετό Βούλας, όταν είναι η ώρα θα τους ενημερώσω εγώ πρώτος», δεν το πιστεύει... ούτε ο ίδιος.

Όμως, κάθε πράγμα στον καιρό του. Για όλα τα ζητήματα. Όταν έρθει η ώρα, θα πει περισσότερα και για την ομάδα, και για τον... ανταγωνισμό, και φυσικά για το γήπεδο, που από τον τρόπο που μίλησε για αυτό είναι εμφανές ότι αποτελεί έργο ζωής για τον ίδιο. Κινήσεις γίνονται, άλλωστε, σε όλα τα επίπεδα. Για το γήπεδο, παράδειγμα, αποκάλυψε και ο ίδιος ότι ο Μάσιμο Μαγιοβιέτσκι ήρθε στην Αθήνα και θα γίνει συνάντηση το απόγευμα. Ο σχεδιασμός της ομάδας έχει μπει στην τελική ευθεία, ενώ και οι συναντήσεις που κάνει το τελευταίο διάστημα ο Μελισσανίδης (όπως π.χ. η τελευταία με τον Σαββίδη), μαρτυρά ότι οι απαιτούμενες κινήσεις γίνονται σε όλα τα... μέτωπα. Τα πάντα προχωρούν. Ο Τίγρης έκανε τη δημόσια τοποθέτησή του και πλέον θα μιλούν τα γεγονότα.

Πάμε και στο ζήτημα για το οποίο έχει ανοίξει μεγάλη κουβέντα: Τις τιμές των διαρκείας της επόμενης σεζόν. Τιμές που πράγματι είναι επιπέδου ΑΕΚ Α' και όχι Γ' Εθνικής. Σε αυτή την «ειδική» σεζόν, οι δρόμοι που είχε ο Μελισσανίδης, όσον αφορά την οικονομική πολιτική των διαρκείας ήταν δύο: Ο πρώτος, να προσαρμόσει ανάλογα (προς τα κάτω) τις τιμές και απλά να συνεχίσει την «πελατειακή» σχέση που υπάρχει τα τελευταία χρόνια με τον οπαδό. Να «ζητά» απ' εκείνον μόνο την παρουσία του κοντά στην ομάδα, για δύο ώρες κάθε δεύτερη Κυριακή.

Ο δεύτερος, ήταν να κάνει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση του ζητήματος. Να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία για να αλλάξει, όχι τη φιλοσοφία, αλλά τον ρόλο του ΑΕΚτζή. Να βγάλει εντελώς το διαρκείας από τη λογική «πληρώνω για να δω τα παιχνίδια της ομάδας μου» και να το μετατρέψει στο «παίρνω διαρκείας και είμαι ενεργός οπαδός». Να δώσει τέλος στην προσβολή για το μέγεθος της ΑΕΚ του να αποφασίζουν 500 άτομα για τη διοίκηση της Ερασιτεχνικής. Μιας Ερασιτεχνικής που πλέον θα ελέγχει το θέμα του γηπέδου και τμήματα που όλα θα έχουν ως στόχο τον πρωταθλητισμό. Και ταυτόχρονα να κάνει συμμέτοχο τον κόσμο στον ιστορικό στόχο της ανέγερσης του νέου σπιτιού της ομάδας.

Ο πρώτος δρόμος, αυτός των φτηνών διαρκείας, ήταν ο πιο εύκολος για τον Μελισσανίδη. Και θα κέρδιζε πρόσκαιρα τις εντυπώσεις και θα ήταν και πιο συμφέρων οικονομικά για τον ίδιο. Διότι αν, για παράδειγμα, από το αντίτιμο των 150 ευρώ, αφαιρεθεί το 50% που θα διατεθεί για το γήπεδο (75 ευρώ) και το κόστος εγγραφής στην Ερασιτεχνική (30 ευρώ), το ποσό που πηγαίνει πραγματικά στο ταμείο της ποδοσφαιρικής ομάδας είναι πολύ μικρότερο απ' ότι αν αποφάσιζε να κυκλοφορήσει διαρκείας με τιμή 80 ευρώ. Τα καθαρά έσοδα της ομάδας θα ήταν σχεδόν διπλάσια και θα άκουγε και «μπράβο». Όμως, ο ίδιος θεώρησε ότι θα έχανε μια ευκαιρία (γιατί με την ΑΕΚ στην Σούπερ Λίγκα και με το ανάλογο μπάτζετ, δεν θα είχε τέτοιες δυνατότητες) να κάνει τον κόσμο από «ενεργοποιημένο πελάτη», ενεργό ΑΕΚτζή.

Ήταν μια απόφαση που ζυγίστηκε καλά, η οποία βέβαια παρουσιάζει αντικειμενικές δυσκολίες στην οικονομική συγκυρία που ζούμε. Όμως, υπάρχει ακόμη μια σημαντική παράμετρος στο συγκεκριμένο ζήτημα: ότι στην υπόθεση «διαρκείας» ο Μελισσανίδης αφαίρεσε από τις πλάτες του κόσμου, μετά από σχεδόν μια δεκαετία, το βάρος της υποχρέωσης. Τόσα χρόνια ο κόσμος άκουγε «αγόρασε διαρκείας για να έρθουν παίκτες, αγόρασε διαρκείας για να υπάρχει η ΑΕΚ, πείτε μας τι ΑΕΚ θέλετε, η ΑΕΚ καταστρέφεται δώσε λεφτά εσύ για να τη σώσεις». Αυτό δεν υπάρχει φέτος. Το μήνυμα του Μελισσανίδη είναι, το γήπεδο θα το χτίσω, την ομάδα θα τη φτιάξω, αν θες, γίνε συμμέτοχος...

Με αυτή τη φιλοσοφία λοιπόν καταρτίστηκε η οικονομική πολιτική των φετινών διαρκείας. Ο καθένας φυσικά έχει το δικαίωμα να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με την τελική απόφαση. Να ταχθεί υπέρ της επιλογής που έγινε ή να θεωρήσει ότι ο δρόμος των φτηνών διαρκείας θα ήταν καλύτερος, λόγω των συνθηκών. Άλλωστε, και οι συμφωνίες, και οι διαφωνίες μες στο πρόγραμμα είναι. Αρκεί -επειδή, διάβασα και πολλά μηνύματα αντιπαράθεσης μεταξύ οπαδών- να μην ξεχνάμε πως η είδηση της ημέρας είναι ότι μέσω αυτής της συνέντευξης Τύπου επιβεβαιώθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο (με... ήχο και εικόνα) ότι αρχίζουμε να ζούμε αυτό που τόσα χρόνια κάθε ΑΕΚτζής ονειρευόταν...

ΠΗΓΗ: aek365.com

Ποδόσφαιρο ΑΕΚ SPORTS