Ενα ρίσκο που μπορεί να πει κανείς ότι έρχεται ακόμα και σε σύγκρουση με το μακρόπνοο σχέδιό του για την Ενωση, το οποίο θα αποκαλύπτεται σιγά σιγά και θα εξηγήσει την ατάκα του ότι «οι ιδέες δεν έχουν ιδιοκτήτες» που τόσο πολύ μεγάλο ντόρο προκάλεσε. Και αυτό το ρίσκο έχει να κάνει με τις δεδομένα ακριβές (για την εποχή κυρίως και για το μεγάλο ΟΑΚΑ και όχι γιατί η ΑΕΚ θα αγωνίζεται στη Γ' Εθνική) τιμές των εισιτηρίων διαρκείας.

Ηταν άλλωστε και το πρώτο πράγμα που έσπευσα να τον ρωτήσω, όταν τελείωσε η εκδήλωση. Σε όλα τα υπόλοιπα δεν υπήρχαν παρατηρήσεις. Θα μετρήσουν τα έργα. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης δήλωσε εγγυητής και μπροστάρης σε αυτό το εγχείρημα και επειδή είναι άνθρωπος που επαναλαμβάνει ότι την ευθύνη την έχει πάντα ο επικεφαλής ανέλαβε ισχυρή δέσμευση και για υγιή εταιρεία και για ολοκλήρωση του πρότζεκτ του γηπέδου.

«Υπάρχει ενθουσιασμός και συσπείρωση στον κόσμο, υπάρχει πίστη και η απαραίτητη αύρα, αλλά οι τιμές των διαρκείας μπορεί να αποτελέσουν ανασταλτικό παράγοντα» ήταν η παρατήρηση. Είμαι σίγουρος ότι και πολλοί από τους στενούς του συνεργάτες θα του το επισήμαναν όταν αποφασίστηκαν οι τιμές. Εριξε μία ματιά στο διαφημιστικό χαρτί με τον... τιμοκατάλογο, δεν υποστήριξε το αντίθετο, αλλά το επιχείρημά του είχε να κάνει με το πρότζεκτ του γηπέδου. «Ενα πρότζεκτ που θα φθάσει τα 65 εκατ. ευρώ δεν φτιάχνεται με κουμπιά, θέλει χρήματα. Και δεν είναι ότι αυτά τα χρήματα θα προκύψουν από τα διαρκείας, είναι ότι συμβολικά ο απλός φίλαθλος της ΑΕΚ θα ξέρει ότι θα έχει συμμετάσχει ενεργά» απάντησε.

Και εκεί είναι που ποντάρει. Και είναι δεδομένο ότι αποτελεί δέλεαρ αυτό για τον απλό φίλαθλο της ΑΕΚ. Και είναι δεδομένο ότι το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια αποτελεί τον πρωταρχικό λόγο για να αγοράσει διαρκείας. Και είναι πεπεισμένος ότι το μισό διαρκείας του θα πάει στον κουμπαρά για το γήπεδο. Αλλά βεβαίως υπάρχει το ζητούμενο για το κατά πόσο μπορεί. Και εννοείται ότι το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό αν οι τιμές των διαρκείας αποτελέσουν τροχοπέδη στο απρόσμενα ευνοϊκό κλίμα ελπίδας που πνέει μετά από πολλά χρόνια στην ΑΕΚ και που ήταν κάτι παραπάνω από εμφανές στη χθεσινή εκδήλωση.

Από την άλλη πλευρά δεν τίθεται θέμα ότι αν ο Μελισσανίδης ξεπεράσει αυτόν τον σκόπελο και η κίνηση στα εισιτήρια διαρκείας τον δικαιώσει για την απόφασή του περί μη φθηνού εισιτηρίου σε όλες τις θύρες του ΟΑΚΑ, όπως είχε αποφασίσει με δική του πρωτοβουλία πέρυσι το καλοκαίρι ο Θωμάς Μαύρος για να πληρωθούν βεβαίως με τα τότε έσοδα η... ΔΕΗ και το νερό, τότε προσωπικά θα είμαι σίγουρος ότι δεν θα φτιάξει ένα, αλλά... δύο γήπεδα για την ΑΕΚ. Γιατί είναι δεδομένο ότι ο Μελισσανίδης είναι από τους ανθρώπους που για πολλούς λόγους πείθει ότι όσα λέει θα τα κάνει, αλλά από την άλλη πλευρά δεν χρειάζεται και... κατάχρηση του συναισθήματος ασφάλειας που εμπνέει στον κόσμο της ΑΕΚ.

Κατά τα λοιπά δεν έχω να σχολιάσω πολλά πράγματα για την τοποθέτησή του στην ομιλία του σε ήπιους αλλά πολύ σίγουρους τόνους που έστειλαν το μήνυμα που ήθελε να στείλει σε όλες τις πλευρές. Ηταν ξεκάθαρος και έδωσε το στίγμα της συμμετοχής του κόσμου σε αυτή την προσπάθεια, όπως από χθες είχε αναλύσει το «Goal». Ο Μελισσανίδης στην επιστροφή του στην ΑΕΚ, όντας πολύ πιο ώριμος επιχειρηματικά κυρίως (παραγοντικά ήταν ώριμος και το 1992), δεν σκοπεύει να το παίξει ιδιοκτήτης του μαγαζιού, αλλά ούτε και διαχειριστής όπως εμφανίστηκε ο Γιάννης Αλαφούζος στον Παναθηναϊκό.

Επιλέγει ξεκάθαρα ένα ενδιάμεσο προφίλ, το οποίο έχει όλο τον χρόνο μπροστά του για να το μορφοποιήσει. Εχει ξεκινήσει από τα βασικά που είναι και τα πιο δύσκολα. Και όντως η επιλογή των συνεργατών του και το μοίρασμα των ρόλων καταδεικνύουν από μόνα τους τη διαφορετικότητα του μοντέλου σε σχέση με την πρώτη του θητεία. Η ομιλία του και μόνο πείθει ότι μιλάμε για έναν διαφορετικό Μελισσανίδη, χωρίς βεβαίως να έχει διαφοροποιήσει βασικά συστατικά του χαρακτήρα του και της μενταλιτέ του.

ΠΗΓΗ: Goal