«The Kids are alright» που τραγουδούσαν οι WHO, όπως θα θυμούνται οι παλιότεροι, αν και τους WHO οφείλουν να τους ξέρουν, να τους γνωρίσουν καλύτερα και οι νεότεροι που ασχολούνται με τη ροκ. Όπου Kids τα δικά μας τα αντράκια στην Εθνική Νέων του μπάσκετ, που ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Εσθονίας.

Πρώτη σημαντική νίκη αυτή στο παιχνίδι με τη Σερβία 79-73. Μια νίκη που στέλνει μηνύματα προς κάθε ενδιαφερόμενο και επιτρέπει στα παιδιά να ψηλώσουν αγωνιστικά ακόμα περισσότερο. Ζευγάρωμα των επιτυχιών και δύο στα δύο, με δεύτερο... θύμα την Εθνική Γερμανίας με σκορ 65-56!

Έχει ταλέντο αυτή η ομάδα. Πολύ ταλέντο! Και δεν είναι λίγοι οι ειδικοί που έχουν αναφερθεί με κολακευτικά σχόλια για την μπασκετική αυτή φουρνιά.

Κακά τα ψέματα, το σπορ έχει γίνει πολύ αθλητικό. Εκτός από το ταλέντο, την τεχνική κατάρτιση, που ανεπιφύλακτα αποτελεί την πρώτη ύλη της μπασκετικής κατάρτισης, την προσωπικότητα επίσης, που μετρά στα δυνατά παιχνίδια και χτίζεται με τον χρόνο, στο παρκέ χρειάζονται πλέον μπασκεμπολίστες αθλητές. Όποιος τρέξει πιο γρήγορα, όποιος πηδήξει πιο ψηλά, όποιου το κορμί αντέξει την κόπωση και την ένταση, αυτός θα ανακηρυχθεί νικητής.

Αυτό είναι το μπάσκετ του σήμερα και τα παιδιά της Εθνικής Νέων συγκεντρώνουν τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά που οδηγούν τους αθλητές στην κορυφή.

Το ταλέντο περισσεύει και δεν είναι λίγες φορές που εντυπωσιάζει για παιδιά αυτής της ηλικίας, τα κορμιά τους αρκούντως γυμνασμένα για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις, τα μυαλά τους προσγειωμένα στο παρκέ, βασική και απαραίτητη προϋπόθεση για τον μακρύ ανηφορικό δρόμο που λέγεται επαγγελματική καριέρα.

Όλα αυτά φάνηκαν εξάλλου στο παιχνίδι-κλειδί με τη Σερβία. Αν και ήμασταν στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού πίσω στο σκορ, τα παιδιά τα ατίθασα βρήκαν λύσεις, είχαν διάρκεια στην προσπάθειά τους και το κυριότερο κατέθεσαν μεγάλες ποσότητες προσωπικότητας στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού, τομέα στον οποίο δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν οι συνομήλικοί τους αντίπαλοι.

Η δεύτερη νίκη με τη Γερμανία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η επιβεβαίωση ότι αυτή η ομάδα χτίζει επαγγελματική συνέπεια.

Δεν είναι μόνο η Εθνική του μεγάλου αστεριού, που ακούει στο όνομα Γιάννης Αντετοκούνμπο. Είναι μια παρέα από παίκτες που αγαπούν τρελά το άθλημα και ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Έργο Κώστα Μίσσα. Όπου πήγε, έκανε δουλειά χωρίς γιρλάντες και γαρνιτούρες, άνθρωπος του αθλήματος που ξέρει πώς να ενηλικιωθούν αγωνιστικά αυτά τα παιδιά χωρίς να απολέσουν τη φρεσκάδα και τον αυθορμητισμό, που ηλικιακά παράγουν σε μεγάλες δόσεις.

Έτσι δίπλα στον μεγάλο τυχερό Γιάννη και πάντα ευτυχώς προσγειωμένο, που θα ζήσει από κοντά τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, ξεπροβάλλουν ο Λευτέρης Μποχωρίδης, ο εκπρόσωπος της δεύτερης γενιάς Παπαπέτρου στα παρκέ, ο Γιαννάκης, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο Δημήτρης Αγραβάνης, ο Πέτρος Μελισσαράτος.

Κρίμα που δεν μπορούμε να έχουμε τηλεοπτική εικόνα από τα παιχνίδια. Μαύρο στην ΕΡΤ (πού τη θυμήθηκα;), μαύρο και στο μπάσκετ. Σιγά μην κάλυπτε τη διοργάνωση κάποιο από τα ιδιωτικά κανάλια. Σύμφωνα με τους κανόνες της τηλεοπτικής αγοράς, μόνο αν αυτά τα παιδιά έπαιζαν σε τουρκικό σίριαλ θα είχαμε την τύχη να τα καμαρώσουμε στη μικρή οθόνη εισπράττοντας μεγάλες δόσεις ικανοποίησης.

Πηγή: SportDay 

SPORTS