Διαμαντίδης, Σχορτσανίτης, Κουφός κι εκτός απροόπτου ο Καλάθης. Οι δύο τελευταίοι έχουν άλλες δουλειές, στην Αμερική. Ούτως ή άλλως, ουδέποτε φόρεσαν φουστανέλα και ουδέποτε υποσχέθηκαν αιώνια πίστη στην Εθνική ομάδα της δεύτερης πατρίδας τους. Αμφότεροι δίνουν προτεραιότητα στο ΝΒΑ. Ο «Σόφο» επιστρατεύει κάθε καλοκαίρι μια καινούρια δικαιολογία και θυμίζει τον βοσκό που όλο φωνάζει «λύκος», με αποτέλεσμα να χάνει την έξωθεν καλή μαρτυρία.

Ο Διαμαντίδης, τουλάχιστον, ξεκαθάρισε τη θέση του εξαρχής και παραμένει αμετάπειστος στο «αντίο» που ξεστόμισε τον Σεπτέμβριο του 2010, μόλις στα 30 του χρόνια. Αυτό δεν τον απαλλάσσει από την κριτική. Ο Σχορτσανίτης κι αρκετοί άλλοι πέρασαν από το παράθυρο που άνοιξαν πριν από αυτόν -εγκαινιάζοντας την τακτική της «εθελοντικής παρουσίας»- οι κ. Διαμαντίδης και Παπαλουκάς. Όταν ο ηγέτης της ομάδας επιλέγει την ξεκούραση αντί της Εθνικής ομάδας, οι πληβείοι βρίσκουν άλλοθι για να τον ακολουθήσουν, στον δρόμο που οδηγεί στις αμμουδιές.

Οι -όποιοι- λεονταρισμοί της Ομοσπονδίας απλώς πολλαπλασιάζουν τη θυμηδία κι αναδεικνύουν το γελοίον του πράγματος. Είναι άκυρο άλλοι να τιμωρούνται και άλλοι να μένουν στο απυρόβλητο. Είναι σόλοικο κάποιοι να αντιμετωπίζονται με επιείκια και μερικοί να γίνονται αποδιοπομπαίοι. Εφόσον η ΕΟΚ δέχθηκε με ευλογίες και δάκρυα συγκίνησης την αποχώρηση των πρώτων φευγάτων, οφείλει να ακολουθήσει παρόμοια τακτική και για τους επόμενους. Εφόσον θεωρεί ότι ορισμένοι παίκτες αποστρέφονται την Εθνική, ας μην τους ξανακαλέσει.

Όσο περισσότερους πρόθυμους έχει η ομάδα στη δωδεκάδα της τόσο πιο ισχυρή θα εμφανιστεί στους επίσημους αγώνες. Μήπως απέτυχε η αποδεκατισμένη Εθνική Ανδρών του 2011; Ή μήπως ήταν χειρότερη από τη βαριεστημένη Εθνική του Μουντομπάσκετ του 2010; Κι ας μην είχε Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Σπανούλη, Σχορτσανίτη και Τσαρτσαρή.

Υπάρχουν, βεβαίως, και παίκτες που θεωρούν τη συμμετοχή τους στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα τιμή ή ακόμη και υποχρέωση. Αυτοί γράφουν την ιστορία τους, χωρίς κόνξες και χωρίς περιστροφές. Ο Φώτσης, ο Σπανούλης και ο Ζήσης, οικογενειάρχες και πατεράδες μικρών παιδιών, δηλώνουν ότι θα φορούν τα γαλάζια όσο το όνομά τους περιλαμβάνεται στο προσκλητήριο του εκάστοτε προπονητή. Ο Μπουρούσης ακολουθεί παρόμοιο δρόμο, αφήνοντας πίσω το στιγμιαίο ήξεις-αφήξεις του 2010.

Ο ΜαυροκεφαλΙδης, ο Βουγιούκας, ο Πρίντεζης και ο Περπέρογλου θα δώσουν κανονικά το «παρών», μολονότι έζησαν πικρές στιγμές την τριετία που προηγήθηκε. Για τους μικρότερους σε ηλικία, η Εθνική είναι η ομάδα που τους έβγαλε από την αφάνεια και τους έκανε -από τα 18 τους χρόνια- συλλέκτες μεταλλίων.

Ελπίζω μόνο να είναι ήρεμα τα νερά στο στρατηγείο της ομάδας. Η φήμη που είδε χθες το φως της δημοσιότητας, περί άγριου καβγά μεταξύ Μποχωρίδη - Αντετοκούνμπο στα αποδυτήρια της Εθνικής Νέων πριν τον αγώνα με την Ισπανία, έριξε βαριά σκιά πάνω από το μέχρι πρότινος λευκό μητρώο αυτής της γενιάς.

ΠΗΓΗ: SportDay