Δεν ασπάζομαι «προβληματισμούς» και «απογοητεύσεις» όταν τα συμπεράσματα εξάγονται στην καρδιά της προετοιμασίας και οι αγωνιστικές πρόβες δεν είναι κάτι παραπάνω από «προπονητικά διπλά».

Όταν δοκιμάζονται 21 ποδοσφαιριστές, τρεις διαφορετικές ομάδες σε δύο ημίχρονα, ένα κάρο συστήματα (μέχρι και το ‘4-4-2’, με ντουέτο Μήτρογλου-Διαμαντάκο στον «πυρήνα της φωτιάς» τέσταρε ο Μίτσελ, το οποίο είναι και ελαφρώς «ξένο» με την ισπανική φιλοσοφία που λέει ο λόγος!), παίκτες σε ποικίλους ρόλους, μακριά από τις συνήθειες και το προσωπικό τους στυλ, με τη γενική εικόνα του ματς – όπως αυτό της Τετάρτης με την Σαντχάουζεν – να… φέρνει πιο πολύ σε ξεμούδιασμα, χωρίς… κώνους και γνωστές φάτσες συμπαικτών εν είδει αντιπάλων στο δίτερμα του καθημερινού προγράμματος, ε, τότε, για τι είδους και για ποιες «ανησυχίες» να μιλάμε;

Όσα γράφαμε στον απόηχο των δύο μεγάλων (σε έκταση σκορ) ηττών του Ολυμπιακού, στα φιλικά Αυστρίας και Γερμανίας, προφανώς δεν τα αγνοεί ο Μίτσελ, ο οποίος δεν… γεννήθηκε στο Πασαλιμάνι και δεν είναι βέρος «γαύρος», κάνοντας ειδική μνεία στην υποχρέωση της ομάδας του να νικά οπουδήποτε και οποιονδήποτε. Ανεξάρτητα από τη σημασία του αγωνιστικού κελεύσματος.

Ωστόσο, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το δικαίωμα στο τεχνικό επιτελείο της κάθε ομάδας, να περνάει από εξονυχιστικό έλεγχο, το «χοντρό κόσκινο» που λέει ο λαός, το σύνολο των παικτών της, αλλά και εξατομικευμένα, τον κάθε ποδοσφαιριστή ξεχωριστά.

Πώς αλλιώς θα καταλήξει σε συμπεράσματα ο… έρμος ο προπονητής, αν δεν προβάρει τώρα, αυτή την εποχή, προτού κληθεί να παρουσιάσει την ομάδα με τα «καλά ρούχα». Με το «ένδυμα», το ανάλογο των επίσημων αγώνων;

Εμένα αυτό το τελευταίο ματσάκι επί γερμανικού εδάφους, μου έδωσε την εντύπωση – και το συμπέρασμα σχετίζεται με μια απλούστατη χρονική συνεπαγωγή – ότι ο Μίτσελ πέρα από το ότι θέλει να δει όλες τις μονάδες του να δραστηριοποιούνται στο γήπεδο, επί πραγματικών και όχι… φανταστικών αντιπάλων (ακόμα και τον πασίγνωστο Σαβιόλα, αλλά και τον Ρομπέρτο τον οποίο ο ίδιος υπέδειξε, γνωρίζοντάς τον απέξω κι ανακατωτά από την Primera), έχει πια αντίπαλο το χρόνο στη δύσκολη σπαζοκεφαλιά του ξεσκαρταρίσματος του ρόστερ.

Αρκεί να αναλογιστεί κανείς, ότι οι νταμπλούχοι ταξίδεψαν στη Γερμανία με αποστολή 24 μελών, στην οποία προστέθηκαν μέσα σε ελάχιστα 24ωρα άλλοι 4 νεομεταγραφέντες (Σαβιόλα, Μετζανί, Ρομπέρτο, Κάμπελ). Σύνολο 28. Που θα αυξηθεί με τουλάχιστον ένα ακόμα πρόσωπο, τον αμυντικό μέσο, ο οποίος δεν αποκλείω την περίπτωση να γίνει… new entry στο τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου.

Αλλά αυτό δεν έχει τόση σημασία, όσο ότι ο Ισπανός τεχνικός πορεύεται ήδη με 29-30 παίκτες στο κεφάλι του, από το οποίο πρέπει να «σβηστούν» 3-4. Επιτακτικά, ώστε να μειωθεί ο αριθμός του έμψυχου υλικού στους 24-25 ποδοσφαιριστές με τους οποίους θέλει ο ίδιος, όμως είναι και το σωστό, το νορμάλ και συμβαίνει, παγκοσμίως, στις «καλύτερες οικογένειες» (δυόμιση 11άδες διαθέτουν οι σοβαροί σύλλογοι στην Ευρώπη).

Αν θεωρήσουμε βέβαιο ότι Κάρολ και Κοντρέρας έχουν κληθεί από μέρες να σκεφτούν και να αναζητήσουν αλλού το μέλλον τους, οι γρίφοι για τη «λίστα του (…Σίντλερ) Μίτσελ» είναι ακόμα δύο τουλάχιστον.

Μέχρι κι αυτό το τελευταίο, αν δεν το «ψιλοκοσκίνιζαν» ο προπονητής με τους συνεργάτες του, απέναντι σε μια ομάδα 2ης Κατηγορίας Γερμανίας, με ποια θα το έκανε;

Μήπως με τη… Λίβερπουλ σε ένα ιστορικό ματς για τους «ερυθρόλευκους»; Μήπως, ίσως, με την Άντερλεχτ, το ένα και μοναδικό φετινό φιλικό στο Καραϊσκάκη, με τον παθιασμένο κόσμο της ομάδας στις εξέδρες, διψασμένο να ζήσει ιδίοις όμμασι και να χειροκροτήσει, να αποθεώσει τους νέους super star;

Ή μήπως με την Βαλένθια στην Ισπανία, στην πρόβα τζενεράλε πριν την πρεμιέρα του πρωταθλήματος; Τούτη ήταν η τελευταία ευκαιρία για τον Μίτσελ και για κάποιους από το «ερυθρόλευκο» ρόστερ που δεν θα αποφύγουν, εν τέλει, το… χορό του Ζαλόγγου και το δρόμο του δανεισμού (κατά κύριο λόγο, πιθανά και της πώλησης της ύστατης ώρας, εφόσον προκύψει η κατάλληλη ευκαιρία…).

Σε κάθε περίπτωση το δεύτερο στάδιο προετοιμασίας βάρεσε λήξη και εκ των πραγμάτων, κλασικά κιόλας, το τρίτο, είναι αυτό του μονταρίσματος. Του δεσίματος, της απόκτησης χημείας των «προκρινόμενων» για την πρώτη… μιάμιση ενδεκάδα (15-16 παίκτες), μπορούμε να το πούμε.
Σε συνδυασμό μάλιστα με τα τρία «γερά» ευρωπαϊκά ονόματα που περιμένουν τώρα τον Ολυμπιακό, στο «final 3» της καλοκαιρινής προετοιμασίας του, προφανώς και τα ψέματα ολοένα και τελειώνουν.

Γιατί κάνουν πρεμιέρα τα «δύσκολα»…

Περιληπτικά συμπεράσματα από το 2-2:

** Με… λάσο θα πιάνεται ο Βάις!
** Το περιβραχιόνιο στο μπράτσο του Ντομίνγκες κατέδειξε τον προορισμό του Νοτιοαμερικανού στα νέα πλάνα. Η προσωπικότητα και τα ηγετικά προσόντα του «Τσόρι» κάνουν τη διαφορά στην εξαιρετική ποιότητα του επιτελικού ρόλου του…
** Πολύ κρίμα που δεν πήραμε γεύση από το αργεντίνικο δίδυμο που θα συνθέσουν με τον Σαβιόλα
** Εντυπωσιακά τα ρεφλέξ και τα αντανακλαστικά του Ρομπέρτο. Φράζει το τέρμα αυτό το… όρθιο χιλιόμετρο!
** Έφεση στο γκολ, ταχύτητα και εξυπνάδα. Ο Ολαϊτάν νομίζω ότι κερδίζει με το σπαθί του την παραμονή στο ρόστερ
** Οι πολλές φάσεις που «έφαγε» ο Ολυμπιακός από την Σαντχάουζεν και στα δύο ημίχρονα, εκτίμηση μου είναι ότι οφείλονται στην κακή ανασταλτική λειτουργία από τη μεσαία γραμμή. Αχίλλειος πτέρνα ο κόφτης. Ειδικά ο Μασάντο δεν φαίνεται να μπορεί να αποδώσει (ούτε εκεί). Τι «μάννα εξ’ ουρανού» θα ήταν μια καλή πρόταση αγοράς του, αναρωτιέμαι…
** Με τα καλά τους και τα κακά τους και οι τρεις στόπερ (Μανωλάς, Σιόβας, Μετζανί). Λείπει η ηγετική μορφή του (φορμαρισμένου όμως, σε ιδανική κατάσταση) Αβραάμ. Για να κατευθύνει όλο το σύστημα από πίσω και να χαρίζει αμυντική αυτοπεποίθηση
** Ορατότατα ανεβασμένος ο Φετφατζίδης, παίζει το χαρτί του για να εναλλάσσεται στο βασικό σχήμα, εφόσον εξακολουθήσει έτσι
** Βαρύς, αγχωμένος, εκτός κλίματος ο Ντε Βινσέντι. Πρώτη υποψηφιότητα για να φύγει να πάει να κάνει το «αγροτικό» του
** Σάμαρης και Διαμαντάκος θα μπορέσουν να βοηθήσουν κατά τη γνώμη μου
** Από Παπάζογλου δεξί μπακ και Λυκογιάννη αριστερό, δεν μπορώ να φαντασθώ πώς και από πού να αναμένει περισσότερα ο Μίτσελ… Ειδικά ο «μικρός» δείχνει να έχει μείνει στάσιμος από πέρυσι. Που και τότε πήρε ευκαιρίες. Και από Μίτσελ και από Ζαρντίμ

Καλό μήνα να έχουμε, καλές διακοπές στους περισσότερους!
 

Superleague Ολυμπιακός