Στο ερώτημα αν ο Ματ Λοτζέσκι είναι καλός μπασκετμπολίστας μια πρώτη απάντηση δίνουν τα στατιστικά του, ενώ οι υπόλοιπες απαντήσεις θα δοθούν εν καιρώ στο παρκέ. Στο θέμα καλό παιδί, όμως, οι «ερυθρόλευκοι» φαίνεται πως έχουν πετύχει διάνα!

Από όπου και αν έχει περάσει όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια όχι μόνο για εκείνον αλλά και την οικογένειά του. «Δεν θα βρείτε πουθενά καλύτερο άνθρωπο από τον Ματ. Είναι εξαιρετικός χαρακτήρας» είχε δηλώσει ο προπονητής του στη Χαβάη, Ρίλεϊ Ουάλας! Ο ίδιος άνθρωπος είχε πει: «Είναι πολύ δεμένη αυτή η οικογένεια. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τους έχει κάνει μια ομάδα και αυτό έχει συμβάλει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του Ματ».

Πρόβλημα; Το γεγονός ότι η μικρή αδελφή του, Αμάντα, γεννήθηκε με αισθητήρια νευροπάθεια και με αδυναμία να νιώθει τα άκρα της οι Λοτζέσκι δεν το αντιμετώπισαν ποτέ ως πρόβλημα, αλλά ως πηγή έμπνευσης! «Είναι σαν οικογενειακή παράδοση. Ο,τι τρόπαια κατακτάμε τα δίνουμε στην Αμάντα. Ο,τι κάνουμε, το κάνουμε για και για εκείνη. Ξέρει ότι είναι διαφορετική, αλλά εκτιμά τη ζωή και είναι πάντα αισιόδοξη. Είναι ο λόγος για τον οποίον προσπαθώ κάθε μέρα. Οσο και να προπονηθώ, όσες θυσίες και να κάνω, όλα είναι ένα τίποτα μπροστά σε αυτά που περνά εκείνη κάθε μέρα. Και όμως, δεν χάνει ποτέ το χαμόγελό της».

Ο πατέρας του θυμάται από τα παιδικά χρόνια των παιδιών του. «Ο Ματ και ο Τόμας δεν σταματούσαν ποτέ να παίζουν... Επαιζαν όλη μέρα ειδικά μπάσκετ. Εστηναν ολόκληρα τουρνουά. Μάλιστα σε ένα από αυτό έπαθα ρήξη αχίλλειου τένοντα! Τότε κατάλαβα ότι τα παιδιά μεγάλωσαν πολύ για να παίζω μαζί τους!».

Αναφερόμενος στην ξεχωριστή του κόρη και στη μοναδική σχέση που είχαν και έχουν μαζί της τα αδέλφια της, είπε: «Δεν σταματά ποτέ να μάχεται. Μας είχαν πει οι γιατροί ότι δεν θα περπατήσει ποτέ, αλλά εκείνη με το πείσμα της τα κατάφερε. Είναι σπουδαία όσα κάνει ο Ματ στα παρκέ, αλλά όσους πόντους και να βάλει δεν μπορεί να φτάσει το κατόρθωμα της αδελφής τους. Οταν η Αμάντα ήταν μικρή ο Ματ και ο Ντέιβιντ τη μετέφεραν στην αγκαλιά τους για να είναι σίγουροι ότι δεν θα χτυπήσει. Ακόμη και όταν έπαιζαν την ήθελαν κοντά τους και εκείνη λάτρευε να τους παρακολουθεί».

Απαιχτος ως μπαμπάς!

Στο... φιλοσοφικό ερώτημα αν δεν ήσουν αυτός που είσαι, ποιος θα ήθελες να είσαι, ο φόργουορντ του Ολυμπιακού πρωτοτύπησε απαντώντας: «Θα ήθελα να είμαι ο πατέρας μου, Τόμας. Είναι ένα εξαιρετικό πρότυπο. Είναι υπεύθυνος και βρίσκεται πάντα κοντά στην οικογένειά του. Είναι ευγενικός και αγαπητός άνθρωπος, που βοηθά όλο τον κόσμο. Μπορείς πάντα να βασιστείς πάνω του». Ο Ματ Λοτζέσκι την... έσκασε στον πατέρα του και δεν έγινε παίκτης (ή έστω προπονητής) του μπέιζμπολ όπως ήταν εκείνος. Εγινε όμως εξαιρετικός οικογενειάρχης! Παντρεύτηκε την αγαπημένη του από το Γυμνάσιο Ελίς, με την οποία έχει αποκτήσει δύο πανέμορφα αγοράκια, τον Μάθιου και τον Μέισον.

«Πολλοί άνθρωποι στην Ευρώπη μιλούν αγγλικά, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με το να γυρίζεις στην πατρίδα σου και να βλέπεις την οικογένειά σου. Εχω δύο παιδιά που θέλουν να τα βλέπουν οι παππούδες τους και οι γιαγιάδες τους. Ξέρω ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα για τη σύζυγό μου, που επίσης είναι μακριά από τους δικούς μου. Ομως έχω αποφασίσει να παίζω μέχρι να μπορώ να βγάζω καλά λεφτά. Ελπίζω να παίζω μέχρι τα τριάντα πέντε μου. Δεν είναι εύκολο να αγωνίζεσαι στην Ευρώπη, αλλά όσο θα ζω καλά εγώ και η οικογένειά μου, θα συνεχίζω να παίζω» δήλωσε ο LoJo όπως είναι το παρατσούκλι του.

Μάθημα το πάθημα

Στην Αμερική της υπερβολής, όπου θεωρείται λογικό η κάθε οικογένεια να έχει (τουλάχιστον) ένα όπλο στο σπίτι της, το να εμπλακεί ένα παιδί σε περιστατικό με αλκοόλ είναι μέγα αμάρτημα. Ο Ματ Λοτζέσκι, αν και έδειχνε να έχει όλα τα φόντα για μια σπουδαία κολεγιακή καριέρα, είδε τα μεγάλα πανεπιστήμια να του γυρνούν την πλάτη και κατέληξε στη Χαβάη. Σύμφωνα με κάποιους, αυτό έγινε επειδή ο τότε 17χρονος παίκτης είχε εμπλακεί σε περιστατικό με αλκοόλ.

«Δεν μου έδωσαν ποτέ μια πραγματική ευκαιρία. Δεν ενδιαφέρθηκαν πραγματικά και εγώ έχασα τον σεβασμό μου για το Ουισκόνσιν, το Μαρκουέτ και το Μιλγουόκι. Δεν ξέρω πόσο επηρέασε το περιστατικό με το ποτό την κατάσταση. Για εμένα ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα. Ηταν μια κακιά στιγμή που την άφησα πίσω μου. Είπα στον εαυτό μου ότι θα μάθω από αυτή την εμπειρία και θα βγει κάτι καλό. Το μετάνιωσα, αλλά έμαθα από αυτό».

Δεν εγκαταλείπει το όνειρό του

Οταν πριν από μερικά χρόνια του ζητήθηκε σε συνέντευξή του να πει την καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσε να δώσει σε κάποιον, απάντησε: «Οποια δυσκολία και αν αντιμετωπίζεις, ποτέ μην εγκαταλείπεις. Κυνήγησε το όνειρό σου. Μην εγκαταλείψεις ποτέ το όνειρό σου». Και αυτό ακριβώς κάνει... Οι πόρτες του ΝΒΑ παραμένουν κλειστές για εκείνον, αλλά δεν σταματά να τις «χτυπά». Το 2007 πέρασε τη διαδικασία του ντραφτ, αλλά δεν επιλέχθηκε από καμία ομάδα.

Βέβαια, αυτό ήταν κάτι που λίγο πολύ το περίμενε: «Ξέρω ότι θα είναι ρίσκο για κάποιον να με επιλέξει, αλλά παρακαλάω τον Θεό να μου δοθεί μια ευκαιρία». Οι προσευχές του δεν εισακούστηκαν. Εκτότε έχει λάβει μέρος σε αρκετά summer leagues, με τελευταίο αυτό των Νιου Ορλεαν Πέλικανς, πριν από λίγες μέρες. Προς το παρόν, μάταια... Ομως, θα συνεχίσει να κυνηγά το όνειρό του: «Θεωρώ πως μπορώ να παίξω στο ΝΒΑ. Θα δούμε...».

Πηγή: Goal