Η θεωρία του «πάρε κόσμε» ποτέ δεν άρεσε στον Έλληνα. Από την εποχή της πατάτας μέχρι σήμερα τα ίδια και τα ίδια. Ο Έλληνας για να νιώσει ότι πετυχαίνει κάτι πρέπει να πάρει αυτό που τελειώνει, να χωρέσει εκεί που δεν χωράνε οι άλλοι, να φάει εκεί που δεν έχει τραπέζι, να μείνει εκεί που δεν έχει δωμάτιο, να πάει διακοπές στο νησί που δεν έχει ούτε ράντζο διαθέσιμο, να τρέξει με το αυτοκίνητο ενώ έχει μποτιλιάρισμα και φυσικά να παίξει και να κάνει το κέφι του εκεί που του το απαγορεύουν. Έτσι είναι φτιαγμένος. Αυτό γουστάρει. Αν δει δύο μαγαζιά δίπλα δίπλα θα πάει να κάτσει και θα βάλει και μέσον για να βρει τραπέζι σε αυτό που υπάρχουν ήδη όρθιοι και όχι σε αυτό που είναι άδειο και τον παρακαλάνε.
Έτσι και με τη συμμετοχή της ΑΕΚ στη Βόλεϊ Λιγκ, έτσι συμβαίνει και στην Α1 γυναικών, τα ίδια και στην Α2. Με τη σειρά και ανάποδα:
Το μεγαλύτερο λάθος που έχει κάνει η ΕΟΠΕ είναι ότι έχει ανοίξει την Α2 ανδρών και γυναικών και αγωνίζεται ο κάθε πικραμένος. Μόλις την μαζέψει σε 12 ομάδες και επαναφέρει πάλι στην Β΄ Εθνική, μόλις βάλει αυστηρότερους όρους συμμετοχής η Α2 ανδρών και γυναικών θα αποκτήσει και πάλι την αίγλη που είχε στο παρελθόν. Τώρα που βγαίνουν τρεις πρωταθλητές και ανεβαίνουν δύο στην Βόλεϊ Λιγκ μετά από μπαράζ δεν είναι δυνατόν να ασχοληθεί κανείς σοβαρά.
Όπως αποδεικνύεται το σύστημα με την wild card στην Βόλεϊ Λιγκ, τα αυστηρά κριτήρια συμμετοχής και η προ-αδειοδότηση των ΤΑΑ όχι μόνο δεν αποθαρρύνουν αλλά δημιουργούν και ένα υγιές περιβάλλον ανταγωνισμού και αξιοπιστίας. Μόνο ότι βρέθηκαν μέσα στον Αύγουστο έξι υποψηφιότητες για τη θέση της ΑΕΚ στη Βόλεϊ Λιγκ λέει πολλά.
Διαβάστε το υπόλοιπο σχόλιο στο gazzetta.gr