Το "χάπι της ευτυχίας" δεν είναι σίγουρα! Όμως το "μεθυστικό βότανο" με την …αντί-καταθλιπτική δράση που τόσο χρειαζόμαστε για να ξεχνάμε την εφορία, τα κόκκινα δάνεια, όλη αυτή τη "γκρίζα" πραγματικότητα της καθημερινότητας αυτού του τόπου, μπορεί να γίνει.
Το νέο πρωτάθλημα ήρθε για να δώσει ενδιαφέρον στη ζωή μας τα Σαββατοκύριακα και να μας απασχολεί όλη την υπόλοιπη βδομάδα, όχι με γκρίνια, μισαλλοδοξία, κοινωνικούς ή οπαδικούς διαμοιρασμούς, αλλά σαν αντικείμενο διαφυγής από τη μιζέρια. Ως …φιάλη οξυγόνου μέσα στην ασφυξία των προβλημάτων, της ανασφάλειας, της μελλοντικής αβεβαιότητας.
Δεν αεροβατεί κανείς, δεν αυταπατάται με τα 26 γκολ που μπήκαν στα 8 ματς της πρεμιέρας, με ανοδική μάλιστα τάση στο συνολικό απολογισμό της αυλαίας της Λίγκας, καθώς απομένει και το Δευτεριάτικο παιχνίδι της Καλλονής με τον Ολυμπιακό. Ούτε και που μπορεί ωστόσο να γυρίσει την πλάτη σε μια τέτοια υψηλή συγκομιδή. Όταν μάλιστα υπήρξε και αγώνας, όπως αυτός της Τρίπολης, που μπήκαν 6 γκολ, ήρθε 3-3, είχε ανατροπές και μας θύμισε και λιγάκι …Αγγλία. Έτσι κι αλλιώς, σούπερ μπάλα, μυθικό ποδόσφαιρο, προετοιμασμένοι είμαστε, το ξέρουμε καλά, σάμπως πρόκειται να δούμε ποτέ στην Ελλάδα;
Σαν αποτίμηση της πρώτης γεύσης του πρωταθλήματος 2013-14 αξίζει κανείς να διακρίνει την μικρή έως και ελάχιστη απόσταση που έχουν μεταξύ τους οι ομάδες, γι΄ αυτό άλλωστε και οι περισσότερες αναμετρήσεις εξελίχθηκαν σε μικρά ντέρμπι. Και αυτός νομίζω θα είναι και ο λόγος της αβεβαιότητας που θα διακρίνει την κατάσταση στο βαθμολογικό πίνακα σε όλη τη διάρκεια της φετινής αγωνιστικής περιόδου, προσδίδοντας ένα αδιάκοπο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις ως την τελική έκβαση και διαμόρφωση εικόνας κατάταξης.
Ολυμπιακός αμφισβητείται μόνο από …Ολυμπιακό
Ακόμα και ο Ολυμπιακός - για τον οποίο και οι φανατικότεροι αντίπαλοί του, γνωρίζουν κατά βάθος ότι δεν θα "παίζεται" πάλι στον εσωτερικό χώρο, προφανώς και πιο πολύ από πέρυσι – που λογίζεται ως σίγουρος πρωταθλητής, δεν θα έχει εύκολο έργο, αν δεν πρυτανεύουν ο επαγγελματισμός και η σοβαρότητα. Οι πρωταθλητές θα έχουν κατά βάση αντίπαλο τον εαυτό τους. Τον "κακό" όταν είναι να "τα χρειάζονται" και τον "καλό" όταν "τα βάζουν" με τη στατιστική, τις επιδόσεις, τα ρεκόρ, την καλύτερη άμυνα ή την καλύτερη επίθεση. Όταν έχουν απέναντί τους την εκκίνηση για το 5ο αστέρι, πανηγυρίζοντας τον 41ο τίτλο στην ιστορία τους.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να επιβεβαιώσουν την προσδοκία του δεδομένου γύρου θριάμβου στο τέλος της χρονιάς, συνδυάζοντας θέαμα με αποστομωτικές απαντήσεις.
Στο πρώτο τεστ αξιοπιστίας υψηλού δείκτη εκπλήρωσης καθήκοντος, καλούνται να ανταπεξέλθουν απόψε οι "ερυθρόλευκοι", απέναντι στην Καλλονή, που είναι "νέα", ορεξάτη, δεν έχει τίποτα να χάσει και αν διανοηθεί ο οποιοσδήποτε αντίπαλος να την υποτιμήσει, θα υποστεί ίσως ότι και ο ΠΑΟΚ στο πρόσφατο φιλικό της Τούμπας με την "3άρα" που …τη φυσάει και δεν κρυώνει…
Εντάξει, ο Ολυμπιακός είναι Ολυμπιακός, η έμπειρη ομάδα που θα αγωνιστεί ουσιαστικά μπροστά στο κοινό της σε ένα μεγάλο γήπεδο όπως το ΟΑΚΑ, με σχεδόν όλα τα αστέρια του, παλιά και καινούργια επί σκηνής και το σύνολο όλων αυτών των "ερυθρόλευκων" συντριπτικών πλεονεκτημάτων, με ωθούν στην πρόβλεψη μιας ευρείας νίκης των "φιλοξενούμενων".
Το ζητούμενο για τον "4άστερο" είναι να ρολάρει σαν ομάδα, να βρεθεί από τον Μίτσελ η κατάλληλη χημεία και το δέσιμο τόσων πολλών νέων και σπουδαίων ποδοσφαιριστών.
*Στη διαιτησία δεν θέλω να σταθώ. Γιατί γενικά, πλην Λαμπρόπουλου, δεν είχαμε ιδιαίτερα παρατράγουδα στην 1η αγωνιστική, αλλά και γιατί δεν θέλω να αρχίζουμε κακά, στραβά, ανάποδα και μίζερα. Με στείρα και μηδενιστική κριτική, η οποία διαμορφώνει αρνητικό κλίμα και πετάει λάδι στη φωτιά.
*Για τον Λαμπρόπουλο θα απορήσω πώς "παρασύρθηκε"(;) στη φάση του πέναλτι που έδωσε στον ΠΑΟΚ, όταν ξέρει τη συνήθεια και τον τρόπο που "βουτάει" ο Σαλπιγγίδης. Προφανώς ο "Σάλπι" το έκλεψε το χτύπημα από την άσπρη βούλα, προφανώς ο διαιτητής "έπαιξε" στο "καλημέρα", γηπεδούχο και Τούμπα – όπως συμβαίνει και στα …καλύτερα σπίτια παγκοσμίως και εύχομαι, αλλά δεν πρόκειται να λιώσει ποτέ η καραμέλα περί "του κράτους των Αθηνών", γιατί αυτή η αντίληψη είναι πια μια …κολλημένη τσίχλα στα κεφάλια γενεών και γενεών… - αλλά το έκανε και ...λύσσα στο αλάτι, αποβάλλοντας (και) τον αμυντικό της Ξάνθης. Ναι, εκεί καταδίκασε τον …Πανόπουλο, που άρχισε με πρώτη ευκαιρία το "πνεύμα". Και …το "άδειασμα" του προπονητή του, νομίζω ε;
*Τον Καραγεωργίου θα ήθελα να τον δω έστω και μία φορά στο μέλλον, λίγο χαλαρό, όχι τόσο χαλαρό μετά από ένα ματς που το έχει χάσει με κάτω τα χέρια. Ούτε για διαιτησία φώναξε το Σάββατο, ούτε αποβλήθηκε όπως …συνήθιζε να πληρώνει τα νεύρα του όταν βρισκόταν στον πάγκο του Εργοτέλη. Μέχρι που ελαφρώς κιόλας διαφοροποίησε τη θέση του ακόμα και από την επίσημη τοποθέτηση του αφεντικού του! Μυστήρια πράγματα!
*Για τον πρόεδρο του ΠΑΟ τι να πει κανείς; Για να προλάβει τις "καταστάσεις" – κι εγώ νομίζω όχι μόνο το ρέφερι Ζαχαριάδη αλλά πολύ πιο μακριά για τα όσα πάλι θα διαβάζουμε στο twitter… - έσπευσε ώρες πριν την πρώτη σέντρα της ομάδας του με τον Παναιτωλικό, να βάλει το πρώτο "μπουρλότο". Δώστε σημασία σε προτροπές του στυλ προς τον κόσμο του Παναθηναϊκού: "Να επιστρέψουμε τιμωροί και εκδικητές"… Αφού έχει επαναλάβει πιο πριν τα χιλιοειπωμένα περί "στημένων", "κατεστημένου", "άνισης μάχης" και "υπόδικων".
*"Φωτιά και τσεκούρι" είναι προφανές ότι είπε στους οπαδούς του ΠΑΟ ο κ. Αλαφούζος, στρατεύοντας τους σε …επαναστατικό αγώνα. Για μένα, αυτά είναι (πολύ) επικίνδυνα παιχνίδια από έναν άνθρωπο που έτυχε αυτή την εποχή να ηγείται μιας βαριάς ιστορίας ενός συλλόγου με πολυπληθέστατη υποστήριξη ανά το πανελλήνιο. Και καμιά φορά, σε τέτοιες περιπτώσεις, τα αποτελέσματα έρχονται εντελώς ανάποδα από τη στόχευση των εμπνευστών τους…