Η ίδια σκέψη μπορεί να πέρασε και από το μυαλό του μέσου οπαδού του Ολυμπιακού, όταν άκουσε το πρωί ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήγε αιφνιδιαστικά στις εγκαταστάσεις του Ρέντη. «Κακό παιχνίδι στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με την Καλλονή, γιούχα από τον κόσμο στο ημίχρονο και στο τέλος, προβληματικές εμφανίσεις στα φιλικά παιχνίδια που προηγήθηκαν, ο πρόεδρος πήγε για να βάλει μία τάξη» θα σκέφτηκε. Οπως οι περισσότεροι από εμάς...

Αμ δε... Πέρα από τα πολλά μηνύματα που είχε η ομιλία του Βαγγέλη Μαρινάκη στους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού (τα περισσότερα πάντως είχαν να κάνουν με το όποιο πλάνο του προπονητή τους), η διάθεση του προέδρου, το ύφος και η σκοπιμότητα, όπως διέρρευσαν προς τον Τύπο τουλάχιστον ήταν τελείως διαφορετικά.

Και πολύ σωστά. Η παρουσία Μαρινάκη στου Ρέντη ήταν μία εύστοχη παρέμβαση του διοικητικού ηγέτη του Ολυμπιακού κόντρα στην υπερβολή που αναπτύσσεται τις τελευταίες ώρες εντός αλλά και εκτός της ομάδας. Και εδώ που τα λέμε, αν κάποιος δεν γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα και διαβάσει κριτικές ή πολύ περισσότερο προσπαθεί να συλλάβει τις ενστάσεις των φίλων του Ολυμπιακού, τις όποιες ανησυχίες τους δικαιολογημένες ή όχι (δεν έχει και μεγάλη σημασία) και την αγωνία σε συνάρτηση με τις υψηλές απαιτήσεις που υπάρχουν για την ομάδα και πάντα υπήρχαν στο «ερυθρόλευκο» περιβάλλον, θα νομίσει για μερικά λεπτά ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας έχει μπει σε... τροχιά διάλυσης.

Πολύ σωστά ο Μαρινάκης δεν πήγε στου Ρέντη για να μεγενθύνει την όποια εσωστρέφεια, να διατηρήσει τον πανικό ή να δικαιολογήσει την υπερβολική ανησυχία που καλλιεργείται για τον Ολυμπιακό. Πήγε στου Ρέντη πολύ σωστά για να πει στους παίκτες... «σας έχω εμπιστοσύνη, είστε πολύ καλοί ποδοσφαιριστές και... βάσιμα περιμένω από εσάς να βγάλετε το πολύ καλό σας πρόσωπο όταν γίνετε και ομάδα». Ξεκάθαρο το μήνυμα και η στόχευση.

Το να αρχίσει ο Ολυμπιακός να πελαγοδρομεί και να αρχίσει να... τρώγεται πριν καλά καλά αρχίσει η χρονιά ή το να είχε ως μοναδικό σύμβουλο ο Μαρινάκη την γκρίνια του κόσμου που είναι πελάτης και δικαιολογημένα από τη δική του πλευρά απαιτεί το καλύτερο, θα ήταν μάλλον αυτοκαταστροφικό. Και σε τελική ανάλυση καμία ομάδα στον πλανήτη δεν ήταν έτοιμη, ούτε φτιάχθηκε στο ξεκίνημα της σεζόν. Ειδικά τα τελευταία χρόνια με μεταγραφική περίοδο που τρέχει ενώ έχουν ξεκινήσει οι επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις.

Αυτό έπρεπε να κάνει ο Μαρινάκης και αυτό έκανε. Να εμφανιστεί στου Ρέντη σαν να ήταν εκτός... Ελλάδας τις τέσσερις τελευταίες ημέρες, σαν να μην γνώριζε καν ότι η ομάδα του είχε ξεκινήσει το πρωτάθλημα, σαν να μην τρέχει τίποτα απολύτως.

Ακόμα και αν το έχει αποφασίσει ή αν σκέφτεται να αλλάξει προπονητή τόσο νωρίς, κάτι που δεδομένα μπορεί να αποτελεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης αλλά και ο ίδιος γνωρίζει ότι δεν είναι απόλυτα ποδοσφαιρικό.

Στη συγκεκριμένη πάντως χρονική στιγμή το μόνο που χρειάζεται ο Ολυμπιακός είναι ηρεμία. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του. Οταν για παράδειγμα μία ελληνική ομάδα για ποδοσφαιριστή για τον οποίο δεν τρελαίνονται δα οι οπαδοί της (Φέισα), ασχέτως αν είναι καλός ή κακός παίκτης μπορεί να έχει πρόταση πέντε εκατ. ευρώ από ένα club όπως η Μπενφίκα, είναι δεδομένο ότι βρίσκεται στα καλύτερά της ασχέτως αν ο οπαδός περιμένει μπαλάρα από την πρώτη αγωνιστική, ασχέτως αν ο νυν προπονητής της πείθει ότι μπορεί να βρει την κατάλληλη χημεία μέσα στο πλούσιο ρόστερ που διαθέτει.

Πηγή: Sentragoal