Περιμένοντας το ματς του ΠΑΟΚ με τη Σάλκε για το οποίο δεν έγραψα προχθές μια προαναγγελία, δράττομαι της ευκαιρίας να πω δυο κουβέντες για τα όσα συμβαίνουν στην ΑΕΚ καθώς ακούω και διαβάζω δεξιά αριστερά διάφορα κατά βάση υπερβολικά. Κι εμένα μου αρέσουν οι υπερβολές, αλλά προτιμώ να τις λέω παρά να τις ακούω.

Οι μέτριες εμφανίσεις της ΑΕΚ κόντρα στην Καλαμαριά και στη Νίκη Βόλου, απ' όσο κατάλαβα, ενόχλησαν ένα μέρος του κόσμου της «Ενωσης» και θορύβησαν κομμάτι και τη διοίκηση της ομάδας. Οχι τυχαία, μετά την ήττα από τη Νίκη, η ΑΕΚ ανακοίνωσε δυο μεταγραφές, δηλαδή τις προσλήψεις του παλιόφιλου Τσιρίλο και του γυρολόγου Πόποβιτς, που ξανάρχεται στην Ελλάδα στην οποία άλλωστε έχει περάσει πολύ καλά. Η ΑΕΚ θα αποκτούσε έτσι κι αλλιώς κάνα δυο-τρεις παίκτες ακόμα, αλλά η σπουδή που έδειξε στο να βρει αυτούς τους δύο μαρτυρά ότι όλοι λιγάκι πανικοβλήθηκαν: εγώ λέω ότι απλά χρειάζεται ψυχραιμία.

Κρίσεις

Στις κρίσεις που έγιναν μετά τα ανεπιτυχή φιλικά, σχεδόν κανείς δεν έλαβε υπόψην του δυο δεδομένα: το πρώτο είναι ότι η ΑΕΚ, η εφετινή ΑΕΚ της Γ' Εθνικής και της επανεκκίνησης, δεν είναι παρά μια ερασιτεχνική ομάδα ή, για να το πω πιο σωστά, μια ομάδα που προετοιμάζεται για να πάρει μέρος σε ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα όπως είναι αυτό της Γ' Εθνικής. Καταλαβαίνω ότι για τους οπαδούς, αλλά και για τον έντυπο ή τον ηλεκτρονικό Τύπο και τους δημοσιογράφους που θέλουν να πουλήσουν ενθουσιασμό, η ΑΕΚ είναι πάντα μια μεγάλη ομάδα και ως τέτοια κρίνεται: έτσι πρέπει. Ομως προσοχή, μη χάσουμε την επαφή με την πραγματικότητα: η ΑΕΚ δεν προετοιμάζεται ούτε για να παίξει στη Super League, ούτε για να παίξει στην Ευρώπη -οι αντίπαλοί της θα είναι ομάδες 100% ερασιτεχνικές, δηλαδή πολύ χειρότερες. Η ΑΕΚ πρέπει να κρίνεται σε σύγκριση με τις ομάδες που θα βρει μπροστά της: ευτυχώς για την ίδια (κι αυτό είναι το δεύτερο δεδομένο που δεν έλαβαν υπόψην τους οι σκληροί επικριτές της) δεν θα βρει αντιπάλους σαν τη Νίκη και την Καλαμαριά. Αυτές είναι ομάδες που παίζουν σε μια κατηγορία μεγαλύτερη, και μάλιστα έχουν πρωταθληματικές φιλοδοξίες. Κόντρα σε τέτοιους αντιπάλους η ΑΕΚ και πάλι καλά στάθηκε.

Υποχρέωση

Κάποιος θα πει ότι η ΑΕΚ έχει υποχρέωση να εμφανιστεί στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής με μια δυνατή ομάδα και να το κερδίσει περίπατο: πιστεύω ότι έτσι θα γίνει. Οχι γιατί ο Δημήτρης Μελισσανίδης θα βάλει δέκα εκατομμύρια στις μεταγραφές για να ενισχύσει την «Ενωση» με παίκτες που κανονικά θα 'πρεπε να παίζουν σε ομάδες με στόχο την έξοδο στην Ευρώπη, αλλά γιατί οι αντίπαλοί της, αυτοί που θα μάθει την επόμενη Δευτέρα, θα είναι όλοι αρκετά χειρότεροι. Ομάδα στη Γ' Εθνική που να έχει Κορδέρο, Ανάκογλου, Ρόβα, Τσιρίλο, Γεωργέα, Πόποβιτς, Γροντή, Παυλή κ.λπ., δεν υπάρχει. Πιθανότατα για κάποιους από τους οπαδούς της ΑΕΚ αυτοί οι παίκτες να μη λένε πολλά: σας πληροφορώ ότι για το επίπεδο της Γ' Εθνικής είναι πολυτέλειες.

Αδυναμία

Δεν ξέρω τι περίμενε ο κόσμος της ΑΕΚ: έχω καιρό τώρα δηλώσει αδυναμία στο να κατανοήσω τι θέλει ο κόσμος των ελληνικών ομάδων και πόσο ο κόσμος αυτός καταλαβαίνει τι περνάει η χώρα. Πιθανότατα κάποιοι ονειρεύονταν μια ΑΕΚ με μπάτζετ 5 εκατομμύρια ευρώ και μια ενδεκάδα φτιαγμένη από γυρολόγους της Super League ή από ξένους, μια ομάδα ικανή να σπείρει τον πανικό στην κατηγορία: η δική μου ερώτηση είναι τι νόημα θα είχε κάτι τέτοιο. Η ΑΕΚ πέφτοντας στη Γ' Εθνική αποφάσισε να (αυτο)διαγράψει τα χρέη της (και αυτά προς το Δημόσιο, αλλά και εκείνα που είχε στους πιστωτές της) και να ξεκινήσει από την αρχή «ψήνοντας» ποδοσφαιριστές και περνώντας ένα-δυο χρόνια χωρίς παθητικούς ισολογισμούς και ελλείμματα: αν ο Μελισσανίδης ήθελε τέτοια, την ΑΕΚ θα την αποκτούσε στη Super League και όχι στα τάρταρα. Αν την πήρε στη Γ' Εθνική είναι για να τη δει να δυναμώνει αποκτώντας αρχικά πλεονασματικούς προϋπολογισμούς: αν είναι να γυρίσει στη Super League με χρέη, τότε τι χρήσιμο θα της αποφέρει η εκούσια πτώση;

Κερδοφόρα

Τι προτείνω; Τουλάχιστον για δυο χρόνια ας κρίνουμε την ΑΕΚ ως επιχειρηματικό πρότζεκτ. Οτι όλοι οι αντίπαλοί της στη Γ' Εθνική, ειδικά στην έδρα τους, θα παίζουν με το μαχαίρι στα δόντια για να την κερδίσουν είναι δεδομένο, όπως δεδομένο είναι ότι η ΑΕΚ θα είναι για τα μέτρα της κατηγορίας αυτής, κι όχι της Super League ή της ιστορίας της, αγωνιστικά αξιοπρεπέστατη και πανίσχυρη. Κι ο σκοπός είναι να μην είναι σπάταλη και να γίνει επιτέλους και κερδοφόρα...

Κακοδαιμονία

Εχω μεγάλη περιέργεια για τον αγώνα της Μίλαν με την PSV Αϊντχόφεν απόψε: περιττό να πω ότι είναι ο πιο σημαντικός από τους αποψινούς προκριματικούς. Η PSV έχει αποδυναμωθεί φέτος, κάνοντας μια (ακόμα) ανανέωση. Η Μίλαν ήταν καλύτερη της ολλανδικής ομάδας μια εβδομάδα πριν στην Ολλανδία και δεν την κέρδισε εξαιτίας ενός λάθους του τίμιου τερματοφύλακα Αμπιάτι, που γκέλες μεγάλες δεν κάνει. Ωστόσο η γκέλα αυτή, εκτός από το ότι στέρησε από την ιταλική ομάδα μια νίκη-πρόκριση, κατέδειξε και ότι την κυνηγάει μια κακοδαιμονία από την όποια δεν μπορεί να ξεφύγει. Μετά την ισοπαλία-δώρο στην PSV ακολούθησε στην πρεμιέρα του Καμπιονάτο μια ήττα από τη Βερόνα, που συνοδεύτηκε από νεύρα και πολλή γκρίνια εντός των αποδυτηρίων. Οι παίκτες άρχισαν κι αυτοί να γκρινιάζουν συμμετέχοντας στη γενικότερη μιζέρια. Ο κόσμος της ομάδας, έτσι κι αλλιώς, δεν έχει χωνέψει ότι η διοίκηση δεν έκανε μεγάλες μεταγραφές, ο Μπερλουσκόνι ζει στην κοσμάρα του απομονωμένος στη βίλα του και εκβιάζοντας την κυβέρνηση ότι θα τη ρίξει αν παραπεμφθεί σε δίκη, ο Αλέγκρι πρέπει πάλι να φτιάξει μια νέα ομάδα με παλιά υλικά, δηλαδή τρέχα γύρευε. Τα διάρκειας εισιτήρια έπεσαν πάλι πολύ, η ευφορία που δημιούργησε πέρυσι τον χειμώνα η απόκτηση του Μπαλοτέλι κινδυνεύει να χαθεί, πόσω μάλλον όταν γίνεται φανερό ότι ο χαρισματικός αλλά και ιδιόρυθμος φορ δεν ταιριάζει αγωνιστικά με τον πολύ συμπαθή Ελ Σαράουι. Το κοινό της Μίλαν βλέπει ότι η ομάδα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί όχι μόνο τη Γιούβε, αλλά ούτε καν τη σούπερ ενισχυμένη Νάπολι.

Η Μίλαν είναι σίγουρα πιο δυνατή από την PSV, όμως απόψε για να αποκλείσει τους Ολλανδούς πρέπει κυρίως να ξορκίσει την κακοδαιμονία της, να απομακρύνει το μαύρο συννεφάκι που την κυνηγάει. Πράγμα καθόλου εύκολο, πιστέψτε με.

Για το γούρι

Εντυπωσιάστηκε κόσμος και κοσμάκης από την παραίτηση του Στεβάνοβιτς, που στα καλά καθούμενα άφησε τη Βέροια κι έφυγε γιατί -λέει- έχει πρόταση από την Τουρκία: σόρι, αλλά δεν πιστεύω τίποτα. Για μένα ο γίγαντας Αρβανιτίδης έμαθε ότι στον Αρη έχουν έτοιμο για «ξου» τον Χατζηνικολάου κι έσπευσε να διώξει τον Σέρβο, για να μη χάσει την πρωτιά απόλυσης προπονητή στη σεζόν και χαλάσει το γούρι! Για το ποιος θα πάει στη Βέροια, δεν έχω ιδέα. Για το ποιος θα πάει στον Αρη, μετά το ματς με τον Ατρόμητο, μια υποψία έχω, αλλά δεν λέω κουβέντα. Ούτε στα ελληνικά ούτε στα ιταλικά...

Πηγή: SportDay