Κύριοι, είστε οφσάιντ!

Σύμφωνοι. Μεγάλο πρόβλημα η έλλειψη παικτών που μπορούν να μουρλάνουν τον αντίπαλο στην ντρίπλα και τους γκολκίπερ στα γκολ. Αλλά τέτοιου είδους παίκτες κοστίζουν. Κοστίζουν πολύ...

Από τη στιγμή, λοιπόν, που τα αραχνιασμένα ταμεία λύση σε αυτό το πρόβλημα δεν μπορούν να δώσουν πρέπει να πάμε παρακάτω. Για να το πούμε καλύτερα: οι διαχειριστές των αραχνιασμένων ταμείων την έριξαν τη ζαριά τους με τον Πράνιτς. Αλλη μία τέτοια είναι και ο Ατζαγκούν. Των σκάουτερ. Αν «κάτσουν» οι ζαριές αυτές έχει καλώς. Αλλιώς... Κάθε βδομάδα θα λέμε τα ίδια.

Ποιο είναι, λοιπόν, το παρακάτω; Το μεγάλο πρόβλημα του Αναστασίου είναι ότι οι αντίπαλοι προπονητές αντιμετωπίζουν την ομάδα του σαν «κανονικό Παναθηναϊκό». Είναι «αρρώστια» που κουβαλά χρόνια το «τριφύλλι» αυτή η... δυσκοιλιότητα. Φέτος λογικό να υποφέρει περισσότερο λόγω της περαιτέρω αποψίλωσης του ρόστερ ή - μάλλον - της αναδιάρθρωσης αυτού.

Βλέποντας τη Βέροια στο πρώτο μέρος και μετά το 1-1, τον Παναιτωλικό στο πρώτο παιχνίδι, ακόμα και τον Πανιώνιο για μισή ώρα στη Νέα Σμύρνη να οχυρώνονται στο μισό γήπεδο μπορείς εύκολα να το πεις: είναι «εύκολη» η δουλειά του αντίπαλου προπονητή που θέλει να μη χάσει από τον Παναθηναϊκό. Ολοι πίσω κι έχει ο Θεός. Και δεν το βλέπω να αλλάζει εύκολα αυτό παρά το γεγονός ότι μέρα με τη μέρα αυξάνει η αίσθηση ότι η «πράσινη» άμυνα δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε αξιόπιστη. Τα κόλπα, λοιπόν, του Αναστασίου, οι ιδέες και τα τρικ θα έπιαναν πολύ πιο εύκολα αν τα εφάρμοζε σε ομάδα με άλλη «ελαφρύτερη» φανέλα. Στον Παναθηναϊκό, η αύρα του συλλόγου, επηρεάζει τον αντίπαλο και τον «σκληραίνει» πολύ για τα δεδομένα της νεανικής ομάδας που έχει ετοιμάσει ο κόουτς του «τριφυλλιού».

Και κάτι ακόμα: αν ο Μπαϊράμι ήταν δαιμόνιος ντριπλέρ με πόδι δυναμίτη δεν θα έπαιζε στη Μονακό ή κάπου αλλού καλύτερα; Ιδιου είδους ερωτήματα μπορούν να γίνουν και για άλλους «πράσινους» παίκτες. Τον Νάνο, τον Αμπέιντ, τον Καρέλη, τον Μαρινάκη κ.ο.κ. Η σημείωση γίνεται γιατί δεν αντιμετωπίζεται μόνο από τους αντίπαλους προπονητές ο Παναθηναϊκός σαν «κανονικός» αλλά και από όσους ζουν, σχολιάζοντάς τον. Αυτόν και τους άλλους. Ο ΠΑΟ φέτος είναι ομάδα που «μπουσουλάει» και δεν ντρέπεται να παραδεχθεί ότι έχει στόχο της την έξοδο στην Ευρώπη. Να περάσει, δηλαδή, κάποιον σαν τον περσινό ΠΑΣ Γιάννινα. Για να ξέρουμε τι λέμε...

Το χειροκρότημα στο τέλος της αναμέτρησης έστειλε το μόνο θετικό μήνυμα. Οχι γιατί ως κίνηση είναι από μόνη της «ανεβαστική», αλλά - κυρίως επειδή δείχνει ότι ο κόσμος ξέρει τι πρέπει και μπορεί να περιμένει από τους παίκτες με το τριφύλλι στο στήθος. Με άλλα λόγια, μόνο ο κόσμος φαίνεται να αντιμετωπίζει όπως πρέπει την ομάδα...

ΥΓ: Σαν «κανονικός» αντιμετωπίστηκε ο Παναθηναϊκός και από τον Μήτσιο και τον δεύτερο βοηθό του. Γκολ με τριπλό - οφσάιντ δεν μετράει ούτε στο... ΟΑΚΑ, όχι στην «καυτή» Λεωφόρο.

Πηγή: sday.gr