Πάρε κόσμε, έχω!

Κανονικό παζάρι, όπου πωλητές, αγοραστές, νταλαβεριτζήδες, λαμόγια, όλοι βρίσκουν χώρο να κάνουν δουλειές, «χρυσές» ή λιγότερο λαμπερές. Και μέσα σε όλο αυτό το νταβαντούρι, οι ομάδες, που δεν έχουν κάνει τον προγραμματισμό τους και τις κινήσεις τους, κοντά 90 μέρες πια, τραβούν τα λαχεία.

Μην σταθείτε στην περίπτωση του Μπέιλ. Αυτή είναι εκτός. Διότι είναι ολοφάνερο, πως η συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές, είχε επέλθει εδώ και πολύ καιρό. Απλά για την Ρεάλ ήταν θέμα επικοινωνιακό, να το ανακοινώσει τελευταία στιγμή. Και για την Τότεναμ θέμα οικονομικής λογικής, ώστε όλες οι κινήσεις της, για τον αντικαταστάτη του Ουαλλού, να μην της κοστίσουν «ο κούκος αηδόνι».

Από τις υπόλοιπες όμως μετεγγραφές της Δευτέρας, πόσες μπορεί να πει κανείς, ότι αξίζουν και τα λεφτά τους και μειωμένο ρίσκο έχουν; Ο Οζίλ ας πούμε, είναι ένας ποιοτικός παίκτης. Όμως πράγματι, αυτή ήταν η μεγαλύτερη ανάγκη της Aρσεναλ; Όλοι μιλούσαν για επιθετικό γκολτζή, και αυτή ήταν η προσπάθεια του Βενγκέρ, η οποία δεν ευοδώθηκε. Όμως όταν έχεις 100 εκατ για μετεγγραφές και περιμένεις την τελευταία στιγμή, κάτι δεν θα σου κάτσει.

Στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τους έπιασε τρέλλα, διότι όποιον και αν προσπάθησαν να πάρουν, δεν τα κατάφεραν. Με τον κίνδυνο λοιπόν να μείνουν δίχως μετεγγραφή, κατέληξαν σε ένα ακόμη μεν ποιοτικό χαφ, όπως ο Φελλαϊνι, που όμως έχει ελάχιστη συμμετοχή σε δημιουργία παιχνιδιού. Φάνηκε δε με την Λίβερπουλ, πως είναι το μεγάλο εφετινό πρόβλημα των «μπέμπηδων». Πχ ο Οζίλ, θα ήταν πιο χρήσιμος.
Συνολικά η Αγγλία έδωσε και πάλι τα περισσότερα λεφτά, σε αυτή την μετεγγραφική περίοδο, κάνοντας μάλιστα και ρεκόρ: 630 εκατ λίρες έναντι 500 του 2008 και 140 μόνο την τελευταία μέρα. Χωρίς τα 86 εκατ της Ρεάλ για τον Μπέιλ, οι ομάδες έδωσαν 400 εκατ περισσότερα από ό,τι πήραν, σε αυτό το παζάρι.

Και την ίδια ώρα η Ισπανία και η Ιταλία ξόδεψαν 395 εκατ ¤, οι Γάλλοι 370 και οι σώφρονες Γερμανοί (που δεν μπήκαν ιδιαίτερα στην τρέλλα της τελευταίας ημέρας) 270 εκατ ¤. Πέρυσι ήταν αυτοί, που στο τέλος δικαιώθηκαν με την Μπάγερν και την Ντόρτμουντ στον τελικό του Τσάμπιονς Ληγκ. Μένει να δούμε την εφετινή κατάληξη.

Και κάτι για τον Μπέιλ. Είμαι από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του Ουαλλού. Τον παρακολούθησαν στα περυσινά παιχνίδια της Τότεναμ στο Γιουρόπα και εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Πράγματι συνδυάζει το πλούσιο ταλέντο με τον εξαιρετικό χαρακτήρα. Και το έδειξε και με τις πρώτες δηλώσεις του. Όμως άξιζε 100 εκατ ¤ ? Νομίζω πως όχι. Και το βάρος αυτό, που θα σηκώσει, θα είναι πολύ βαρύ. Δεν ξέρω εάν θα επηρεάσει και τις σχέσεις του με τον Κριστιάνο (φρόντισε πάντως να ξεκαθαρίσει από την αρχή, ότι θεωρεί τον Πορτογάλο αφεντικό), που έχασε τον «τίτλο» της ακριβότερης μετεγγραφής ever. Κάπου όμως έχει αρχίσει και χάνεται η μπάλλα, ακόμη και εάν δεν υπήρχε η οικονομική κρίση. Και η πλάκα είναι πως ο Πλατινί πιστεύει ότι θα εφαρμόσει και το financial fair play.

ΥΓ Εκεί στην ΟΥΕΦΑ θα πρέπει να εξετάσουν σοβαρά την περίπτωση να μεταθέσουν την περίοδο των μετεγγραφών. Να τελειώνει 31 Ιουλίου. Ακόμη και με τον κίνδυνο, τις χρονιές των μεγάλων διοργανώσεων (μουντιάλ και Γιουρο) οι σταρ να έχουν το μυαλό τους και στην μετεγγραφή τους. Δεν μπορεί να υπάρχουν αγώνες ευρωπαϊκών κυπέλλων τον Αύγουστο, κρίσιμοι, αλλά και οι πρώτες αγωνιστικές των πρωταθλημάτων, χωρίς οριστικά ρόστερ και ξαφνικά να εμφανίζονται άλλες ομάδες τον Σεπτέμβριο.