Όταν ξεκινάς σε μια διοργάνωση με την ταμπέλα ενός από τα μεγάλα φαβορί για τον τίτλο και στην πρεμιέρα έχεις απέναντί σου μια ομάδα σαν τη Σουηδία, που πήγε στη Σλοβενία "for the love of the game", οι κίνδυνοι είναι πολύ περισσότεροι από το να χάσεις. Προφανώς, υπήρχε το ενδεχόμενο να την "πατήσουμε" όπως οι φίλοι μας οι Τούρκοι από τους -φίλους των Σουηδών- τους Νορβηγούς, αλλά η Ελλάδα δεν διέτρεχε στα σοβαρά κίνδυνο για τέτοιο "πατατράκ".

Το χειρότερο -ρεαλιστικό- σενάριο για τον χθεσινό αγώνα, ήταν να κυλήσουν 40 λεπτά όπως τα πρώτα 5. Με κακή άμυνα, αστοχία, γκρίνια, μιζέρια και… αθάνατη ελληνική κωλοτούμπα. Όχι ότι θα ήταν καταστροφικό να μην πιάναμε καλή απόδοση -πόσο μάλλον στην πρεμιέρα- αλλά είναι δεδομένο ότι τόσο ο Τρινικιέρι στον πρώτο του επίσημο αγώνα ως προπονητής της Εθνικής, όσο και η φετινή ομάδα, που δεν κρύβει ότι πάει για τα ψηλά πατώματα του βάθρου, το είχε ανάγκη το… ξεμπούκωμα κόντρα στους φιλότιμους πλην άτεχνους συμπατριώτες του Ζλάταν.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr