«Πώς να σηκωθείς» (για να φύγεις) έλεγε ο Τσίτσιλας. Αν λοιπόν ο Ολυμπιακός έμεινε από βενζίνη στο δεύτερο ημιχρόνιο, κάποιοι εκ των Ολυμπιακών έπρεπε να πιουν το νερό της φωτιάς, όπως έλεγαν οι Ινδιάνοι, για να στανιάρουν και να γυρίσουν στα σπίτια τους στις δύο μετά τα μεσάνυχτα. Αλλωστε επρόκειτο για ένα από τα πλέον παράξενα παιχνίδια. Με τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού να τρέχουν τα πρώτα 45 λεπτά λες και τους είχανε βάλει νέφτι στον κώλο και στα δεύτερα 45 να έχουν παραδώσει την ψυχή και το πνεύμα.
Να σέρνονται. Γνωστά είναι όμως αυτά και ειπωμένα. Βλέποντας το ματς, λοιπόν, θυμήθηκα αυτά που μου έλεγε ο Σάββας Θεοδωρίδης όταν ήταν ακόμα ντάλα καλοκαίρι. Πριν αρχίσει το πρωτάθλημα. Οτι από τους πρώτους παίκτες του Ολυμπιακού θα είναι ο Σάμαρης. Κι αν ο Φέισα πουλήθηκε τέσσερα εκατομμύρια γιούρο, ο Σάμαρης θα πουληθεί με τα διπλά. Και μπαίνει μέσα στο ματς ο Σάμαρης και βγάζει μάτια. Κάποια στιγμή μάλιστα δεν κωλώνει να κοντράρει σώμα με σώμα τον Ιμπραΐμοβιτς. Μιλάμε για γίγαντα δύο μέτρων και εκατό κιλών.
Κι ο Σάμαρης όχι μόνο κερδίζει την προσωπική μονομαχία, αλλά νευριάζει τον Σουηδό και τον υποχρεώνει να του κάνει φάουλ. Μιλάμε τώρα ότι το παλικάρι ήταν πάντα όπου ήταν η μπάλα. Δεν ήταν το εξάρι περιπατητής στυλ Κατσουράνη που αράζει μπροστά από τους δύο στόπερ και περιμένει αν έρθει κάποιος αντίπαλος απάνω του να τον κόψει. Και την άλλη μέρα οι δημοσιογράφοι να γράφουνε ότι «κράτησε τη θέση του». Ο Σάμαρης έτρεχε κι έκοβε διαγώνια. Δεξιά και αριστερά τις δύο πλάγιες γραμμές. Για να καλύπτει Βάις και Φουστέρ που δεν γύριζαν πίσω.
Αμέτρητα ήταν τα χιλιόμετρα που κατάπιε. Από την εποχή του Στολτίδη είχανε να δούνε στον Ολυμπιακό τέτοιον τρεχαλατζή αμυντικό χαφ. Λογικό ήταν βέβαια ύστερα από τέτοια τεράστια υπερπροσπάθεια να κουραστεί. Να μην έχει καθαρό μυαλό στις μεταβάσεις του, να κάνει το πέναλτι και να μην μπορεί να μαρκάρει στο δεύτερο και στο τρίτο γκολ τον προσωπικό του αντίπαλο. Να πρέπει επίσης να πούμε ότι δεν έχει την απαραίτητη ταχύτητα για υψηλό επίπεδο. Το γενικότερο πακέτο του όμως γι' αυτή τη θέση είναι ιδιαίτερα ελκυστικό. Σχετικά τώρα με τη γενικότερη εμφάνιση του Ολυμπιακού, μόνο στην Ελλάδα μπορεί να ξεπερνιούνται με τόση ευκολία τα ντόρτια.
Που αν δεν έπιανε το πέναλτι ο Ρομπέρτο, θα ήταν πεντάρες. Με το επιχείρημα ότι η ομάδα πέταγε στο πρώτο ημίχρονο, είχε 10-1 προσπάθειες για γκολ, αλλά ήταν άτυχη. Μέχρι που αμφισβητήθηκε το πρώτο γκολ για οφσάιντ. Λίγο οφσάιντ βέβαια σαν το ολίγον έγκυος. Το ότι έβγαλε θετικά στοιχεία στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός έβγαλε. Σε σημείο να εντυπωσιάσει μάλιστα. Τα ματς όμως στο ποδόσφαιρο διαρκούν 90 λεπτά. Κι αν στο καλό σου ημίχρονο είσαι ένα-ένα και στο κακό σου είσαι μηδέν-τρία κι ο αντίπαλός σου έχει χάσει και πέναλτι, την έχεις κάτσει τη βάρκα.
Κι αντί να ψάξεις να βρεις δικαιολογίες, οφείλεις να ψαχτείς. Για το κατά πόσο μπορείς να βελτιωθείς για να γίνεις καλύτερος. Οι προϋποθέσεις, με βάση το υλικό, υπάρχουν. Η φυσική κατάσταση όμως είναι της πλάκας. Οπως για πλάκα έκανε περίπατο στην επανάληψη η Παρί. Τρία γκολ από κόρνερ στις προπονήσεις που κάνει στα στημένα ο Μπλαν δεν μπορούνε να τα βάλουν με τίποτα. Αυτά.
Ως τηλεθεάτρια ήµουν «σκαϊκή».
-Χριστίνα Λαµπίρη
Δώδεκα χρόνια έχει στερηθεί τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου
ΟΦΕΙΛΩ να οµολογήσω ότι έχω συγκλονιστεί από το γεγονός. Η εξοµολόγηση της Χριστίνας Λαµπίρη, όπως ακριβώς περιγράφεται, προκαλεί σοκ: «Αφού κατ' αρχάς ρίχνεται σαν λέαινα στη µάχη του ανταγωνισµού µέσα από το κανάλι του Φαλήρου, παραδέχεται πως έχει πολλές ενοχές ως µάνα και απέραντες «ντροπές» σαν γυναίκα. Αλλωστε η Χριστίνα Λαµπίρη ανήκει σε εκείνη τη σπάνια γκάµα των γυναικών που σε εκπλήσσουν για τη δύναµη των αντιθέσεών τους. Εύθραυστη και συνάµα δυναµική, κλειστή και συγχρόνως απέραντα δοτική, µετρηµένη και την ίδια στιγµή χειµαρρώδης». Μιλάµε για πάταγο. «Ξέρει να παίζει όλους τους ρόλους εκτός από αυτόν της προσποίησης που χρόνια τώρα υποδύονται επιτυχώς όλες οι κυρίες της τηλεόρασης».
Εκεί είναι που λυγίζεις και βάζεις τα κλάµατα. Η δήλωση ωστόσο που καταθέτει στη συνέχεια µπορεί να κριθεί σαν ιστορική: «Εχω να κολυµπήσω στην Ελλάδα δώδεκα χρόνια λόγω των παπαράτσι». Ούτε η Αλίκη Βουγιουκλάκη ούτε η Δήµητρα Λιάνη ούτε η Μιµή Ντενίση ούτε καν η Κατερίνα Στανίδη έχουνε περάσει σαν σταρ αυτό το απέραντο δράµα: Να τις κυνηγάνε µετά µανίας οι παπαράτσι στις παραλίες. Να νιώθουν την καυτή ανάσα του φωτογραφικού φακού στον σβέρκο τους. Πώς να αντέξει µια Χριστίνα Λαµπίρη αυτήν την ταπείνωση; Να µοιράζεται το µπάνιο της µε τους φωτορεπόρτερ. Γι' αυτό εδώ και δώδεκα ολόκληρα χρόνια έχει στερηθεί τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου. Το κρίµα στον λαιµό τους.
Ο ανακριτής, το Συµβούλιο Εφετών και οι δικαστές που θα δικάσουν ξέρουν καλύτερα
Στο Νο 1 έβαλε ο εισαγγελέας τη δίκη των 11 για τα «στηµένα» που αρχίζει τη Δευτέρα. Αν, σου λέει, ήταν πιο κάτω και ξεκίναγε κάποια άλλη υπόθεση, θα προέκυπτε αναβολή. Επειδή λοιπόν η δίκη πρέπει να γίνει πάση θυσία, βάλανε την υπόθεση πρώτη. Αυτή ήταν η Νο 2 παρέµβαση. Η Νο 1 είχε να κάνει µε την αλλαγή ηµεροµηνίας. Ενώ η δίκη δηλαδή είχε κατ' αρχάς προσδιορισθεί για τις 23 Οκτωβρίου, ήρθε έναν µήνα πίσω. Για τις 25 Σεπτεµβρίου. Προφανώς λόγω Μάκη Ψωµιάδη. Το 18µηνο της προφυλάκισής του λήγει στις 31 Οκτωβρίου. Αν λοιπόν η δίκη ξεκίναγε στις 23 Οκτωβρίου, ο Μάκης στο τέλος του µήνα θα αποφυλακιζόταν. Κι αυτό θα ενοχλούσε.
Αντίθετα, µε τη δίκη ν' αρχίζει έναν µήνα νωρίτερα, αν ο Ψωµιάδης καταδικαστεί, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βγει έξω ούτε για µία µέρα. Ταυτόχρονα υπάρχει το εξής ασυνήθιστο, για να µην πούµε παράδοξο: Η δίκη επαναπροσδιορίστηκε ενώ ήδη είχε κληρωθεί η σύνθεση του δικαστηρίου και ήταν γνωστή. Ολα αυτά σε συνδυασµό µε το γεγονός ότι στις επτακόσες τόσες σελίδες της δικογραφίας που έχουν στα χέρια τους οι δηµοσιογράφοι δεν έχουν βρει το παραµικρό «ενδιαφέρον», επιβαρυντικό δηλαδή για τον Ψωµιάδη, προκειµένου να το δηµοσιεύσουν. Ο ανακριτής, βέβαια, το Συµβούλιο Εφετών και οι δικαστές που θα δικάσουν ξέρουν καλύτερα. Οι δύο αυτές παρεµβάσεις, πάντως, δείχνουν το ενδιαφέρον που υπάρχει για την υπόθεση.
ΕΡΩΤΗΣΗ Είναι σίγουρο ότι όλη αυτή η λεζάντα στον γιο του Δώνη του κάνει καλό;
Πηγή: Goal