Του βγήκε η ψυχή για να κερδίσει μια μέτρια αντίπαλο που δεν ήταν δα και κάποιο φόβητρο μέσα στο γήπεδο. Το αντίθετο. Από την αρχή φαινόταν ότι η Σαχτέρ είναι του χεριού του.
Ο ΠΑΟΚ μπήκε φουριόζος στο ματς, δεν μπόρεσε να βάλει ένα γκολ στο πρώτο εικοσάλεπτο που έκανε συνέχεια ευκαιρίες και μπορεί να απογοητεύθηκε.
Δεν έπαιζε και ο Σαλπιγγίδης να δώσει λίγη παραπάνω εκρηκτικότητα μπροστά, ο Στοχ μαρκαριζόταν από δυο και τρείς αντιπάλους, με συνέπεια όσο περνάει η ώρα να αγχώνεται ο δικέφαλος.
Και σα να μην έφτανε αυτό δόθηκε και το πέναλτι στο β’ μέρος, που ήταν τραβηγμένο από τα μαλλιά.
Ο ΠΑΟΚ, βέβαια, έκανε υπερπροσπάθεια, βοηθήθηκε κι από τις αλλαγές κι εν τέλει γύρισε το παιχνίδι, όμως έπαιξε με την φωτιά απέναντι σε μια αντίπαλο που δεν έλεγε και τίποτα.