•    Ξεκινάει το παιχνίδι και στο 12’, σε φάση που χάνεται η μπάλα από την κινηματογραφικής ταχύτητας ανάπτυξη του Ολυμπιακού, φτάνει στον Βάις από τα πόδια του Φουστέρ. Ο Σλοβάκος παίρνει πάνω του την προσπάθεια, συγκλίνει από τα αριστερά προς τα μέσα και σουτάρει, μάλλον αδύναμα, άστοχα. Εκεί ο Βάις έκανε μεγάλο λάθος. Ακριβώς δίπλα του και έχοντας φάτσα τον γκολκίπερ της Παρί, ήταν ανενόχλητος ο Φουστέρ. Η μπάλα έπρεπε να πάει στον Ισπανό. Είναι το ματς στο 0-0, είναι Champions League, ήταν δύσκολη η θέση του Βάις για να σουτάρει με σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Χρειάζεται μεγαλύτερη ομαδικότητα.

•    Γιατί, εκτός όλων των άλλων, αυτό είναι μια αλυσίδα, όπως έχω ξαναγράψει. Περίπου 15 λεπτά αργότερα, ο Φουστέρ παίζει ωραία το ένα-δύο με τον Μήτρογλου και βρίσκεται αρκετά μακριά από την περιοχή, με τον Μπονγκ να φεύγει μόνο του από αριστερά. Κι όμως ο Φουστέρ, που είναι κι ομαδικός παίκτης, προτιμάει να σουτάρει με το αριστερό, χωρίς τύχη. Γιατί το έκανε; Γιατί στους παίκτες λειτουργεί αυτό που προανέφερα. «Κι εμένα δεν μου την έδωσαν πριν». Δυστυχώς, αλλά αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα.

•    Εντάξει, σε εξιτάρει πάντα το γκολ, γίνεσαι ήρωας, αλλά τουλάχιστον σε τέτοια μεγάλα παιχνίδια πρέπει να βάζουν όλοι πάνω την ομάδα. Και δεν μιλάω να είσαι υπερβολικός. Για παράδειγμα κι εκεί που σούταρε ο Φουστέρ στο δοκάρι, θα μπορούσε να δει ότι ήταν σε φοβερή θέση για γκολ, δεξιά από το πέναλτι, ο Σιόβας. Και να του έδινε την μπάλα. Αλλά εκεί λες ότι δεν ήταν τόσο εύκολη η απόφαση, γιατί χρειαζόταν και μεγάλη ακρίβεια στην πάσα για να μη χαθεί η ευκαιρία. Και τέλος πάντων βρήκε και γεμάτα την μπάλα. Αλλά όταν είναι θέμα απλής, εύκολης πάσας, εκεί εγώ θεωρώ ότι είναι ασυγχώρητοι οι παίκτες του Ολυμπιακού.

Πηγή: gavros.gr

Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός