«Αγόρι μου δεν θέλω να κάνεις κακομοίρικα φάουλ» λύσσαξε από τον πάγκο. «Εάν είναι να κάνεις φάουλ, τότε όρμα στον αντίπαλό σου και άλλαξέ του τα φώτα»!

Αυτή η ατάκα μου ήρθε στο μυαλό προχθές το βράδυ: έμεναν εβδομήντα δύο δευτερόλεπτα για τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, το σκορ (στον ημιτελικό Γαλλία - Ισπανία) ήταν 33-20, ο Σέρχιο Γιουλ έφυγε στον αιφνιδιασμό και ο Μπορίς Ντιό, μην έχοντας άλλη επιλογή, όρμησε και τον κατεδάφισε!

Δεν ξέρω από ποια δύναμη παρακινήθηκε εκείνη τη στιγμή ο φόργουορντ των Σπερς, αλλά είμαι βέβαιος πως αυτό το αντιαθλητικό φάουλ υπήρξε η (ανύποπτη) φάση που άλλαξε τον ρουν της ιστορίας...

...και ξαφνικά μεταμόρφωσε τους Γάλλους από φλώρους σε κουτσαβάκηδες!

Εμαγκεψάμην οι «πουρκουάδες», πάρτε το χαμπάρι!

Ο γκαρντ της Ρεάλ έβαλε τη δεύτερη βολή, το σκορ έγινε 34-20 υπέρ της Ισπανίας, οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια με εκ διαμέτρου αντίθετη ψυχολογία, αλλά ήδη οι Γάλλοι είχαν συνειδητοποιήσει ότι ο Ντιό μόλις τους είχε δείξει τον δρόμο για να μείνουν ζωντανοί και να κυνηγήσουν όχι απλώς το όνειρο αλλά την... ονείρωξή τους!

Αυτό προφανώς εννοούσε και ο διευθυντής της «L'Equipe» με τον χθεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο «Plaisir Total» που σε απλά ελληνικά σημαίνει (όχι απλώς «ολική ευχαρίστηση» αλλά) απόλυτη ηδονή!

Η αντίδραση του Ντιό στον καταλογισμό του φάουλ υπήρξε ο ορισμός της ενσυνείδητης αναισθησίας: είχε διαπράξει ένα έγκλημα εκ προμελέτης και απλώς περίμενε στωικά την ετυμηγορία του δικαστηρίου που περισσότερο από τον δράστη καταδίκασε τα θύματά του!

Λίγα λεπτά αργότερα μέσα στα αποδυτήρια της «Stojice Arena» παίχθηκε η δεύτερη πράξη του έργου: ο (κατά τ' άλλα πράος προπονητής των Γάλλων) Βενσάν Κολέ κοίταξε τους παίκτες του στα μάτια και τους φώναξε τσατισμένος...

«Δέχομαι να χάσω, αλλά αρνούμαι να χάσω με τα χέρια κάτω. Κάντε κάτι»!

Η εντολή υπήρξε τόσο επιτακτική που δεν άφηνε περιθώρια για οποιαδήποτε αμφιβολία: στον γυρισμό τους στο γήπεδο οι Γάλλοι δεν έκαναν κάτι, όπως τους ζήτησε ο Κολέ, αλλά έκαναν «τα πάντα όλα», που λέει κι ο Αλέφαντος!

Πίεζαν ασφυκτικά, βούταγαν για κάθε μπάλα, έσπρωχναν στα ριμπάουντ, έβαλαν (από 0/8 στο πρώτο ημίχρονο) 9 στα 12 τρίποντα και οχυρώθηκαν σε μια άμυνα ζώνης, την οποία ο Κολέ εφάρμοσε για πρώτη φορά εκπλήσσοντας όχι μονάχα τους Ισπανούς αλλά και τους ίδιους τους Γάλλους που την είδαν και δεν πίστευαν στα μάτια τους!

Για τους Ισπανούς δεν το συζητώ: έπαθαν... κολούμπρα, βάραγαν στον γάμο του... Καραγκιόζη (1/15 σουτ εντός παιδιάς στην τρίτη περίοδο) και τα τρία alley hoops του Ροντρίγκεθ με τον Φερνάντεθ ήταν μεν (βγαλμένα από το playbook της Ρεάλ Μαδρίτης και) εξόχως φαντασμαγορικά, αλλά αποδείχτηκαν ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης!

Στο τέλος της ημέρας, μετά από 45 λεπτά σκληρής και ανηλεούς μάχης, οι Γάλλοι έβγαλαν όχι μονάχα τα συκώτια των Ισπανών αλλά και τα δικά τους απωθημένα μαζί με τα εσώψυχά τους την ώρα που ο Μαρκ Γκασόλ μπουρδουκλώθηκε στις παρυφές της γραμμής των 6,75...

...και την ίδια στιγμή ηχούσε λυτρωτικά η κόρνα της λήξης!

Η νίκη των Γάλλων επί των κακών δαιμόνων τους πέρα από ηθική ανταμοιβή αποτελεί και την επιβεβαίωση εκείνη της αποφθεγματικής κουβέντας που είπε κάποτε ο Μαχάτμα Γκάντι...

Πρώτα, λέει, σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, ύστερα σε πολεμούν και στο τέλος τους νικάς!

Πράγματι, οι Γάλλοι νιώθουν σαν να εξαγνίστηκαν (για τις πρότερες αμαρτίες τους) στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ: υποτιμήθηκαν, χλευάστηκαν, έγιναν το ανέκδοτο του ευρωπαϊκού μπάσκετ (με τις χαζοβιόλικες ήττες και τις ανεπιθύμητες νίκες τους, όπως εκείνη επί της Ελλάδας στο Μπίντγκος το 2009) και προχθές σηκώθηκαν όρθιοι και νίκησαν όχι μονάχα τους Ισπανούς αλλά και τα φαντάσματα που τους κατέτρυχαν!

Πάνω απ' όλα, όμως, και πριν απ' όλους νίκησαν τους ίδιους τους εαυτούς τους!

Το αν, κατόπιν όλων αυτών, απόψε θα νικήσουν και τους Λιθουανούς είναι αλλού παπά Ευαγγέλιο: ή μάλλον είναι ένα... ευαγγέλιο που θέλει να το ψάλει από του άμβωνος ο καλύτερος πόιντ γκαρντ του κόσμου: ο Τόνι Πάρκερ ο οποίος προχθές έγινε η Νέμεσις των Ισπανών!

Ο ίδιος ο παίκτης των Σπερς είχε δώσει το σύνθημα λέγοντας «Ή τώρα ή ποτέ» και μέσα σε αυτά τα 45 δραματικά λεπτά οι Γάλλοι βρέθηκαν από τη χώρα του ποτέ και πουθενά στη χώρα του εδώ και τώρα!

Το «εδώ και τώρα» συνεχίζεται στον αποψινό τελικό με τη Λιθουανία, όπου η μόνη διαχρονική και παραδοσιακή μπασκετική δύναμη της Ευρώπης η οποία (παρά το γεγονός ότι μετρά τις περισσότερες συμμετοχές στη διοργάνωση, 36 στις 38) δεν έχει στεφθεί ποτέ πρωταθλήτρια Ευρώπης, θα επιχειρήσει να ανέβει στον χρυσοποίκιλτο θρόνο που την καρτεράει εδώ και 78 χρόνια!

Κι όλα αυτά μπορεί να συμβούν επειδή ο Μπορίς Ντιό μέσα στην παραζάλη του θυμήθηκε εκείνη τη σοφή οδηγία του Νορμ Στιούαρτ και δεν έκανε απλώς ένα κακομοίρικο φάουλ στον Γιουλ, αλλά του άλλαξε τα φώτα!

Πηγή: Goal

Μπάσκετ SPORTS