Νίκος και Ειρήνη, Ειρήνη και Νίκος, επιστρέφουν στο blog τους στον sportdog...

Νίκος Αναδιώτης:

Χαιρετώ και πάλι τους φίλους-αναγνώστες του blog μας! Τελευταία εβδομάδα του Σεπτέμβρη αυτή που διανύουμε και οι αναμνήσεις του καλοκαιριού όλο και λιγοστεύουν. Η Ειρήνη μας ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη δυνατά και μακάρι να συνεχίσει έτσι. Εγώ το Σαββατοκύριακο το πέρασα τη μια μέρα σε βαφτίσια και την άλλη με πολύ ωραίους, κλασικούς ελληνικούς καφέδες. Βέβαια αυτό που κρατάω είναι περισσότερο τα βαφτίσια γιατί από τη μία είχα καιρό να πάω, αλλά από την άλλη έβαζα τον εαυτό μου να σκέφτεται άλλους ρόλους, αφού σε λόγο καιρό όπως όλα δείχνουν θα γίνω και εγώ πατέρας.

Αν σε πολλούς γεννιέται το ερώτημα ποτέ ένας άντρας νιώθει έτοιμος να γίνει πατέρας, μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα ότι έτοιμος δεν νιώθεις ποτέ! Μπορείς όμως να προετοιμάζεσαι συνεχώς και αδιαλείπτως!!! Τα συναισθήματα είναι πολλά και πρωτόγνωρα όταν είσαι στην ευχάριστη θέση αναμονής για κάποιον που θα έρθει στη ζωή και που σίγουρα θα στην αλλάξει! Οι πρώτες αλλαγές ξεκινούν από τις συζητήσεις που ολοένα συχνότερα κάνεις και οι οποίες δε μοιάζουν σε τίποτα με αυτές που έκανες πριν από 8 μήνες.

Οι μικρομετακομίσεις στο σπίτι και η αλλαγή διαρρύθμισης είναι κάτι που στο υπενθυμίζει συχνότερα, αλλά αυτό που σε ξαφνιάζει περισσότερο και το αντιμετωπίζεις με χαρά, χιούμορ και ευχάριστα, είναι όταν πιάνεις το πρωί το παντελόνι σου για να το φορέσεις και δίπλα σου βλέπεις ένα μωρουδίστικο φαρμάκι!!! Εγώ δεν ξέρω αν το θεωρεί κάποιος τύχη, αλλά περιμένω στη ζωή μου έναν γιο. Ο οποίος έρχεται όπου να 'ναι για μου την κάνει άνω κάτω! Κι αν έχω ρίξει τόσο ξενύχτι στη ζωή μου (άσκοπο τις περισσότερες φορές), τώρα θα το κάνω με τεράστια χαρά και θα πιάσει επιτέλους τόπο. Και, εννοείται ότι όπως η ευχή όλων, έτσι και εμένα είναι να έχει υγεία και να είναι γερό! Το κόλλημα, βέβαια, είναι "θα του αρέσει η μπάλα"; Εσύ Ειρήνη, τι λες;


Ειρήνη Παπαδοπούλου:

Γεια σας και από εμένα! Νίκο μου, είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που θα γίνεις μπαμπάς. Είσαι πολύ καλό παιδί και ταιριαστό ζευγάρι με τη Βασιλική. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Τους εύχομαι να είναι πάντα ευτυχισμένοι και να αλληλοστηρίζονται. Να ξέρουν ότι τους θαυμάζω που γίνονται σε τόσο νεαρή ηλικία γονείς.

Εννοείται πως το να γίνει κάποιος πατέρας ή μητέρα, δεν έχει να κάνει με την ηλικία, αλλά το πότε θα το νιώσει. Ο Νίκος, άλλωστε, έχει δείξει πως είναι πολύ ώριμος και συνειδητοποιημένος. Εννοείται ότι θα ήθελα κι εγώ  να κάνω μία ευτυχισμένη οικογένεια στο μέλλον. Θεωρώ όμως ότι η μητρότητα είναι ένα θαύμα. Είναι μία εξίσωση με βασικό συντελεστή της τον Θεό. Όλες οι κολλητές μου φίλες έχουν γίνει μανάδες. Μου έχουν περιγράψει τα συναισθήματά τους, είναι ευλογία αυτό που έχουν βιώσει. Θέλω να το ζήσω και εγώ. Θεωρώ όμως πως πρέπει να έχεις και τον κατάλληλο σύζυγο για να ζήσεις αυτό το θαύμα της δημιουργίας. Η οικογένεια πρέπει να συσταθεί συνειδητοποιημένα.

Το δύσκολο, βέβαια, είναι να βρεις το άλλο σου μισό, όπως ο Νίκος με τη Βασιλική. Αυτό το πράγμα θεωρώ πως είναι το ιδανικό και πρέπει να μου "βγάζει" ο σύντροφος μου. Θέλω να ξέρω ότι θα είναι αυτός για μένα και εγώ για εκείνον. Αν και είμαι πολύ παραδοσιακή, δεν θεωρώ λάθος την τεκνοποίηση εκτός γάμο.

Κι εγώ αγαπώ πολύ τα παιδάκια. Πιστεύω ότι έχω έντονο το μητρικό ένστικτο μέσα μου. Έχω βαφτιστήρα, ανιψάκι και παίζω με τα παιδάκια των φίλων μου. Αλλά όλα αυτά τα κάνω κάποιες ώρες. Όταν μαζί τους για 3-4 ώρες το αντέχω. Δεν ξέρω όμως πως θα ήταν αν τα παιδιά αποκτούσαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή μου. Όλοι μου λένε βέβαια, ότι όταν και εγώ γίνω μάνα, θα αποκτήσω υπομονή.
Νίκο μου, σου εύχομαι το παιδί να είναι γερό. Τώρα μπορεί να είσαι χαλαρός αλλά εκείνη την στιγμή χρειάζεται ψυχραιμία. Να την απολαύσεις όσο μπορείς περισσότερο και να μην αγχωθείς. Εσύ θες αγόρι, αλλά δεν νομίζω να σε χάλαγε, αν σου βγει ένα μελαχρινό σγουρομάλλικο κοριτσάκι με... κοιλιακούς!