Μια φάση θα κάνουμε και θα νικήσουμε.Εχουμε και την Αντερλεχτ σε δέκα μέρες. Αυτά φαίνεται πως σκεφτόντουσαν πριν τον αγώνα οι «ερυθρόλευκοι». Με το που πάτησαν χορτάρι, κατάλαβαν πως τα πόδια τους δεν τραβάνε. Ούτε μισό σπριντ δεν μπορούσαν να κάνουν.

 

Ο Ολυμπιακός στο Αγρίνιο δεν πήγε ποτέ. Φαντάσματα. Ο Παναιτωλικός φοβόταν ότι θα γίνει ένα ξέσπασμα και θα έχει πρόβλημα. Κακώς. Οι πρωταθλητές δεν είχαν δυνάμεις για τίποτα. Σκασμένοι κι άδειοι. Κάτι προσπάθησε ο Βάις, αλλά μέχρι εκεί. Ο Μίτσελ μπορεί να τους λέει ότι αυτός είναι το αφεντικό, αλλά αυτό τι σημασία έχει όταν δεν μπορεί να τους πείσει ούτε για τον αντίπαλο μήτε για το τι πρέπει να κάνουν στο γήπεδο.

 

Τι ακριβώς προετοίμασε για το χθεσινό ματς; Οι αλλαγές διόλου βοήθησαν. Ο Γιαταμπαρέ δεν ήξερε πού πατούσε και τι έκανε. Λίγα πράγματα.

 

Κούραση; Ωραία δικαιολογία. Κλασική. Και τι να κάνουμε τώρα; Να μην παίζει ο Ολυμπιακός πρωτάθλημα μέχρι να τελειώσει το Τσάμπιονς Λιγκ για να είναι ξεκούραστος; Κακή παρένθεση. Ας το δεχθούμε. Αυτά τα έχει το ποδόσφαιρο. Αυτά και άλλες δικαιολογίες. Αυτή της ατυχίας, όμως, δεν μπορεί να σταθεί. Ατυχία ήταν μόνο ο τραυματισμός του Μασάντο. Μέχρι εκεί. Κίνηση για να αλλάξει ο ρυθμός και να βγει μία φάση της προκοπής έγινε; Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο που πίεζε και ο χρόνος, λες και έπαιζαν φιλικό ήταν οι Πειραιώτες.

 

Ο Παναιτωλικός είχε δείξει κόντρα στον ΠΑΟΚ πως εντός έδρας είναι άλλη ομάδα. Σοβαρή κι έξυπνη. Ο Ολυμπιακός δεν το κατάλαβε και το πλήρωσε. Δεν χάθηκε ο κόσμος. Ψυχραιμία. Εχει δρόμο ακόμη. Δικαιολογίες όμως δεν μπορούν να σταθούν για μία ομάδα με τέτοιο ρόστερ. Αν δεν κάνεις σωστή διαχείριση και προετοιμασία μην περιμένεις τίποτα παραπάνω από μια ισοπαλία σαν κι αυτή στο Αγρίνιο.

Πηγή: SportDay

Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός