Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται φυσικά και ο νέος νόμος, όπως έγινε τελικά, το λεγόμενο Financial Fair Play. Είναι όμως αυτός ο νέος δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα;

Όπως και κάθε τι νέο που αντίκεινται στους κανόνες της αγοράς, παρουσιάζει δυσκολίες. Έτσι και ο κανονισμός του Financial Fair Play βρήκε άμεσα τους ανταγωνιστές του. Τον χορό άνοιξε ένας Βέλγος manager, ο Daniel Striani, ο οποίος στις 6 Μαΐου 2013, ακολουθώντας φυσικά την επίσημη διαδικασία, κατέθεσε έγγραφη αναφορά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με την οποία υποστηρίζει ότι το ffp εμποδίζει τον ελεύθερο ανταγωνισμό και περιορίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων και προσώπων.

Πρόκειται για τις δύο από τις τέσσερις βασικές αρχές – ελευθερίες της Ε.Ε που είναι κατοχυρωμένες στην συνθήκη της Ε.Ε. Θα δικαιωθεί; Η λογική λέει ναι, αλλά ο δρόμος είναι μακρύς. Το ζήτημα αρχικά είναι να φτάσουμε στο ποιός είναι αυτός ο manager που πρώτος κατέθεσε την προσφυγή.

Ζαν Λουί Ντιπόν
Ζαν Λουί Ντιπόν

Πρόκειται για έναν Βέλγο manager, μέλος της Βελγικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, ο οποίος όμως εκπροσωπείται από τον επίσης Βέλγο δικηγόρο Ζαν Λουί Ντιπόν. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Ντιπόν είναι ο δικηγόρος πίσω από τις δύο μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές υποθέσεις που έφτασαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, την υπόθεση bosman και την υπόθεση Μέκα-Μεντίνα. Ο Ντιπόν δηλαδή είναι αυτός που, έχοντας ως άνθρωπο-βιτρίνα τον Στριάνι, προσπαθεί να πετύχει μια από τις μεγαλύτερες νίκες της καριέρας του, την κατάρρευση του ffp.

Μπορεί αυτό να πετύχει; Η διαδικασία είναι περίπλοκη και μακρά, αλλά δεν παύει να πληροί τις προϋποθέσεις. Το μεγάλο πρόβλημα εστιάζεται στο άρθρο 57 του ffp, το οποίο ουσιαστικά απαγορεύει στις ομάδες να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα από τα έσοδά τους. Αυτό, έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 101 της συνθήκης της Ε.Ε, και συγκεκριμένα παραβιάζει τις αρχές ελεύθερου ανταγωνισμού, αφού περιορίζει τις επενδύσεις και απαγορεύει τις μεταγραφές, τις αμοιβές και τα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών, πλήττοντας έτσι στον μέγιστο βαθμό και τις αμοιβές των manager. Και φυσικά αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Η αναφορά του Στριάνι υποστηρίζει πως εμποδίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων, πράγμα που αφορά τους ιδιοκτήτες των ομάδων, η ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, πράγμα που αφορά τους ποδοσφαιριστές και η ελεύθερη κυκλοφορία υπηρεσιών, που αφορά τους manager! Δηλαδή τις τρείς από τις τέσσερις βασικές ελευθερίες της Ε.Ε! Τελειώνοντας φυσικά, η αναφορά ζητά να κρίνει το ffp ασύμβατο με την κοινοτική νομοθεσία και εν συνεχεία την ακύρωσή του από την ΟΥΕΦΑ.

Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα όλης αυτής της διαμάχης; Θα κάνει πίσω η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που φυσικά είχε λόγο στην τελική έγκρισή του ή θα το καταψηφίσει με αποτέλεσμα η αναφορά αυτή να πάρει διαστάσεις και να βγάλει στην φόρα και αφανείς πλευρές του ffp; Γιατί, πέρα από ένα παιχνίδι για τα συμφέροντα των manager, μην ξεχνάμε ότι μπορεί να κρύβεται και ένας πόλεμος μεταξύ γιγάντων του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που βλέπουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες το ζήτημα. Για παράδειγμα, Manchester United, Liverpool, Barcelona, Real Madrid, ομάδες παραδοσιακά μεγάλες με πολύ κόσμο και μεγάλα έσοδα φυσικά και είναι στο αντίπαλο στρατόπεδο με ομάδες όπως η Chelsea και η Paris Saint Germain των Ρώσων και εκάστοτε Σεΐχηδων.

Πολλά παίζονται πίσω από ένα κατά τα άλλα υγιές και εντυπωσιακό άθλημα. Παρόλα αυτά, αν μια «παρέα» ομάδων – πλουσίων, καταφέρουν και κερδίσουν αυτή την δικαστική διαμάχη, τότε δεν θα δείξουν κανένα έλεος, κάνοντας μεταγραφές δισεκατομμυρίων, καταστρέφοντας ίσως έτσι το ποδόσφαιρο γενικότερα.

ΠΗΓΗ: Overlap.gr

Ποδόσφαιρο SPORTS