Ο αμφιβόλου αγωνιστικής υπόστασης Παναθηναϊκός στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος παραχωρεί βήμα βήμα τη θέση του σε μία ομάδα με συγκεκριμένα δυνατά όπλα (Μπεργκ- Φιγκερόα- Πράνιτς) αλλά και αδυναμίες. Μία ομάδα που, με τη βελτίωση του Σουηδού φορ, την άμεση προσαρμογή του Αργεντινού σταρ, την ποιότητα του Κλωναρίδη και τα σίγουρα πατήματα του Πράνιτς που κάνει αθόρυβη δουλειά, είναι ικανή να σκοράρει απέναντι σε οποιαδήποτε άμυνα.

Την ίδια ώρα που ανασταλτικά στα χαφ δεν λειτουργεί, με αποτέλεσμα οι τέσσερις της τελευταίας γραμμής να εκτίθενται σχεδόν σε κάθε φάση καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τους αντίπαλους επιθετικούς, τις κούρσες των οποίων δύσκολα προλαβαίνουν. Όταν ο καλύτερος αμυντικός μέσος είναι ο- κατά τα άλλα- ταλαντούχος Λαγός, εκεί σταματάει η συζήτηση.

Επτά αγώνες, επτά διαφορετικές ενδεκάδες για τον Γιάννη Αναστασίου (σε πρωτάθλημα και κύπελλο) και από την εικόνα κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης μία εντελώς διαφορετική ομάδα! Ο Έλληνας προπονητής μπορεί να μην βρίσκει το ιδανικό σχήμα ακόμα (τέτοιο άλλωστε μάλλον δεν υπάρχει στο ποδόσφαιρο) όμως παρουσίασε τον πιο ανταγωνιστικό, τον καλύτερο Παναθηναϊκό μέχρι τώρα.

Οι «πράσινοι» έβγαλαν αυτοματισμούς, δούλεψαν και με μυαλό και πιστοποίησαν ότι με Πράνιτς και Κλωναρίδη στα σημεία «κλειδιά» της ενδεκάδας, από τη μέση και μπροστά είναι μια διαφορετική (προς το καλύτερο) ομάδα. Ο αριθμός των τελικών προσπαθειών παρουσίασε άνοδο, όμως εκείνο που έκανε αίσθηση ήταν πως η ομάδα «πάτησε» συνολικά καλύτερα στο γήπεδο. Επιβεβαιώνοντας τα λόγια του Αναστασίου ότι με την καθημερινή δουλειά «δένει» το σύνολο.

Συμπέρασμα προφανές, το οποίο πάντως προκαλεί σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τους προκατόχους του Έλληνα προπονητή καθώς, έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που η εικόνα της ομάδας παρουσίαζε ανοδική πορεία. Ή δεν δούλευαν τότε λοιπόν οι προπονητές, οι παίκτες, ή κανένας! Περνώντας την ώρα με καυγάδες, διατυπώνοντας παράπονα, ρίχνοντας την ευθύνη στους πιο προβεβλημμένους (Σισέ, Λέτο).

Ο τωρινός Παναθηναϊκός δεν έχει σταρ, έχει όμως εργάτες στην προπόνηση, όπως και στο γήπεδο. Η πρώτη επιτυχία του Έλληνα προπονητή είναι ακριβώς αυτή.

Οι ποδοσφαιριστές του το παλεύουν μέχρι τέλους, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, διαιτητή και αντιδράσεων από την εξέδρα. Με το κεφάλι κάτω και αυξανόμενη, όπως οι μετοχές, αυτοπεποίθηση από αγώνα σε αγώνα. Δίνοντας την ευκαιρία στον ίδιο να ρίξει τις ζαριές, όταν χρειάζονται (Μπεργκ- Φιγκερόα μαζί στην ενδεκάδα).

Πηγή: pamesports.gr

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS