Μπορεί να έχει κάποιες αδυναμίες στην άμυνα, αλλά όταν βγαίνει μπροστά είναι ηλεκτροφόρο καλώδιο. Με παίκτες γρήγορους, δυνατούς και τεχνίτες (ακόμα και ο Ζιρού έχει βελτιώσει την τεχνική του), έχει τη δυνατότητα να παραβιάσει και να ανοίξει ακόμα και το πιο δύσκολο ατσάλινο χρηματοκιβώτιο. Επιτέλους ο Βενγκέρ παράτησε αυτό το μικρό παράλληλο πασάκι από πόδι σε πόδι και τώρα με δύο-τρεις κάθετες μπαλιές, αλλά και με προσωπικές ενέργειες κάποιων μπουκαδόρων παικτών που διαθέτει, φτάνει φάτσα στο γκολ με μεγάλη απλότητα και ευκολία. Είναι μια ομάδα που δεν σε κουράζει και δεν βαριέσαι να τη βλέπεις.

Η δεύτερη ομάδα που ξεχώρισε χθες ήταν η Ατλέτικο Μαδρίτης. Εντελώς διαφορετικό στιλ από την Άρσεναλ. Οχι τόσο ντελικάτη και γρήγορη, αλλά πολύ νευρώδης, πολύ ατσάλινη και πολύ παθιασμένη. Άλλη η φιλοσοφία του Σιμεόνε από του Βενγκέρ. Ο Αργεντινός είναι επιστήμονας στο αμυντικό παιχνίδι. Δίνει χώρο στον αντίπαλο, κλείνει έντεχνα πίσω τους χώρους και ξαφνικά βγαίνει μπροστά σαν σίφουνας. Δεν αμύνεται μόνο για να αμύνεται, αλλά και για να οργανώνει από πίσω την κόντρα επίθεση.

Η Μπαρτσελόνα χωρίς τον Μέσι χάνει το λούστρο της και το βελούδο της και γενικά δεν είναι η παλιά μαγική Μπάρτσα που ξέραμε. Και η αμυντική της λειτουργία έχει ξεκουτιάνει. Οταν σου κάνει η Σέλτικ τρεις-τέσσερις κραχτές ευκαιρίες για γκολ, γάματα με κεφαλαία γράμματα.

Τη Ντόρτμουντ δεν μπορώ να την κρίνω, διότι στο χθεσινό ματς με τη Μαρσέιγ, ίσως να βγήκαν τα προπερσινά δανεικά... Τότε που στο μεταξύ τους παιχνίδι έγινε η δουλειά “Αβαβά” και αποκλείστηκε ο Ολυμπιακός.

Η ομάδα που τη βλέπεις και τη λυπάσαι για τη σημερινή της κατάντια είναι η Μίλαν. Ένα απόλυτο τίποτα. Τι πέναλτι ήταν αυτό που της έδωσε στο 90’ ο διαιτητής; Ο Γιάχος σφύριζε ή ο Παπουτσέλης; Αίσχος, ντροπή και όνειδος.

Πηγή: real.gr 

Ελλάδα Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS Ολυμπιακός