Επτά αποκρούσεις ο Ρομπέρτο (όσες και οι εύστοχες τελικές προσπάθειες των Βέλγων) και τρία γκολ ο Μήτρογλου (όσες οι δικές του τελικές προς το τέρμα της Αντερλεχτ!) έγραψαν ιστορία στο «Κονστάν Βάντεν Στοκ», διατηρώντας τον Ολυμπιακό εντός της φετινής ευρωπαϊκής του στόχευσης -μίνιμουμ να συνεχίσει στους «32» του Γιουρόπα- και επιτρέποντάς του να ονειρεύεται κι άλλα μεγαλεία κόντρα στην Μπενφίκα.

Φόβητρο ο Ρομπέρτο, συμμάζευε τα ασυμμάζευτα (πάλι έπιασε πέναλτι) του Σάμαρη (πάλι υπέπεσε σε πέναλτι), του Μανιάτη, του Μπονγκ, του Μανωλά, του Σιόβα, του Ν' Ντινγκά, εν ολίγοις τις ανορθογραφίες του Μίτσελ που παρέταξε -ουσιαστικά- τους «ερυθρόλευκους» χωρίς μεσαία γραμμή (με κάτι που έφερνε σε 4-2-4 της δεκαετίας του '70), γκολτζής παγκόσμιας κλάσης ο Μήτρογλου που έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής ελληνικής ομάδας που κάνει χατ τρικ σε ευρωπαϊκό ματς εκτός έδρας (κάτι ανάλογο είχε κάνει ο Αναστόπουλος στο Πανιώνιος - Τβέντε 4-0 το 1979, ο Τζόρτζεβιτς στο Ολυμπιακός - Λεβερκούζεν 6-2, αλλά πάντα σε εντός έδρας αγώνες).

Τραγικά αναποτελεσματική η Αντερλεχτ, άξια της μοίρας της (άλλο Μίτροβιτς και άλλο Μήτρογλου), μπορεί να έδειχνε στο χορτάρι ότι το ρίσκο του Μίτσελ ήταν αλόγιστο, αλλά -ευτυχώς για τον Ολυμπιακό- δεν μπόρεσε να το τιμωρήσει.

Η ζαριά του προπονητή των Πειραιωτών έφερε «εξάρες». Κι αν έπρεπε να ρίξει ζαριά ο Ισπανός, επειδή «έπαιζε» το κεφάλι του, ώστε να εξασφαλίσει τον απαραίτητο χρόνο και από τις «ζαριές» να πάμε πλέον στην «κεκτημένη φιλοσοφία», άντε να το καταλάβω. Ειδάλλως, αν συνεχίζεις να ρίχνεις τα ζάρια, θα φέρεις και «άσο δυο».

Πηγή: Goal