Στην πρεμιέρα κόντρα στην Παρί ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε ως μία άκρως επιθετική ομάδα, ένα σύνολο που ξέρει να παίζει και μπορεί να παίζει στο φουλ ακόμα και με πανάκριβους αντιπάλους, στηριζόμενο στην έκρηξη και την ταχύτητα των παικτών του. Από το 45' τα χαρακτηριστικά της ομάδας του Μίτσελ άλλαξαν.

 

 

 

Οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν τις δυνάμεις τους και μαζί τη σπίθα τους. Δεν μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα, δεν μπορούσαν να επιτεθούν και μοιραία κατέρρευσαν. Ακολούθησε το ματς στις Βρυξέλλες όπου σε όλο το 90λεπτο ο Ολυμπιακός μίξαρε τα δύο αυτά πρόσωπα που εμφάνισε στην πρεμιέρα. Αφενός είχε μια εξαιρετική επίθεση, μια γραμμή που κυριαρχούσε στον χώρο ευθύνης της, αλλά από εκεί και πέρα... πάλι οι πρωταθλητές δεν μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα, πάλι παρακολουθούσαν ως κομπάρσοι τις εξελίξεις στη μεσαία γραμμή, πάλι εμφανίζονταν αναποτελεσματικοί στα ανασταλτικά τους καθήκοντα.

 

 

 

Δεδομένου ότι τα όποια αγωνιστικά κενά υπάρχουν μόνο στα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ μπορούν να εντοπιστούν, μοιάζει ο Ολυμπιακός ομάδα που... ξέχασε να προσθέσει έναν παίκτη στο ρόστερ της ικανό να κρατήσει την μπάλα, να ηρεμήσει το παιχνίδι και να προσφέρει όχι μόνο καλές πάσες στους μπροστά, αλλά και σημαντικές ανάσες στους πίσω. Από τους υπάρχοντες παίκτες αυτή τη δουλειά μπορεί ίσως να την κάνει ο Φουστέρ -που ήταν στον πάγκο- και ο Μασάντο που ήταν εκτός δράσης τραυματίας.

 

 

Στην παρουσία αυτών των παικτών λίγο πιο πίσω στο γήπεδο ίσως κρύβεται η απάντηση για τον Μίτσελ, εκτός κι αν ο Ισπανός επιχειρήσει κάτι διαφορετικό, φτιάχνοντας δίδυμα -μεταξύ των Μασάντο, Φουστέρ, Γιαταμπαρέ, Ντινγκά, Σάμαρη, Μανιάτη- που θα αναλάβουν να παίξουν έναν περισσότερο ηγετικό ρόλο εντός του γηπέδου.

Πηγή: SportDay