Το πρώτο «κρας τεστ» των πιτσιρικάδων του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα απέναντι στον ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Τούμπας έφερε τραύματα. Οχι όμως και την ανεπανόρθωτη ζημιά.

 

Πιστοποίησε μεν περίτρανα τις αδυναμίες που έχει αυτή η ομάδα, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαίωσε την προοπτική και την ελπίδα που πηγάζει από τον συγκεκριμένο Παναθηναϊκό, ενός συνόλου παικτών που στην πλειονότητά του έχει σαφέστατη έλλειψη παραστάσεων από αγώνες τέτοιου «ειδικού βάρους».

 

Φάνηκε στη φάση του πέναλτι από τον νεαρό Ρισβάνη, στην αστάθεια του Καπίνο, στα ουκ ολίγα αβίαστα λάθη στη διάρκεια του αγώνα και (κυρίως) στην τραγική διαχείριση του παιχνιδιού αμέσως μετά το γκολ του Μπεργκ και μέχρι το φινάλε του πρώτου ημιχρόνου – ασχέτως αν η μεγαλύτερη «ζημιά» έγινε στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους…

 

Η ήττα είναι πάντοτε ήττα και αφήνει πικρή γεύση, άσχετα αν ήρθε στις λεπτομέρειες: Πρώτα πρώτα ήταν η προβολή-απόκρουση του Τζιόλη μετά το σουτ του Τριανταφυλλόπουλου στο 79΄. Μετά, στο χαμένο τετ α τετ του Μπεργκ με τον Χακόμπο στο 57΄, όπου η μπάλα… κόλλησε στην επαναφορά. Και πάνω απ’ όλα στο πέναλτι-άουτ του Σουηδού στο 81΄.

 

Ας είμαστε ρεαλιστές… Γι’ αυτόν τον Παναθηναϊκό, του Καπίνο, του Τριανταφυλλόπουλου, του Ρισβάνη, του Λαγού, του Κλωναρίδη, του Ατζαγκούν, του Ντίνα και των άλλων πιτσιρικάδων, δεν ήταν μία ήττα-μαχαιριά στην καρδιά. Ηταν μια ήττα που ωριμάζει, που «μεγαλώνει» την πιτσιρικαρία του, που φτιάχνει… άνδρες και τους δίνει την αυτοπεποίθηση να παλέψουν ακόμα πιο σθεναρά. Ταυτόχρονα τους προσδίδει την σιγουριά ότι έχουν πράγματι βάλει τις στέρεες βάσεις για να φτιάξουν ομάδα που θα πρωταγωνιστεί στο άμεσο μέλλον.

 

Προς το παρόν, όμως, ο Παναθηναϊκός μπορεί απλά να κοντράρει τους πρωταγωνιστές. Οχι να είναι αυτός ο πρωταγωνιστής, όπως στο παρελθόν. Να είναι ανταγωνιστικός, να τους κοιτάζει στα μάτια, να τους κάθεται στον λαιμό. Και να προσδοκά ότι αγώνα με τον αγώνα θα βελτιώνεται.

 

Οι «πράσινοι» είναι σαφές ότι περιμένουν πολλά περισσότερα από τον Πράνιτς που χθες δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα, ιδίως όταν αγωνίστηκε πίσω από τον Μπεργκ. Ο Κροάτης «κρύφτηκε», δεν πήρε πρωτοβουλίες όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις, δεν κράτησε ούτε μοίρασε την μπάλα και προφανώς επιβάλλεται να ανεβάσει τα αγωνιστικά του στάνταρ.

 

Ταυτόχρονα, όμως, οι «πράσινοι»… ξανακέρδισαν τον Κάρλος Ζέκα που δίνει την εντύπωση ότι είναι φτιαγμένος από καλούπι για μεγάλα ματς. Δεν υπάρχει ντέρμπι που ο Πορτογάλος να έχει υστερήσει. Και χθες βράδυ στην Τούμπα ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού από τη στιγμή που ο εξαιρετικός στο πρώτο ημίχρονο Σίλντενφελντ τα… θαλάσσωσε στο δεύτερο.

 

Το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς ήταν το χθεσινό και για τον Γιάννη Αναστασίου. Ο ρούκι προπονητής του Παναθηναϊκού το φοβήθηκε, αλλά σίγουρα λιγότερο από τους παίκτες του, καθώς το στήσιμό του με τον Μέντες στην 11άδα δίπλα στον Λαγό ήταν αμυντικογενές.

 

Η διαχείριση του αγώνα, ωστόσο, ήταν η ενδεδειγμένη. Απλά οι λεπτομέρειες δεν ήρθαν με το μέρος του.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague ΠΑΟΚ SPORTS