Σκεφθείτε, όχι ο Μαρινάκης, ούτε ο Βρέντζος, κανένας ηγετικός διοικητικός παράγοντας του Ολυμπιακού, ούτε καν ο τελευταίος τροχός της αμάξης στο Ρέντη που είναι αναγνωρίσιμος στο πανελλήνιο, αλλά ο… φορτηγατζής ο Μήτσος, που έχει στην πλάτη του οδηγού του τριαξονικού του την αφίσα του Ολυμπιακού, να γινότανε βούκινο στην Τούμπα.

Σε ένα ντέρμπι, λέει, ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού, ο Μήτσος με τον Ιβάν, αγκαλιά και πλάι πλάι, να το παρακολουθούσαν από τις σουίτες. Και να τα λέγανε κιόλας, να στήνανε το «σκηνικό εξυγίανσης» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Τι θα ακολουθούσε ε; Δουλειές με φούντες οι παπαράτσι, οκτάστηλες φωτογραφίες σε πρωτοσέλιδα και διαδικτυακά «κόλπα», με τον Μήτσο να… ξύνεται και τον Ιβάν να τον κοιτάζει… εκστασιασμένος.

Ή ας μην τρέχουμε και τόσο μακριά. Μην το κάνουμε και… λύσσα. Εντάξει λίγο αλατάκι είπαμε να βάλουμε, όχι καμιά… θαλάσσια εκβολή! Αφήστε στον αγώνα για τον επιούσιο τέτοιες εποχές τον Μήτσο τον μεροκαματιάρη και βάλτε στο νου σας, λοιπόν, μια πιο πιθανή συνεύρεση: Τον Χρηστοβασίλη ή τον Παπουτσάκη τον υιό του αείμνηστου προέδρου του Εργοτέλη και της SuperLeague ή ξέρω εγώ τίποτα παράγοντες του Πλατανιά στο προεδρικό φουαγιέ στο Καραϊσκάκη.

Επειδή έχουνε πάρει δανεικούς «ερυθρόλευκους» παίκτες κάποιες από αυτές τις ομάδες οι «κλαίουσες χήρες» κάνουν ότι αγνοούν το παγκόσμιο από δεκαετίες αυτό φαινόμενο με τους παίκτες με υποσχετική, που λέγαμε μια φορά κι ένα καιρό και ξελαρυγγιάζονται για «αντισυμβατικές συνθήκες διεξαγωγής του πρωταθλήματος».

Τι να γίνει δηλαδή τώρα που στον Ολυμπιακό περισσεύουν μια «καραβιά» ποδοσφαιριστές και οι άλλοι σπρώχνουν από δω κι από κει για να γεμίσουν τα πούλμαν των αποστολών τους;

Αλλαγές στο prime time του ΣΚΑΪ

Φέρτε στα μάτια σας τις φωτογραφίες, τα στιγμιότυπα, από μια ενδεχόμενη τέτοια φιλοξενία του προέδρου ή της ΠΑΕ Ολυμπιακός στο Φάληρο και αναλογιστείτε την «έκρηξη» των media ως επακόλουθο… Εδώ μια φορά ο Μπέος βρέθηκε στις εξέδρες του Καραϊσκάκη με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού δίπλα του, στην κερκίδα όπου είχε κατακλυσθεί από junior χαμόγελα προερχόμενα από τις ακαδημίες ποδοσφαίρου των δύο «ερυθρολεύκων», του Πειραιά και του Βόλου και έγινε το… έλα να δεις!

«Αποκαλύφθηκαν» οι «διαπλεκόμενες σχέσεις» των δύο συλλόγων. Σιγά τα λάχανα, εν ολίγοις.

Πού να ήταν συντροφιά κιόλας οι πρόεδροι των ομάδων σε ένα ντέρμπι μάλιστα. «Φιλικό» θα το κάνανε μετά τα «παπαγαλάκια» το ματς. Κι αν είχε στο πρόγραμμα και κανένα πέναλτι σαν εκείνο του «βουτηχτή» της περασμένης Κυριακής – με τον αμυντικό του Παναθηναϊκού να ψελλίζει απορημένος συνεχώς σε κοντινό πλάνο: «Μα, δεν τον ακούμπησα!» - θα ερχόταν… τούμπα το κράτος με το «μέγα σούσουρο».

Έκτακτα θα έβγαζε ο ΣΚΑΪ. Αλλαγές προγράμματος θα έκανε και η «Δίκη» θα… καταργούσε «Χρυσές Αυγές» και Τρόικες, Ευαγγελάτους και κεντρικά δελτία από το prime time της τηλεόρασης, προκειμένου να δοθεί βήμα στις «αποκαλύψεις των μεγάλων σκανδάλων του ποδοσφαίρου»!

Δε βαριέστε. Το σκηνικό έχει στηθεί επιμελώς και μεθοδεύεται με «συμμαχίες» δύο και τριών. Όλοι οι άλλοι και ο Ολυμπιακός…

-Πάμε όμως πάλι στο κεντρικό πρόσωπο του πρωταθλήματος, το οποίο αποπνέει και την αυτούσια αγωνιστική υγεία, γιατί… πήξαμε με τις αρρωστημένες καταστάσεις των «αναξιοπαθούντων» του ελληνικού ποδοσφαίρου: Κώστας Μήτρογλου.

Όχι, δεν έχει να κάνει η αναφορά με την εκτόξευση του κασέ του και τη μεταγραφολογία γύρω από το όνομά του. Περιττά πράματα για νύξη τέτοια εποχή που ο Mr. goal του Ολυμπιακού αποτελεί μια ανεκτίμητη πηγή αποτελεσματικότητας της ομάδας, οπότε είναι παρανοϊκό να μιλάει κανείς και να φαντάζεται χίλια δύο μεταγραφικά σενάρια και εκδοχές γύρω από την σπουδαία ποδοσφαιρική του ύπαρξη.

Θέλω μόνο να αναφερθώ στο παρελθόν του διεθνή επιθετικού με τον Βαλβέρδε, που ακούω δεξιά κι αριστερά κατά κόρο με τη μειοψηφία φίλων του Ολυμπιακού που δεν τους «έκανε» ο Ερνέστο και παρουσιάζονται τώρα… «δικαιωμένοι»…

Ο «τσινγκούρι» δεν είχε και δεν θα ήταν δυνατό να έχει προηγούμενα με τον Μήτρογλου. Για τη γέννηση εμπάθειας ή προκατάληψης εναντίον κάποιου υπάρχει σχεδόν πάντα μία αιτία. Δεν ξύπνησε ξαφνικά ένα πρωί ο Ισπανός και «ξίνισε» με τον παίκτη!

Έβλεπε κάποια πράγματα που δεν του άρεσαν. Όπως και βεβαίως διέκρινε και κάποια άλλα που του άρεσαν. Γιατί μη μου πει κανείς ότι όλοι οι άλλοι το βλέπαμε το λαμπρό μέλλον του ποδοσφαιριστή και την προοπτική σημαντικής ή και καθοριστικής προσφοράς του στον Ολυμπιακό εν αντιθέσει με τον Βαλβέρδε γιατί θα τρελαθούμε τελείως.

Να δεχτώ ότι δεν τον «μέτρησε» τόσο καλά στο μάτι του, ναι. Να πούμε ότι δεν υπολόγισε το πραγματικό βεληνεκές του ταλέντου του Κώστα, επίσης ναι. Ωστόσο για να κάνουμε μια προσπάθεια να θυμηθούμε τον τότε Μήτρογλου και τον τωρινό. Ίδιοι παίκτες είναι; Ένα και το αυτό;

Ασφαλώς όχι. Ο «Χατ Τρικ-ΟΓΛΟΥ» είναι πια ένας ολοκληρωμένος φορ τεράστιας κλάσης. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δούλεψε σκληρά, άλλαξε, τροποποίησε τη σκέψη του, έγινε original επαγγελματίας και ιδού τα αποτελέσματα συν το χρόνο.

Για να προκύψει όμως τούτος ο αξιοθαύμαστος δεινός σκόρερ τι χρειάστηκε; Τι έπαιξε κύριο ρόλο στην εξέλιξή του;  Το «αγροτικό του». Ο Πανιώνιος, ο Ατρόμητος. Οι ευκαιρίες που περισυνέλεξε και ανταποκρίθηκε, ύστερα από το ζύμωμα του μέσα σ’ αυτές. Οι δανεισμοί του Μήτρογλου ήταν επιλογή προπονητή και διοίκησης.

Ο πρόεδρος των «ερυθρολεύκων» είναι γεγονός ότι τον πίστευε πάνω από όλα και πρώτος από όλους. Ο Μαρινάκης δεν ήταν διατεθειμένος να τον χάσει τζάμπα και βερεσέ. Θα επένδυε χρόνο (και χρήμα με τις αναπροσαρμογές συμβολαίου που του έκανε) πάνω του.

Από αυτό το «ποντάρισμα» δεν έλειψε φυσικά ο Βαλβέρδε, ο οποίος ουδέποτε τον απέρριψε διά παντός. Έκρινε, κατά τις συγκεκριμένες περιόδους, ότι δεν «έκανε» για τον Ολυμπιακό. Λάθος; Έστω. Αν και με Μιραλάς, Πάντελιτς, Τζεμπούρ και τον Μήτρογλου τουλάχιστον… μισό και πιο κάτω από ότι είναι τώρα, δεν… εγκλημάτησε κιόλας!

Αντίθετα και καλό του έκανε μάλλον στο «ταμείο» της όλης ιστορίας. Και για να μην επανερχόμαστε στα ίδια και τα ίδια, επειδή η μπάλα και οι καριέρες είναι και ζήτημα τύχης, το μεγαλύτερο καλό στον Μήτρογλου και τον Ολυμπιακό, ο Ραφίκ εν τέλει το έκανε…