** Το περασμένο καλοκαίρι ένας εργάτης πέθαινε κάθε μέρα.

** Τουλάχιστον 44 Νεπαλέζοι εργάτες πέθαναν στο διάστημα από τις 4 Ιούνη, μέχρι τις 11 Αυγούστου. Πάνω από τους μισούς από ατύχημα σε ώρα εργασίας.

** Υπάρχουν καταγγελίες για 12ωρη απλήρωτη εργασία, ενώ σε πολλές περιπτώσεις έγινε κατάσχεση διαβατηρίων. Προφανώς σαν μέσο πίεσης για να συνεχίσουν οι εργάτες να δουλεύουν.

** Τα περισσότερα βράδια οι εργάτες κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλον, συνήθως 12 άτομα σε ένα δωμάτιο.

** Έχουν γίνει καταγγελίες ακόμα και για έλλειψη πόσιμου νερού, σε συνθήκες μόνιμου καύσωνα.

Δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε με περισσότερα στοιχεία από το Κατάρ. Αναφερόμαστε ξεκάθαρα σε μία Ειδική Οικονομική Ζώνη, δηλαδή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης-δουλείας, αλλά με μία ιδιαιτερότητα: οι συγκεκριμένοι εργάτες δεν λαμβάνουν ούτε καθυστερημένα τα πολύ χαμηλά μεροκάματα που τους έχουν υποσχεθεί. Σε αυτό το σημείωμα δεν θα αναλύσουμε τα απάνθρωπα που συμβαίνουν στο Εμιράτο και σχετίζονται άμεσα με τον καπιταλισμό του καζίνου.

Στο ζήτημα αυτό θα επανέλθουμε αναλυτικά άλλη στιγμή. Θα σημειώσουμε όμως μερικά ακόμα ενδιαφέροντα στοιχεία, χωρίς διάθεση να γίνουμε κουραστικοί, που αποδεικνύουν τη συνέχιση ή ακόμα και την αναπλαισίωση του κοινωνικού απαρτχάιντ, προκειμένου να αυξηθούν τα υπερκέρδη των μεγαλοεταιριών. Τα στοιχεία που παραθέτουμε στη συνέχεια, αφορούν την αντίστοιχη προετοιμασία που έγινε στη Ν. Αφρική (ανοικοδόμηση γηπέδων, ξενοδοχείων κ.λπ.), για να φιλοξενήσει το Μουντιάλ του 2010:

**Απόλυση 400 εργατών (02/2009), όταν απέργησαν με αίτημα την αύξηση του ωρομισθίου τους. Το οποίο, για την ιστορία, ήταν χαμηλότερο του ενός ευρώ.

**Απόλυση 500 εργατών (06/2008), επειδή απαίτησαν επίδομα νυχτερινής εργασίας.

** «Παραδειγματικές» απολύσεις και μείωση πάνω από 5% των μισθών των εργατών, από το καλοκαίρι τού 2006 μέχρι το καλοκαίρι του 2010.

**Αύξηση έως και 41% των αποδοχών διευθυντικών στελεχών των κατασκευαστικών εταιρειών, σε έργα για τη διεξαγωγή του Μουντιάλ.

Όλα αυτά όταν τα διασφαλισμένα κέρδη μόνο της ΦΙΦΑ, στο Μουντιάλ του 2010, ξεπέρασαν στο 1,1 δισ. ευρώ. Να προσθέσουμε κάτι ακόμα, με τον κίνδυνο να χαρακτηριστούμε αριθμολάγνοι: Τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη οι φτωχοί ανέρχονται σε δεκάδες εκατομμύρια, ενώ ο ένας στους έξι κατοίκους τού πλανήτη δεν τρώει καθόλου και είναι μόνιμα πεινασμένος.

Ένα μέρος από τα ποτισμένα με αίμα συσσωρευμένα υπερκέρδη μόνο των πολυεθνικών που θησαυρίζουν μέσω του ποδοσφαίρου, θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα της πείνας και της εξαθλίωσης σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ακόμα και του αναλφαβητισμού, ασθενειών κ.λπ. Κλείνοντας, αναρωτιέμαι: Θα αργήσουμε πολύ ακόμα να διεκδικήσουμε μία καλύτερη ζωή, από τη ζωή που μας κλέβουν;

Πηγή: othersidefootball.com

Ποδόσφαιρο SPORTS