Το θέμα δεν είναι η κριτική, αλλά η προσέγγιση και ο τρόπος της κριτικής. Η Εθνική ομάδα δεν είναι μία... ιερή αγελάδα που δεν πρέπει να την ακουμπάς. Δεν είναι μία ομάδα που δεν πρέπει να έχεις απαιτήσεις και για αποτελέσματα και για ποδόσφαιρο, αλλά όλα αυτά με γνώμονα ότι ξέρουμε τι είναι αυτό που κριτικάρουμε και τι είναι αυτό που ζητάμε από αυτούς που κριτικάρουμε... Μέχρι ένα σημείο δηλαδή. Ως το σημείο που δεν ξεχνάς τι είναι αυτό που βλέπεις, τι εκπροσωπεί και αντιπροσωπεύει και ποια είναι τα όρια του...
Η Εθνική ομάδα είναι ο καθρέπτης του ελληνικού ποδοσφαίρου συμφωνούν όλοι. Ε, λοιπόν ας αντιληφθούμε κάποια στιγμή ότι αυτός ο καθρέπτης είναι παραμορφωτικός. Μακάρι το ελληνικό ποδόσφαιρο, το ελληνικό πρωτάθλημα και οι ελληνικοί σύλλογοι να ήταν τα τελευταία 10 χρόνια στο ίδιο επίπεδο με την Εθνική ομάδα; Πραγματικά μακάρι. Αν είχε συμβεί αυτό, τότε κάποιος σύλλογός μας θα είχε κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ και κάποιοι άλλοι θα είχαν φοβερές πορείες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αυτά τα 10 χρόνια...
Διάβασε περισσότερα στο: Η “αγαπημένη” και η “ερωμένη”... | gazzetta.gr