Ως εταιρεία έχει προ πολλού απολέσει το μαξιλαράκι της οικονομικής επιφάνειας των ιδιοκτητών του και δίνει μάχες που αναγκάστηκε απότομα να μάθει. Μάχες που έβλεπε να δίνονται από άλλους μακριά από τα δικά του χωράφια. Ούτε αυτά δεν κράτησε, αν, τέλος πάντων, «χωράφια» θεωρηθούν εκείνα τα κομμάτια γης που κάνει η ομάδα τις προπονήσεις της. Ακόμα και οι ρίγες άλλαξαν επάνω στη φανέλα του. Αν κι αυτή η τελευταία αλλαγή είναι η μόνη που συνιστά βελτίωση.

Αλήθεια, πόσο εύκολα μπορεί να συγκριθεί η ΠΑΕ που κατέκτησε το τελευταίο πρωτάθλημα στην Ελλάδα με αυτή που λειτουργεί σήμερα; Είναι κουβέντα που έχει γίνει πολλές φορές. Είτε στα καφενεία, είτε στις εξέδρες του γηπέδου, είτε μέσω κειμένων σε εφημερίδες και σάιτ. Η αλήθεια είναι και έχει διατυπωθεί με πολλές και διάφορες... παραλλαγές ότι μέχρι «χθες» δεν υπήρχε μεταξύ των δύο συγκρινόμενων μεγεθών κανένα κοινό. Επιτέλους, όμως, βρέθηκε ένα!

Από το καλοκαίρι του 2009, όταν και πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, ο Τζιμπρίλ Σισέ έλεγε σε κάθε ευκαιρία ότι ένας από τους βασικούς του στόχους ήταν η επιστροφή στην εθνική ομάδα. Τότε γέλαγαν πολλοί. Από τη μία η ανηφόρα που είχε τραβήξει ο παίκτης από τους βαρείς τραυματισμούς, από την άλλη η παρουσία των Μπενζεμά, Ζινιάκ, Γκομίς.

Το ενδεχόμενο κλήσης του Τζιμπρίλ στην αποστολή του Μουντιάλ άγγιζε τα όρια της ουτοπίας. Κι όμως, ο Σισέ πήγε στη Νότιο Αφρική.

Η εξήγηση της εποχής δινόταν από τα επιτεύγματα του ιδίου και της ομάδας. Δεν ήταν μόνο ότι ο Γάλλος «παστέλωνε» το ένα τεμάχιο μετά το άλλο, ήταν και η κατάκτηση του νταμπλ του Παναθηναϊκού που βοήθησε την πόρτα της εθνικής να ανοίξει περισσότερο για τον Γάλλο. Έτσι λέγαμε τότε... Ένα Μουντιάλ αργότερα το πράγμα αποσαφηνίζεται κάπως. Με τη βοήθεια του πρώτου κοινού στοιχείου μεταξύ των δύο «βερσιόν» του Παναθηναϊκού.

Ο Σισέ του 2014 λέγεται Μπεργκ. Κι αυτός ήρθε ύστερα από μεγάλη ανηφοριά στην καριέρα του. Κι αυτός έμοιαζε δύσκολο να χτυπήσει την πόρτα της εθνικής του ομάδας. Κι όμως, ο ομοσπονδιακός της Σουηδίας τού ετοιμάζει -σύμφωνα με όσα λέγονται- το προσκλητήριο με σκοπό να του το στείλει άμεσα. Κι ας μην πάει για νταμπλ με την ομάδα του. Κι ας μην παίζει στην ίδια ομάδα με παίκτες σαν τον Ζιλμπέρτο, τον Κατσουράνη, τον Καραγκούνη, τον Λέτο. Πιθανότατα μετράει πολύ το ότι ο Σουηδός επέστρεψε σε νορμάλ ποδοσφαιρική φόρμα, αγωνιζόμενος με τη διεθνώς αναγνωρίσιμη φανέλα του Παναθηναϊκού. Είναι από αυτά τα «παράσημα» που δεν αγοράζονται με το χρήμα και δεν χάνονται με τις αφραγκίες. Είναι βαριά η φανέλα της ομάδας, όπως και να είναι οι ρίγες της!

Πηγή: SportDay

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS