Η Γιουνάιτεντ δεν ξεκίνησε καλά το πρωτάθλημα. Ο αριθμός 8 φαίνεται πως είναι καρμικός. 8η αγωνιστική, 8η θέση στο πρωτάθλημα, 8 βαθμούς πίσω από την πρώτη Άρσεναλ. Οι εμφανίσεις της δεν πείθουν παρά τις δυο νίκες και την ισοπαλία στο Ντόνετσκ για το Τσάμπιονς Λιγκ και την πρώτη θέση στον όμιλο. Το σίγουρο είναι πως αυτά τα παιχνίδια δεν αποτελούν ξεκάθαρο δείγμα της δουλειάς του Σκωτσέζου τεχνικού καθώς είναι πολύ νωρίς για συμπεράσματα. Παρόλα αυτά η βαθμολογική θέση της Γιουνάιτεντ «ξενίζει» στο γυμνό μάτι, δημιουργώντας έντονους προβληματισμούς στο εσωτερικό της ομάδας.

Αρχικά ένα πρώτο εμπόδιο για τον Μόγιες και την Γιουνάιτεντ ήταν η αποδοχή του από τον κόσμο. Σε σχέση με τους υπόλοιπους υποψήφιους για τον πάγκο των «Κόκκινων Διαβόλων» ήταν ο πιο συντηρητικός προπονητής, κάτι που σε πρώτη φάση άφηνε ερωτηματικά. Ακόμα και στην Έβερτον με την εξαιρετική δουλειά που έκανε, θεωρούνταν αρκετά συντηρητικός ως προπονητής αλλά και ως manager που χειρίζεται όλα τα θέματα της ομάδας όπως οι μεταγραφές και η γενικότερη στρατηγική του συλλόγου. Πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να δουν τον Special One, Ζοσέ Μουρίνιο στον πάγκο της Γιουνάιτεντ, όμως μία τέτοια επιλογή μπορεί να έφερνε τα πάνω κάτω στον σύλλογο με τις πολλές ιδιομορφίες του Πορτογάλου. Ίσως βέβαια και ο ίδιος να μην δέχτηκε εν τέλει να κοουτσάρει τους Πρωταθλητές.

Οι αλλαγές του Μόγιες

Ο Σκωτσέζος προπονητής ως είθισται έφερε τους δικούς του ανθρώπους στο τεχνικό τιμ αλλάζοντας τις συνήθειες στο Όλντ Τράφορντ μετά από πολλά χρόνια. Κάτι βέβαια απολύτως λογικό μετά την αποχώρηση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Οι ποδοσφαιριστές της ομάδας όμως είχαν «γαλουχηθεί» αν μπορούμε να πούμε, από αυτά τα μέλη του τεχνικού τιμ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Έρικ Στιλ, πρώην προπονητής τερματοφυλάκων της Γιουνάιτεντ που αποφάσισε να μάθει να μιλάει ισπανικά για να κάνει το Νταβίντ Ντε Χέα να νοιώσει πιο οικεία στην ομάδα.

Μία ρεαλιστική προσέγγιση της ομάδας του Μάντσεστερ σε αυτή τη νέα εποχή λέει το εξής: Η Γιουνάιτεντ έχει ένα νέο προπονητή που δεν έχει βιώσει την έννοια του πρωταθλητισμού. Έχει όμως ποδοσφαιριστές που θεωρούνται πρωταθλητές και που αγαπούσαν τον προκάτοχο του επειδή τους έκανε ο ίδιος πρωταθλητές. Για αυτό λοιπόν είναι ο Ντέιβιντ Μόγιες αυτός που θα πρέπει να αποδείξει την αξία του στους παίκτες και όχι οι παίκτες στον Μόγιες. Πράγμα παράδοξο, αφού συνήθως οι ποδοσφαιριστές έχουν το κίνητρο να «κερδίσουν» τον προπονητή. Μάλιστα μετά την κακή αρχή της φετινής σαιζόν τα πράγματα δυσκόλεψαν σε αυτό τον τομέα.

Ένα ακόμα στοιχείο που κάνει δύσκολη την κατάσταση στο Όλντ Τράφορντ είναι οι καλοκαιρινές μεταγραφικές ιστορίες. Μπορεί να μην γνωρίζουμε το ποσό που είχε στην διάθεση του για μεταγραφές ο Μόγιες, όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ομαλά. Τα παραδείγματα αρκετά. Δεν έδωσε την συγκατάθεση του για την αγορά του Ερέρα, δεν έβλεπε με καλό μάτι την απόκτηση του Μεζούτ Οζίλ και δεν ήθελε να πάρει τον Σέσκ Φάμπρεγκας ξοδεύοντας μία ολόκληρη περιουσία. Από την άλλη έφερε τον Φελαϊνί από την Έβερτον χωρίς ο τελευταίος ακόμα να εντυπωσιάζει.

Το καλοκαίρι όμως όλα τα φώτα έπεσαν πάνω στον Ρούνει και τη «νίκη» του Μόγιες που κατάφερε να τον κρατήσει στο Θέατρο των Ονείρων. Ο 28χρονος Άγγλος σταρ ήθελε να αποχωρήσει υπό τις οδηγίες του Σερ Άλεξ και ο Μόγιες κατάφερε να τον πείσει να μείνει. «Νίκη», λοιπόν, για τον δεύτερο που αντικατοπτρίζεται και στο γήπεδο καθώς ο Ρούνει φέτος έχει πολύ καλή απόδοση. Αυτό το story όμως δεν φαίνεται πως έκανε μόνο καλό στην Γιουνάιτεντ. Όλοι ασχολήθηκαν στο αν μπορεί ο Σκωτσέζος τεχνικός να πείσει ένα μεγάλο αστέρι να μείνει στην ομάδα και να γίνει ένας ζωντανός θρύλος της αλλά μάλλον παραμέρισαν τα υπόλοιπα εξίσου σημαντικά θέματα.

Ο Μόγιες παράλληλα μέχρι και το πρόσφατο παιχνίδι με την Σοσιεδάδ για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δεν είχε δώσει την ευκαιρία στον Ιάπωνα, Καγκάβα να δείξει ότι αξίζει μία θέση στην ομάδα. Στο παιχνίδι αυτό ήταν εξαιρετικός και μένει να δούμε αν θα έχει συμμετοχή σε περισσότερα παιχνίδια όταν και θα ξεκινά στην κορυφή ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι και ο Ρούνει θα αγωνίζεται πίσω του. Ένας άλλος ποδοσφαιριστής που δεν έχει πάρει ευκαιρίες είναι ο Ζαχά που όμως είναι νεαρός και έχει όλο τον χρόνο μπροστά του να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Μέσα σε όλα αυτά πρέπει να αναφερθεί και η ανάδειξη του 18χρονου Γιανουζάι. Ο νεαρός υπέγραψε νέο 5ετές συμβόλαιο με τους «κόκκινους διαβόλους» και αποτελεί πια ενεργό και σημαντικό μέλος της ομάδας, πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις.

Αυτό που προσάπτουν στον Μόγιες οι περισσότεροι όμως, είναι η αναποτελεσματικότητα των δηλώσεων του για το ρόστερ της ομάδας. Το «μας λείπουν ποδοσφαιριστές παγκόσμιας κλάσης» δεν φαίνεται να ήχησε καλά στους παίκτες της ομάδας και ενώ ο ίδιος θα περίμενε να αντιδράσουν θετικά λόγω του λεγόμενου ποδοσφαιρικού εγωισμού, αυτοί δεν δείχνουν να συμμερίζονται τις ψυχολογικές τακτικές του.

Συμπέρασμα

Ο Μόγιες με τις επιλογές του έχει καταφέρει να διατηρήσει την ομάδα που κατέκτησε πέρσι πριν τα τέλη Απριλίου το πρωτάθλημα. Μία πολύ καλή ομάδα, με αρκετούς παίκτες – πρωταθλητές και άλλους με μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Αυτό ίσως αποδειχθεί και «μπούμερανγκ» αφού εν κατακλείδι αυτή η Γιουνάιτεντ διαφέρει σε μόλις τρία πράγματα από την περσινή. Στον παίκτη που έφερε ο Μόγιες (Φελαϊνί), στο επιτελείο που διάλεξε ο Μόγιες και στον ίδιο τον Μόγιες.

ΠΗΓΗ: Overlap.gr

Ποδόσφαιρο SPORTS