«Μπορούμε να διεκδικήσουμε τον τίτλο», είχε πει τον περασμένο Ιούλιο ο Τζερμέιν Τζόουνς. Φυσικά, για μία ασταθή ομάδα όπως ήταν και παραμένει η Σάλκε αυτή ήταν μεγάλη κουβέντα. Ειδικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Βασιλικοί Μπλε έχουν να κατακτήσουν τον τίτλο από 1958 και έχουν να ανταγωνιστούν τις Ντόρτμουντ και Μπάγερν.

Η Σάλκε, όμως, προερχόταν από μία σεζόν, που στο τέλος κέρδισε την έξοδό της στα προκριματικά του Champions League, που κέρδισε δύο φορές την Ντόρτμουντ και που από τη μία κατάφερε να ανανεώσει τα συμβόλαια των Ντράξλερ και Μάιερ και από την άλλη να αποκτήσει τον Λέον Γκορέτσκα από την Μπόχουμ. Αυτοί οι τρεις θα μπορούσαν με την κατάλληλη καθοδήγηση και πλαισίωση να ανεβάσουν πολύ ψηλά τον πήγη (ο Κλέμενς που αποκτήθηκε από την Κολωνία είναι μεγάλο ταλέντο, όμως προς το παρόν όχι στο ίδιο επίπεδο).

Για το πρώτο τα ερωτήματα όχι μόνο παραμένουν, αλλά αυξάνονται με τον καιρό, με τον Κέλερ να μην έχει πείσει ακόμα. Για το δεύτερο ο Χελντ φρόντισε να αποκτήσει έναν ποδοσφαιριστή που έχει πολλές παραστάσεις από ποδόσφαιρο κορυφαίου επιπέδου, είναι σε καλή ηλικία και θα μπορούσε να βοηθήσει. Ο Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ επέστρεψε στην Γερμανία για λογαριασμό της Σάλκε και οι προσδοκίες ήταν πολύ υψηλές.

Τελικά, αυτό που αποδεικνύεται και φέτος είναι ότι οι μπλε παίζουν σε… δική τους κατηγορία. Μακροπρόθεσμα είναι καλύτεροι σε αγωνιστικό επίπεδο από 14 ομάδες στην Μπουντεσλίγκα, σε οικονομικό επίπεδο καλύτεροι από 15, όμως απέχουν πολύ από τις δύο πρώτες δυνάμεις. Τόσο, που σε δύο εντός έδρας παιχνίδια γνώρισαν δύο ήττες με συνολικά τέρματα 1-7…

Οι τραυματισμοί δίνουν ένα σημαντικό ελαφρυντικό στον Κέλερ, όμως η αμυντική λειτουργία προβληματίζει πολύ. Ο σοβαρός τραυματισμός του Χέγκερ (ρήξη χιαστών) έστειλε τον Αόγκο στα χαφ στο παιχνίδι με την Ντόρτμουντ, όμως άμεσα δημιουργήθηκε κενό στα αριστερά, με την εμφάνιση του Κολάσινατς να είναι – επιεικώς – κάτω του μετρίου. Με τον Κυριάκο Παπαδόπουλο να λείπει και κανένας να μην ξέρει πότε θα επιστρέψει, έπρεπε να αποκτηθεί κεντρικός αμυντικός κλάσης το περασμένο καλοκαίρι. Παρόλα αυτά, ξοδεύτηκαν ανεξήγητα υπερβολικά χρήματα για την απόκτηση του Σάλαϊ από την Μάιντς και το αποτέλεσμα ήταν ότι όταν λείπει ο Χούντελαρ η Σάλκε είναι σαν να παίζει χωρίς επιθετικό. Κάτι που ουσιαστικά γίνεται συχνά-πυκνά, με τον Μπόατενγκ σε ρόλο «κρυφού 9».

Διαβάστε το υπόλοιπο σχόλιο στο gazzetta.gr