Στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι μόνιμο ακόμα και αν πιστεύει κάποιος στην τελειότητα. Προκύπτει το ερώτημα τι είναι τέλειο; Δεν υπάρχει τέλειο όσο και αν φαντάζει περίεργο αφού έχουμε δει τον τρόπο παιχνιδιού των Καταλανών τα τελευταία χρόνια ή τις τακτικές εφαρμογές των Μαδριλένων για να βγουν νικητές σε ένα el classico.

Ο κάθε προπονητής έχει την δικιά του ιδέα και αυτήν θέλει να εφαρμόσει. Γι” αυτόν τέλειο είναι να δει αυτό που θεωρεί σημαντικό , του φέρνει νίκες, καλές αποδόσεις παικτών και ενίοτε θέαμα.

Στο συγκεκριμένο λοιπόν παιχνίδι ξεχώρισαν οι προσωπικότητες των προπονητών και οι επιλογές τους , παρά οι αγωνιστικές παρουσίες κάποιων παικτών.

Ναι η Μπάρτσα μπορεί να κερδίζει χωρίς τον Μέσι στα καλύτερα του. Αναγκαία συνθήκη για την ομάδα , όταν έχει να δώσει σειρά αγώνων μέχρι το τέλος.

Ναι η Ρεάλ μπορεί να απογαλακτιστεί από την Ροναλντομάνια στα δύσκολα. Υπάρχει ένα πάρα πολύ μεγάλο και ποιοτικό ρόστερ που μπορεί να καλύψει την δική του απουσία.

Ναι είναι ίσως οι πιο «γεμάτες» ομάδες στον κόσμο και έχουμε απαίτηση να μας παρουσιάζουν το καλύτερο δυνατό. Λόγω εποχής δεν είναι στο 100% της απόδοσής του αλλά ακόμα κι έτσι δίνουν πολλά περισσότερα στο γήπεδο από άλλες ομάδες.

Μπαρτσελόνα

Βάπτισμα για τον Τάτα Μαρτίνο σε el classico κάτι που ουδόλλως επηρέασε την αγωνιστική ταυτότητα που θέλει να έχει η ομάδα του και προσπαθεί να την εμφυσήσει στους παίκτες.

  • Σύστημα σε 4-3-3 με πολλές τακτικές εναλλαγές.
  • Η θέση φορ καλύπτονταν είτε από τον Μέσι είτε από τον Φάμπρεγκας. Ξεκινούσαν την προσπάθεια μακριά από την περιοχή για να έχουν χώρους για πάσα ή ατομική ενέργεια με όσο το δυνατόν λιγότερους παίκτες γύρω τους.
  • Σημαντική αλλαγή τακτικής , σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, η πιο παθητική άμυνα από το κέντρο προς την άμυνα. Η πίεση ψηλά χρησιμοποιείται σε σημεία του παιχνιδιού. Η επιλογή είναι λογική για τον λόγο ότι οι παίκτες φορτώνονται με χρόνια στην πλάτη τους πλέον, τα παιχνίδια είναι πολλά για να παίζουν συνέχεια σε υψηλό τέμπο και η εκμετάλλευση της κερδισμένης μπάλας στην δεύτερη ζώνη άμυνας γίνεται σε ανοιχτό χώρο, στην πλάτη των αμυντικών, στην πρώτη ζώνη επίθεσης. Η αντεπίθεση μπαίνει στο ρεπερτόριο της Μπάρτσα και θα το δούμε και στην συνέχεια των παιχνιδιών.
  • Κοντινές αποστάσεις γραμμών, κάτω από τα 8 μέτρα, για να δημιουργηθεί πίεση σε μικρό χώρο ειδικά στον άξονα.
  • Μικρό πλάτος παιχνιδιού σε άμυνα και επίθεση.
  • Τα επιχειρούμενα overlap αμυντικών και κεντρώων γίνονται στην γωνία της περιοχής και όχι στην γραμμή. Είναι γνωστό ότι η Μπάρτσα δεν ευνοείται στο ψηλό παιχνίδι άρα δεν έχει νόημα να βγει η μπάλα στην γραμμή.
  • Η αμυντική λειτουργία γίνεται με 8 παίκτες σε διάταξη σύνθετης ζώνης και οι Μάσι και Νεϊμάρ είναι τοποθετημένοι στην γραμμή του κέντρου και με απόσταση μεταξύ τους , για να δώσουν χώρο και επιλογή στον πασέρ της πρώτης μπάλας.
  • Η συμμετοχή του Βαλντέζ στο παιχνίδι είναι ακόμη ένα στοιχείο ολοκληρωτικής φιλοσοφίας ποδοσφαίρου. Αυτός ο τρόπος παιχνιδιού δημιουργεί κενούς χώρους , όταν πιέζεται η άμυνα, εκμεταλλεύσιμους με μεσαία πάσα. Έτσι δεν χάνεται η κατοχή, δεν υπάρχει αβίαστο λάθος σε επικίνδυνη ζώνη του γηπέδου και υπάρχουν οι προϋποθέσεις για γρήγορη μεταφορά μπάλας στην επίθεση με αριθμητικό πλεονέκτημα.

Ο Μαρτίνο βάζει την δικιά του σφραγίδα στην ομάδα και αυτό φαίνεται από τις επιχειρούμενες τακτικές αλλαγές. Η αλλαγή στην αμυντική φιλοσοφία είναι ένα σοβαρό κομμάτι του παιχνιδιού και με τον τρόπο που συντελείται προφανώς βασίζεται στην ήττα από την Μπάγερν πέρυσι για το Champions League. Είδαν τα κενά και προσπαθούν να τα κλείσουν. Κοινώς ρεαλισμός.

Ρεάλ Μαδρίτης

Όταν στον πάγκο της Ρεάλ κάθεται ένας τόσο σοβαρός προπονητής η κριτική περισσεύει. Οι επιλογές του , σ” ένα παιχνίδι για άλλους ζωής και θανάτου, έδειξαν ότι ποτέ δεν υπάρχει ένα σχέδιο για να κερδίσεις. Αρκεί να έχει την προσωπικότητα να το επιβάλεις.

Ο Ανσελότι έκανε αυτό που έπρεπε να είχε δοκιμάσει πέρυσι ο Μουρίνιο. Ομάδα χωρίς φορ, με γρήγορο passing game, σταθερή άμυνα και πίεση στα 3/4 του γηπέδου. Είχε τότε και τον Οζίλ που μπορούσε να παίξει από box to box μέχρι false 9.

Έστω και έτσι το είδαμε από τον Ιταλό προπονητή και φάνηκε η γύμνια της μεσαίας γραμμής σε ποιότητα. Ενδιαφέρον πείραμα η τοποθέτηση του Ράμος στο κέντρο αλλά ουσιαστικά ακυρώθηκε από την επιθετική λειτουργία της Μπάρτσα. Έφυγαν στα πλάγια Μέσι και Νεϊμάρ για να συγκλίνουν στην περιοχή, ο Ινιέστα έμεινε εκτός περιοχής για να μην το ακολουθεί ο Ράμος και υπάρχουν πολλά πόδια μπροστά από το τέρμα, οπότε έμεινε ο Πέπε με τον Βαράν να καλύπτουν χώρο αλλά όχι αντιπάλους.

Ενδιαφέρον επίσης και το τρυκ με τον Μπέιλ σε θέση φορ. Δεν έπιασε και έδειξε ότι ο παίκτης δεν μπορεί, σ” αυτήν την χρονική στιγμή, να καλύψει τακτικά το σχέδιο της ομάδας. Στην Τότεναμ έπαιζε all around επιθετικός έχοντας πάντα την στήριξη του φορ, συνήθως του Αντεμπαγιόρ. Στην Ρεάλ δεν είχε στήριγμα με αποτέλεσμα να χάνεται μέσα στο παιχνίδι.

  • Σύστημα 4-3-3 επιθετικογενές
  • Πίεση στην άμυνα της Μπάρτσα και σε δεύτερο χρόνο σχηματισμός 4-1-4-1.
  • Παιχνίδι στον άξονα για να υπάρξουν επιλογές κάθετης πάσας από τον Μόντριτς.
  • Δημιουργία υπεραριθμίας με κίνηση του Κεντίρα στα πλάγια όταν ο Ντι Μαρία συνέκλινε στην περιοχή, χωρίς να δημιουργήσει όμως πρόβλημα στην άμυνα.
  • Συνεχείς εναλλαγή θέσεων στις θέσεις επίθεσης από τους παίκτες για να μπορέσουν να ξεμαρκαριστούν. Η κακή απόδοση του Μόντριτς ακύρωσε πολλές προσπάθειες των επιθετικών. Αποτέλεσμα να μην υπάρξουν οι πάσες που θα έβγαζαν σε θέση για γκολ τους Ρονάλντο , Μπέιλ πρωτίστως και Ντι Μαρία.
  • Στο παιχνίδι «1 vs 1″ οι αμυντικοί της Ρεάλ έδειξαν χαρακτηριστική αδυναμία, πέρα του Βαράν. Οι αλληλοκαλύψεις έβγαιναν στην αμυντική διάταξη αλλά δεν ήταν υψηλού επιπέδου. Ούτε ο Μαρσέλο, ούτε ο Καρβαχάλ έχουν το ειδικό βάρος να αντιμετωπίσουν Μέσι και Νεϊμάρ σε πρώτο χρόνο.
  • Η προσπάθεια παιχνιδιού σε ψηλό τέμπο ακυρώθηκε από την χαμένη μάχη στο κέντρο και την άνευρη διάθεση των παικτών.

Η Ρεάλ έχει περιθώρια βελτίωσης και θα είναι καλό να την δούμε να ανεβαίνει. Μένω στην δουλειά του Ανσελότι και την ποδοσφαιρική λογική του. Πιστεύω ότι με την πάροδο του χρόνου θα παρουσιάσει καλύτερη ομάδα.

Συμπέρασμα

Ωραίο παιχνίδι, με πολλά τακτικά ζητήματα, επίδειξη τεχνικής στα γκολ της Μπαρτσελόνα, αλλά πάνω απ” όλα ποδόσφαιρο. Αυτό που έχει τις αδυναμίες και τα προτερήματα, αυτό που έχει δοκιμές και αλλαγές και δεν πάει υποχρεωτικά στον βωμό του αποτελέσματος.

Έτσι θα ήθελα να συνεχίσουν οι ομάδες της Μπάρτσελόνα και της Ρεάλ για να απολαμβάνουμε θέαμα και ανταγωνισμό. Περιμένοντας λοιπόν την επόμενη version ενός el classico θα παρακολουθούμε τις πορείες των δύο ομάδων.

ΠΗΓΗ: Overlap.gr