Ηταν και πέρυσι τεράστια η διαφορά ποιότητας Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Και στον πρώτο γύρο (2-2 στο ΟΑΚΑ), αλλά πολύ περισσότερο στο 1-1 του Φαλήρου, με τα «Εκανες τον Θρύλο ΑΕΚάκι». Ηταν ο Παναθηναϊκός πέρυσι, η μια από τις δύο ομάδες που δεν νίκησε ο πρωταθλητής του οποίου συνολικά οι επιδόσεις με τις πιο ανταγωνιστικές ομάδες του πρωταθλήματος ήταν φτωχές: δύο ισοπαλίες με τον ΠΑΟΚ, δύο ισοπαλίες με τον ΠΑΟ, νίκη – ήττα (μοναδική) με τον Ατρόμητο, δύο δύσκολες νίκες με 1-0 επί του Αστέρα Τρίπολης.
Θυμόμαστε όλοι, δε, ότι στα δύο περυσινά 90λεπτα των ντέρμπι «αιωνίων», ο πολύ πιο ποιοτικός Ολυμπιακός δεν ήταν ανώτερος του Τριφυλλιού, γι’ αυτό άλλωστε και αμφότερες οι ισοπαλίες (ειδικά η δεύτερη, στο φινάλε του πρωταθλήματος) είχαν προκαλέσει γκρίνια και κλυδωνισμούς στο λιμάνι. Γιατί όλα αυτά; Διότι ο Παναθηναϊκός, έχοντας απόλυτη γνώση της βαρύτητας του αγώνα και της κατωτερότητάς του, αγωνίστηκε στο 100% και με το μαχαίρι στα δόντια. Ενώ οι παίκτες του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ με το… ζόρι έτρεξαν να πανηγυρίσουν μαζί με τον σκόρερ Ράφικ Τζιμπούρ και στο Φάληρο, μπλοκαρισμένοι όντες από τον καλοστημένο, συσπειρωμένο και θαρραλέο (παρά την ολική αποτυχία στη σεζόν!!!) Παναθηναϊκό του «υπηρεσιακού» Γιάννη Βονόρτα, τα άκουσαν από τους οπαδούς τους.