Κυριολεκτώ διότι δεδομένης της αδελφοποίησης των «ντέλιε» με τους «γαύρους» είναι προφανές ότι απόψε στη «Χάλα Πιονίρ» του Βελιγραδίου οι «πράσινοι» δεν θα αντιμετωπίσουν μονάχα την «Τσρβένα Ζβέζντα», αλλά και τον δικό τους ταξικό εχθρό, οπότε έπεσαν στην περίπτωση!

Εχω γεράσει πια και γι' αυτό δεν μπορώ να θυμηθώ πώς είχαν υποδεχτεί οι λεγάμενοι τον Παναθηναϊκό στις 6 Ιανουαρίου του 2000, αλλά ίσως είχαν θέσει σε καταστολή τα φιλοολυμπιακά συναισθήματά τους, επηρεασμένοι από το πνεύμα των Χριστουγέννων, τα οποία οι (ομόδοξοι, πλην παλαιοημερολογίτες) Σέρβοι τα γιορτάζουν την ημέρα των (δικών μας) Φώτων!

Ανοίγω τώρα μια παρένθεση, διότι θυμήθηκα ότι την πρώτη φορά που πήγα στη «Χάλα Πιονίρ» για να καλύψω έναν αγώνα μπάσκετ, δεν ήταν των Φώτων, αλλά του Αϊ Γιαννιού: στις 7 Ιανουαρίου του 1988, όταν ανήμερα της ονομαστικής γιορτής του Ιωαννίδη, η Παρτίζαν (με παίκτη, τότε, τον Ομπράντοβιτς που μόλις είχε περάσει μια περιπέτεια) νίκησε τον Αρη με 101-94!

Χιόνιζε κι έκανε ψοφόκρυο εκείνες τις μέρες στο Βελιγράδι, μάλιστα ο πιλότος της JAT για λόγους ασφάλειας της πτήσης δεν ήθελε να απογειώσει το αεροπλάνο από τη Θεσσαλονίκη, όμως άλλαξε γνώμη όταν ο «ξανθός» βγαίνοντας από το cockpit όπου πήγε να τον μεταπείσει, (έκανε πως) ξέχασε ένα μάτσο με εκατοδόλαρα!

Ο πιλότος άναψε αμέσως τη μηχανή και το αεροπλάνο έφτασε στο Βελιγράδι όπου ο Αρης ηττήθηκε παρά την υποστήριξη εκατοντάδων φιλάθλων του, οι οποίοι μάλιστα διαμαρτυρόμενοι για τη διαιτησία πετούσαν κέρματα στον αγωνιστικό χώρο!

Σεσημασμένος για την ικανότητά του να κάνει το άσπρο-μαύρο, ο «ξανθός» πήγε τότε στον κομισάριο της FIBA και του είπε πως τα κέρματα ήταν δηνάρια και τα είχαν πετάξει οι Σέρβοι!

Δεν παίρνω όρκο, αλλά μου φαίνεται πως τότε τα δηνάρια κυκλοφορούσαν μονάχα σε χαρτονομίσματα!

Κλείνω εδώ την παρένθεση και επιστρέφω στις τελευταίες αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού με τον Ερυθρό Αστέρα, οι οποίες απέβησαν νικηφόρες (76-61 στο Βελιγράδι, 67-58 στο ΟΑΚΑ, προεξάρχοντος του Ντέγιαν Μποντιρόγκα) και του άνοιξαν τον δρόμο προς την κατάκτηση του τίτλου στο φάιναλ φορ της Πυλαίας...

... ενώ 29 χρόνια νωρίτερα του είχαν ανοίξει τον δρόμο προς το «Γουέμπλεϊ»!

Θεωρώ απαραίτητη αυτήν την υπενθύμιση διότι ως σύλλογος ο Ερυθρός Αστέρας είναι άμεσα συνυφασμένος με την πορεία της ποδοσφαιρικής ομάδας του «τριφυλλιού» προς τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, την περίοδο 1970-71 η οποία δημιουργεί αναπόφευκτους συνειρμούς...

Στις 13 Απριλίου του 1971, στο «Μαρακανά» ο Ερυθρός Αστέρας του Οστοϊτς, του Κάρασι, του Ατσίμοβιτς, του Ντούικοβιτς, του Γιάνκοβιτς και του Φιλίποβιτς, εκμεταλλευόμενος και την άσχημη μέρα στην οποία βρέθηκε ο Τάκης Οικονομόπουλος, είχε νικήσει τον Παναθηναϊκό με 4-1, αλλά το γκολ που έβαλε ο Αριστείδης Καμάρας αποδείχθηκε χρυσό...

... κι εκείνο το οποίο πέτυχε μετά από δυο εβδομάδες έγινε πλατινένιο!

Στις 28 Απριλίου, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ο Αντωνιάδης σκόραρε στο 2' και στο 54' , ενώ ο Καμάρας πέτυχε το 3-0 στο 63' κι έκανε τον Γιάννη Διακογιάννη να βάλει τέτοια φωνή, που από τα πολλά ντεσιμπέλ έσπασαν οι τζαμαρίες της «Σόνιας»!

Η «Σόνια» είναι ένα παλιό ζαχαροπλαστείο που βρίσκεται μερικά μέτρα πιο κάτω και από εκεί πέρασε η πομπή των φιλάθλων του Παναθηναϊκού προς την Ομόνοια για να γιορτάσουν την πρόκριση στον τελικό!

Στο «Γουέμπλεϊ» ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από τον Αγιαξ με 2-0, ενώ οι Σέρβοι πέταξαν στα σκουπίδια τα φέιγ βολάν που είχαν τυπώσει (μετά τον πρώτο αγώνα) και έγραφαν «Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών: Ερυθρός Αστέρας ? Αγιαξ»....

Οι «γύφτοι», όπως του κοροϊδεύουν οι «νεκροθάφτες» (της Παρτίζαν) χρειάστηκε να περιμένουν είκοσι χρόνια και λυτρώθηκαν εκείνο το βράδυ της 29ης Μαΐου του 1991 στο Μπάρι, όπου με τον Μιχάηλοβιτς, τον Προσινέτσκι, τον Πάντσεφ, τον Σαμπανάτζοβιτς, τον Σαβίτσεβιτς και τον Μπελοντέντιτσι νίκησαν στα πέναλτι την Μαρσέιγ!

Σε αντίθεση με την ποδοσφαιρική ομάδα του και επίσης σε αντίθεση με την ομάδα μπάσκετ της Παρτίζαν, ο αποψινός αντίπαλος του Παναθηναϊκού δεν έχει καταφέρει ποτέ να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης...

... αλλά έχει στη συλλογή του ένα Κύπελλο Κυπελλούχων που το κατέκτησε το 1974, με αντίπαλο τη Σπάρτακ Μπρνο στο Ούντινε της (τυχερής του) Ιταλίας!

Φιναλίστ άλλες δυο φορές στο Κύπελλο Κυπελλούχων (1972, 1975) και δύο στο Κύπελλο Κόρατς (1984, 1998), ο Ερυθρός Αστέρας βλέπει από το 1999 την πλάτη της Παρτίζαν στο σερβικό πρωτάθλημα και ζει με τις ένδοξες, αλλά πλέον μπαγιάτικες αναμνήσεις του...

Εφέτος οι «ντέλιε» (δυνατοί, γενναίοι, παλικάρια, όπως αποδίδεται το προσωνύμιό τους στα ελληνικά) επέστρεψαν στην Ευρωλίγκα μετά από 13 χρόνια...

... και απόψε (για να μην παρεκκλίνω από τον πρόλογο) ξαναβρίσκουν απέναντί τους τον Παναθηναϊκό, τον οποίον προφανώς θα αντιμετωπίσουν εξ αδιαιρέτου με τον... Ολυμπιακό!

Πηγή: Goal

Ποδόσφαιρο SPORTS