Η Λεβερκούζεν υποδεχόταν την Μαν. Γιουνάιτεντ και κρατούσε την τύχη στα χέρια της. Με νίκη έμπαινε πρώτη και την τελευταία αγωνιστική στον αγώνα με την τελευταία Σοσιεδάδ θα ήθελε να σφραγίσει το διαβατήριο για την επόμενη φάση.

Αποδείχθηκε ότι δεν κρατούσε τίποτε στα χέρια της. Η Μαν. Γιουνάιτεντ δεν έδωσε κανένα δικαίωμα στους γηπεδούχους να πιστέψουν ότι μπορεί να πετύχουν το παραμικρό στο παιχνίδι. Τα πέντε τέρματα είναι το επιστέγασμα μιας ολοκληρωμένης εμφάνισης ,σε άμυνα και επίθεση, που με μαεστρία έστησε ο Ντέιβιντ Μόγιες.

Από την αντίπαλη πλευρά ο Σάμι Χίπια προφανώς κατάλαβε νωρίς ότι δεν μπορεί ακόμα να παίξει ντέρμπι με ομάδες του επιπέδου της Γιουνάιτεντ και αφετέρου χρειάζεται καλύτερα υλικά για να φτάσει στο επίπεδο της αντιπάλου του. Σκληρή βραδιά για έναν ελπιδοφόρο προπονητή αλλά όλα αυτά είναι μαθήματα για το μέλλον.

Ομαδική ανυπαρξία

Όσο και αν πίστευαν οι γερμανοί ότι μπορούν να χτυπήσουν το παιχνίδι, έδειξαν με την τραγική απόδοση τους ότι δεν ήταν έτοιμοι για μία τέτοια κόντρα. Ανυπαρξία σε όλους του χώρους του γηπέδου, ανοργάνωτες επιθέσεις, προβληματικές άμυνες στα στημένα, ανούσιο passing game, αβίαστα λάθη , κακές επιθετικές επιλογές με άσκοπες σέντρες, χαφ που δεν βρέθηκαν ποτέ μέσα στην περιοχή είναι ο απολογισμός μίας εμφάνισης που θα πρέπει να ξεχαστεί άμεσα. Ότι και να σκέφτηκε ο Χίπια έπεσε πάνω σε μία άμυνα που δεν επέτρεψε να δημιουργηθεί καμία επικίνδυνη κατάσταση στην εστία της.

Όποιο καθαρό μυαλό υπήρχε , χάθηκε με την επίτευξη του πρώτου τέρματος των άγγλων με αποτέλεσμα να μην υπάρξει καμία αντίδραση στην συνέχεια του παιχνιδιού.

  • Σχηματισμός 4-3-3
  • Επιθετική ανάπτυξη από πλάγια
  • Μεγάλο πλάτος στο γήπεδο
  • Άμυνα ζώνης στον χώρο σε διάταξη 4-1-4-1
  • Παιχνίδι με κάθετες πάσες
  • Η αγωνιστική συμπεριφορά της Λεβερκούζεν ήταν τέτοια που έφτανε μέχρι την περιοχή και δεν είχε συνέχεια καμία φάση. Οι επιλογές ήταν επιπόλαιες, καμία προσωπική ενέργεια δεν ευτύχησε να υλοποιηθεί σε ευκαιρία, σουτ απελπισίας. Εικόνα ομάδας που απογοήτευε , παρά ότι έπαιζε το παιχνίδι της χρονιάς.

Τα 117.455 μέτρα και οι 580 προσπάθειες για πάσα, πετυχημένες οι 440, αποδείχθηκαν μία άσκοπη προσπάθεια επιβολής ρυθμού και κατοχής μπάλας (51%). Σε κανένα σημείο του παιχνιδιού δεν κυριάρχησε ή απείλησε για να καταλάβουμε ότι υπήρχε η δυνατότητα να πετύχει κάτι καλό στο παιχνίδι.

Περίμενα περισσότερα από την Λεβερκούζεν σε επίπεδο ποδοσφαιρικής απόδοσης.

Ένα τέλειο παιχνίδι

Πόσο πιο κατανοητό μπορεί να γίνει για μία ομάδα ότι μπορεί να καταφέρει τα πάντα στον αγωνιστικό χώρο; Νίκησε με πέντε τέρματα εκτός έδρας, δεν απειλήθηκε ποτέ, έπαιζε όπως την συνέφερε στα διαστήματα του παιχνιδιού, κέρδισε τον χώρο του κέντρου, οι πλάγιες επιθέσεις ήταν πετυχημένες, στο 1 vs 1 οι παίκτες της έβγαιναν πάντα νικητές, εφάρμοσε το πλάνο άμυνας και επίθεσης σε όλο το παιχνίδι, απέδειξε ότι σε αγώνες που υπάρχει κίνητρο πρόκρισης δύσκολα μπορεί να χάσει τον στόχο.

  • Σχηματισμός 4-2-3-1 με τον Καγκάβα να παίζει πολύ κοντά στο φορ
  • Άμυνα σε σχηματισμό 4-4-2. Ζώνη στην ευθεία.
  • Οι δύο πλάγιοι Βαλέντσια και Νάνι εκμεταλλεύτηκαν την ταχύτητά τους και έσπαζαν την άμυνα των γερμανών.
  • Όταν η μπάλα παιζόταν από αριστερά , ο δεξιός πλάγιος έμπαινε στην περιοχή ενώ το αντίστοιχο γινόταν όταν η μπάλα παιζόταν από την άλλη πλευρά.
  • Επιθετικότητα της διάταξης σε όλες τις γραμμές με overlap των πλάγιων αμυντικών.
  • Ο μόνος σταθερός και αυτός που μοίραζε το παιχνίδι ήταν ο Γκίκς. Έμεινε στον κύκλο του κέντρου και έδινε τον ρυθμό στους συμπαίκτες του.
  • Πίεση ψηλά στην άμυνα της Λεβερκούζεν , που την ανάγκασαν σε πολλά λάθη.

Η Γιουνάιτεντ διένυσε 112.545 μέτρα με κατοχή 49% και 573 πάσες, πετυχημένες 446, στην πλειοψηφία τους στους χώρους επίθεσης. Ήταν αρκετά έτοιμη για το παιχνίδι. Την διαφορά σε ατομικό επίπεδο με βάση την τακτική του Μόγιες την έκαναν ο Νάνι με τον Βαλέντσια. Κατάφεραν να κερδίσουν πολλές μονομαχίες και να είναι απειλή για την εστία της Λεβερκούζεν. Πήρε την πρόκριση για τους 16 και έτσι θα ασχοληθεί με το Champions League από την επόμενη χρονιά.

Πηγή: overlap.gr