Αλήθεια, πότε θα αποκτήσουμε συνείδηση αυτής της πραγματικότητας; Και ανάλογα πού θα το στρίψουμε, προς εκείνη την κατεύθυνση θα πλεύσει. Με λίγα λόγια κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα γίνει στο μέλλον, ακόμα και αύριο. Και είναι μεγάλο το ρίσκο της πρόβλεψης, γιατί μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τη γελοιοποίηση. Αλλά στον βαθμό που διαβάζουμε εδώ και αρκετές μέρες κάποιες πληροφορίες, για το ενδεχόμενο να έρθουν κεφάλαια από την Κίνα για επενδύσεις στον ελληνικό αθλητισμό, θα γράψουμε σχετικά δύο λόγια…

Κάπως σαν αφορμή για σκέψη προς τους Έλληνες φιλάθλους, που ακούνε και διαβάζουνε όλες αυτές τις ημέρες πληροφορίες για οικονομικούς γίγαντες από την Ασία. Να δούμε, όμως, πώς στήθηκαν αυτές οι επιχειρήσεις-γίγαντες, με τους 100άδες χιλιάδες εργαζόμενους. Και, κατʼ επέκταση, πώς αποκτήθηκαν αυτά τα χρήματα, που θα έρθουν με καράβια στην Ελλάδα για να απογειώσουν τον ελληνικό αθλητισμό.

Αφορμή στάθηκε μία έρευνα της”Monde Diplomatique”, που δημοσιεύτηκε το περασμένο καλοκαίρι (7/2013), με τίτλο Η αυτοκρατορία του τρόμου. Και αναφέρεται σε μία εταιρεία-κολοσσό, με εγκαταστάσεις στην Κίνα, τη Ν. Κορέα και το Βιετνάμ, που φυσικά έχει έρθει και στην Ευρώπη -Πολωνία, Ουκρανία κ.λπ.-. Η συγκεκριμένη εταιρεία έχει κοντά στις 400 χιλ. εργαζόμενους, χρηματοδοτείται από δικτάτορες και διοικείται με ναζιστικό τρόπο.

Τα ατυχήματα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, ο συνδικαλισμός είναι λόγος βιολογικής εξόντωσης και οι βουτιές στο κενό από τα παράθυρα των επιχειρήσεων καθημερινό φαινόμενο.

Έχουμε γράψει ξανά ότι αν παρατηρήσουμε το οικονομικό περιβάλλον σε παγκόσμια κλίμακα, θα δούμε ότι η Κίνα έχει παραμερίσει ΗΠΑ και Ε.Ε στις εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων. Με εργάτες-είλωτες, που δουλεύουν 12 ώρες ημερησίως και αμείβονται με έξι ευρώ μεροκάματο. Με αυτόν τον τρόπο θησαυρίζουν οι οικονομικοί κολοσσοί σε αυτή τη χώρα, που τυπικά και μόνο παραμένει κομμουνιστική.

Ένα τέτοιο πακέτο χρημάτων ετοιμάζεται να εμφανιστεί στον ελληνικό αθλητισμό και έχει ενθουσιάσει φιλάθλους και λοιπούς εμπλεκόμενους: βαμμένο με αίμα και με ανθρώπινες θυσίες εργατών, που στο τέλος φουντάρουν από τον 200ό όροφο για να σκοτωθούν στα σίγουρα. Έχουμε σκεφτεί το τίμημα για να έρθουν αυτά τα χρήματα στη χώρα; Και, τελικά, τέτοιες επενδύσεις θέλουμε στις ελληνικές ομάδες (είτε μιλάμε για ξένα αιματοβαμμένα κεφάλαια είτε για ντόπια) ή από τη στιγμή που ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ποιος ενδιαφέρεται πώς μαζεύτηκαν αυτά τα χρήματα στην άλλη άκρη του πλανήτη;

Πηγή: οthersidefootball.com

Ποδόσφαιρο SPORTS