Δεν πάει άλλωστε η Εθνική Ελλάδας κάθε τέσσερα χρόνια σ' αυτό το πανηγύρι. Μία φορά ήταν το 2014. Και η αμέσως προηγούμενη ανατρέχει είκοσι χρόνια πίσω. Ακριβώς. Το 1994. Οταν οι Τριβελοπαναγούληδες είχαν εφορμήσει σαν δεύτεροι Χριστόφοροι Κολόμβοι να κατακτήσουν την Αμερική. Και την κλήρωση να διεξάγεται τότε στο γοητευτικό και γκλάμουρους Λας Βέγκας. Τρίχες κατσαρές.

Ενας δρόμος όλος κι όλος, με ξενοδοχεία και καζίνο. Τίποτα άλλο. Τις βίζιτες να είναι στο περίμενε κι αν ήσουνα τυχερός να έπεφτες πάνω σε καμιά καλή παράσταση. Μέχρι και την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ μπορούσες να δεις εκείνες τις εποχές. Ξεφύγαμε όμως. Σαφώς και έχει σημασία η κλήρωση. Βλέπεις δηλαδή στο πρώτο γκρουπ να είναι μαζί Βραζιλία, Ισπανία, Βέλγιο, Ελβετία. Σαφώς και δεν πρόκειται για τις ίδιες ομάδες. Αν σου πέσει μία από Ισπανία, Βραζιλία ή και η Γερμανία που είναι στο ίδιο γκρουπ, την έχεις πουτσίσει. Με Βέλγιο ή Ελβετία, αντίθετα, το παλεύεις. Σαφώς και δεν είναι ίδιες ομάδες Γαλλία-Αλγερία που είναι μαζί στο τρίτο γκρουπ.

Οπως δεν είναι της ίδιας δυναμικότητας το Μεξικό με την Αυστραλία, που ανήκουν στο δεύτερο γκρουπ. Ας πάμε όμως δέκα χρόνια πίσω. Στο Γιούρο του 2004. Με την κλήρωση να φέρνει στον ίδιον όμιλο με την Ελλάδα την Ισπανία, τη διοργανώτρια Πορτογαλία: Του Φίγκο, του Ντέκο, του Ρουί Κόστα, του Καρβάλιο, του Ρονάλντο και τη «ρώσικη αρκούδα». Ποια τύχη μπορούσε να έχει η Ελλάδα σ' αυτόν τον όμιλο; Η λογική έλεγε τέταρτοι και καταϊδρωμένοι. Ή όπως λέγεται κομψά στην ποδοσφαιρική γλώσσα «δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και πάμε να ευχαριστηθούμε τα παιχνίδια». Η συμμορία του Ρεχάγκελ, όμως, έκανε την έκπληξη και πέταξε έξω από το τουρνουά Ισπανούς και Ρώσους.

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο: Δεν έχει τόσο σημασία με ποιον παίζεις, όσο σε τι κατάσταση βρίσκεσαι εσύ. Κι αυτό επιβεβαιώθηκε αμέσως μετά: Η πρωταθλήτρια Ευρώπης πλέον Ελλάδα δίνει τον Σεπτέμβριο το πρώτο ματς για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 2006 στη Γερμανία. Με τους ξυπόλητους τους Αλβανούς στα Τίρανα. Το γκραν φαβορί, όμως, κάθεται απάνω στο παγωτό και η Αλβανία κερδίζει το ματς 2-1. Μιλάμε για την ίδια Εθνική Ελλάδας που πριν από κάτι μήνες στο Γιούρο είχε κερδίσει Γαλλία-Τσεχία και δύο φορές τους Πορτογάλους. Στον όμιλο και στον τελικό.

Αυτά, λοιπόν, έχει να καταθέσει η ταπεινότητά μου σχετικά με τη σημερινή κλήρωση: Σαφώς και θέλεις να παίξεις με το Βέλγιο κι όχι με τη Γερμανία. Αυτό όμως που σε τελική ανάλυση θα μετρήσει, θα είναι τα δικά σου τα κουράγια. Κι έχει αποδειχθεί αυτό στο ποδόσφαιρο και κατ' επανάληψη μάλιστα: Αν το οποιοδήποτε αουτσάιντερ πατάει καλά στα πόδια του, δεν έχει να φοβηθεί κανένα φαβορί. Το «μέτρο» για να το ξαναπούμε για τελευταία φορά δεν είναι οι άλλοι. Δεν είναι οι αντίπαλοί σου. Το «μέτρο» πάντα είσαι εσύ. Αυτά.

Ο σερ Γιάννης Κομπότης έπεισε τον, 37άρη με το νέο έτος, Κώτσιο

ΝΑ ζήσουνε τα κουβαρντόπαιδα. Ποιος είπε ότι η κρίση έχει χτυπήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο; Να του καεί το βίντεο. Οι Ελληνες παράγοντες δίνουνε ο καθένας με τον τρόπο του τη δικιά τους απάντηση. Ο Κομπότης, λοιπόν, που έχει άλλωστε τη φήμη του ανοιχτοχέρη και του κουβαρντά, βάζει για μια ακόμη φορά το χέρι στην τσέπη. Οχι για να πιάσει το νεροπίστολο ή το παπούτσι. Κανονικά θα ξηλωθεί. Ηδη με τη λαοφιλή ομάδα της Λιβαδειάς προπονείται ο Κώτσιος. Ενας είναι ο Κώτσιος.

Ο Ηλίας Κώτσιος που πέρυσι έπαιζε στην Καλλονή στη β' εθνική. Μέχρι το καλοκαίρι όταν και σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Ποτέ μη λες ποτέ όμως. Οπως ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον έπεισε τον Πολ Σκόουλς να επανέλθει στην αγωνιστική δράση, έτσι και ο σερ Γιάννης Κομπότης έπεισε τον, 37άρη με το νέο έτος, Κώτσιο. Που ήδη προπονείται κι έχει αφήσει καλές εντυπώσεις. Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι η επόμενη κίνηση του Κομπότη θα είναι να επαναφέρει στην ενεργό δράση τον Φραντς Μπεκενμπάουερ του ποδοσφαίρου της Βοιωτίας. Τον Καραμπελούση.

Η ελληνική δημοσιογραφία αρέσκεται στις πρωτότυπες διαπιστώσεις

ΟΤΑΝ έσκασε το θέμα Γιαννακόπουλου-Κινέζων για τον Παναθηναϊκό, κοινή ήταν η δημοσιογραφική διαπίστωση: «Ο Γιαννακόπουλος δεν είναι Τσάκας». Ανέκαθεν άλλωστε η ελληνική δημοσιογραφία αρέσκεται στις πρωτότυπες διαπιστώσεις και στα ανατρεπτικά συμπεράσματα. Ουδεμία αντίρρησις λοιπόν. Αλλωστε και ο ίδιος ο Γιάννης Αλαφούζος αυτό ακριβώς τόνιζε στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ της Συμμαχίας: «Ο Γιαννακόπουλος για τον Παναθηναϊκό είναι εγγύηση». Ταυτόχρονα, όμως, είπε και κάτι άλλο: Οτι «εμείς είμαστε έτοιμοι, έχουμε συγκεντρώσει όλα τα οικονομικά στοιχεία και περιμένουμε τον δικηγόρο να πάρει τους φακέλους. Βρισκόμαστε σε φάση αναμονής».

Κανείς δεν λέει βέβαια ότι θ' αρχίσει κανένα καινούργιο σίριαλ, με ποιες μέρες έχουνε στην Κίνα αργία, όπως στην Τζέντα και να προκαλείται καθυστέρηση στη σχετική διαδικασία. Κανείς δεν είπε επίσης ότι αυτού του είδους τα ντιλ μπορεί να γίνουνε πατ κιουτ. Από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλωστε, έχει λεχθεί επίσημα ότι αυτή η δουλειά έναν τουλάχιστον μήνα θα τον τραβήξει. Αυτό όμως του Αλαφούζου ότι είμαστε σε αναμονή, δεν ακούστηκε καλά. Την περασμένη Πέμπτη στις 28 του Νοεμβρίου έγινε η συνάντηση. Την Τετάρτη ο Αλαφούζος λέει, κι έχει τον λόγο του που το λέει, ότι «είμαστε έτοιμοι και περιμένουμε τον δικηγόρο». Και δεν λέμε ότι χάθηκε ο κόσμος. Αν μετράμε εργάσιμες μέρες από τη μία Παρασκευή μέχρι την άλλη, σήμερα είναι έξι μέρες. Κι ο Αλαφούζος όπως είπε περιμένει.　

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος ζητάει αυτό το Σαββατοκύριακο τα περσινά «δανεικά»;

Οι νεκροί ποτέ δεν πεθαίνουν

-Ζωρζ Πιλαλί

Πηγή: Goal

Ποδόσφαιρο SPORTS