Οχι πολύ μακριά, αλλά λίγες μέρες μπροστά στον αγώνα με την Αντερλεχτ, που θα καθορίσει το ευρωπαϊκό τους μέλλον σε Τσάμπιονς ή Γιουρόπα Λιγκ.
Ο Αστέρας Τρίπολης από την άλλη που μόνο χθεσινός δεν είναι στο... κουρμπέτι, προσπάθησε να εκμεταλλευθεί τη συγκυρία του αγώνα. Εκλεισε τους διαδρόμους, μπλόκαρε τους περισσότερους δημιουργικούς παίκτες των «ερυθρόλευκων» και άφησε μόνο τον Τσόρι να... αλωνίζει. Ομως αν η υπόλοιπη ορχήστρα είναι ακούρδιστη, ο μαέστρος μόνος του δεν φτάνει.
Στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς, οι συμπαίκτες του Αργεντινού δεν μπορούσαν να τον ακολουθήσουν. Ομως ο Ολυμπιακός έχει ένα... ατού. Οι αντίπαλοί του ακόμα και αν μπορούν αγωνιστικά, δεν μπορούν... ψυχολογικά. Οι παίκτες του Αστέρα βρέθηκαν πολλές φορές σε ευνοϊκή για αυτούς θέση, κυρίως σπάζοντας κάθετα την μπάλα στο κεντρικό δίδυμο, Αβραάμ και Σιόβα, αλλά πάντα την κρίσιμη στιγμή ολιγωρούσαν.
Ο Μίτσελ, όπως συνηθίζει, έκανε γρήγορα τις δύο πρώτες αλλαγές του, προσπαθώντας, κυρίως, με την είσοδο του Βάις να δώσει πνοή. Ο Σλοβάκος, που είναι ανακατωσούρας, κέρδισε (περισσότερο από την αψυχολόγητη ενέργεια του Ζησόπουλου και λιγότερα από τη δική του ενέργεια) το πέναλτι που ξεκλείδωσε το παιχνίδι.
Ο Τσόρι, ως μαέστρος, πήρε αυτός την μπάλα και ολοκλήρωσε την πολύ καλή του βραδιά με το γκολ που ουσιαστικά έβαλε τέλος στις όποιες ελπίδες του Αστέρα. Επίσης έδειξε στον Μίτσελ ότι όσον αφορά την ενδεκάδα της Τρίτης, έχει έναν παίκτη από τον οποίον πρέπει να την ξεκινήσει...
Πηγή: Goal