Σε κάθε θέμα, σε κάθε ζήτημα, πολιτική, επιλογή, τοποθέτηση του επίσημου ΠΑΟΚ, ζυγίζεται και μετριέται η απόσταση από τον ΠΑΟΚ… μέσα μας. Επικίνδυνο πράγμα.

Διότι, για παράδειγμα, υπάρχει και μια μερίδα, (εγώ τους αποκαλώ… ΓκαγκατσοΠΑΟΚ), που δεν ενδιαφέρεται να επικρατεί ο ΠΑΟΚ, μεν, εν μέσω ισονομίας, δε. Αλλά επιθυμεί να γίνει ο ΠΑΟΚ ο διάδοχος του ηγέτη της βρωμιάς Ολυμπιακού, «αφού δεν γίνεται αλλιώς στην Ελλάδα». Ποτέ μου δεν κατάλαβα, αυτοί οι άνθρωποι, γιατί δεν γίνονται απλώς Ολυμπιακοί. Είναι πολύ πιο εύκολο, από το να καταντήσουν ολόκληρο τον ΠΑΟΚ σαν τα μούτρα τους…

Τα γράφω αυτά βεβαίως, επειδή εγώ, με την… σειρά μου, θέλω σε ένα παιχνίδι να υπάρχει «μέσα μου» χώρος διαθέσιμος να αποδεχτώ πολλά από τα πράγματα που κάνουν το ποδόσφαιρο όμορφο: Το «ανθρώπινο λάθος», έστω και εις βάρος μου, έστω κι εντός έδρας, έστω και στο 95’. Ή το κουράγιο του διαιτητή να ορθώσει ανάστημα εις βάρος του ισχυρού, εφόσον εκτιμά πως σφυρίζει ό,τι βλέπει. Θέλω να είναι επιτρεπτό σε έναν τερματοφύλακα, κάνοντας την εμφάνιση της ζωής του, να παίρνει μόνος του μια ισοπαλία, κόντρα σε έναν δυνατότερο και καταιγιστικό αντίπαλο.

Το πρόβλημα είναι πως κάθε φορά που ένας Καλογερόπουλος δίνει πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού σαν αυτό απέναντι στον Αστέρα, κανένας Κύζας δε θα βρει υποστηρικτές για το αθώον του σφυρίγματός του στο 95’ στην Τούμπα. Κάθε φορά που η αρρώστια της επικράτησης με κάθε μέσο, οδηγεί τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να πανηγυρίζουν ξεδιάντροπα για μια κάλπικη νίκη, η απολύτως φυσιολογική αντίδραση ενός υγιούς οργανισμού που τους συχνωτίζεται, είναι να «κολλήσει» την αρρώστια.

Αυτό είναι το χειρότερο που έκαναν κάτι σάπιοι τύποι (μέχρι το μεδούλι) σαν τον Κόκκαλη και τον Μαρινάκη. Δεν είναι απλώς ότι γέμισαν Ολυμπιακούς την επικράτεια. Είναι ό,τι γέμισαν όλην τη χώρα με θαυμαστές του στυλ και των μεθόδων τους.

Είναι ότι μόλυναν με την αρρώστια τους, ολόκληρο τον οργανισμό του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πηγή: fatgames.gr

Ελλάδα Ποδόσφαιρο ΠΑΟΚ SPORTS