. Απλά κάτι θα έχει ακούσει. Και είναι μοιραίο σχεδόν καθημερινά να ακούει τα ίδια ονόματα παραγόντων που συμμετείχαν στις διοικήσεις του Αρη.

Να ακούει εκείνους που επί των διοικήσεών τους ο Αρης έφτασε να έχει χρέος περισσότερα από 25 εκατομμύρια ευρώ. Και να εμφανίζονται όλοι αυτοί κάθε τρεις και λίγο ως σωτήρες και πάλι. Τη δεδομένη χρονική στιγμή που κανείς εκ των πραγμάτων για διάφορους λόγους δεν μπορεί (ανικανότητα, μηδενική οικονομική δυνατότητα, αμαρτίες κ.λπ.) η μοναδική αξιόπιστη λύση είναι ο Λάμπρος Γράντας.

Εχει τεράστια οικονομική δυνατότητα, έχει την ικανότητα αλλά έχει και τη γνώση όσο λίγοι για το ποιόν του καθενός στην Αρειανή οικογένεια. Δεν μπορώ να γνωρίζω εαν έχει την επιθυμία να επιστρέψει και να ασχοληθεί με τα κοινά του Αρη. Η μόνη ένδειξη (που δεν ήταν καθόλου σαφής) είναι δυο τρεις πρόσφατες ραδιοφωνικές του συνεντεύξεις, στις οποίες είπε αλήθειες και θύμισε πολλά για πολλούς που είχαν ξεχαστεί.

Είχαν ξεχαστεί στην πρόσφατη διαδρομή των τελευταίων χρόνων όλων εκείνων των παραγωγών οραμάτων και των δημιουργών ψευδαισθήσεων που έκαναν δόγμα τους ότι η ιστορία του Αρη άρχισε να γράφεται αμέσως μετα την υπαγωγή του στο άρθρο 44, από το 2004 δηλαδή. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο ο Λάμπρος Γράντας να περιμένει (σαν τον Δημήτρη Μελισσανίδη) να πέσει ο Αρης στην αγκαλιά του σαν ώριμο φρούτο και απαλλαγμένος από χρέη (ο νοών νοείτω) και αμαρτίες.

Το βέβαιο είναι ότι όσο διοίκησε τον Αρη μπορεί να μην ήταν προοδευτικός και να μην είναι όπως λένε, αλλά η εντιμότητα, η μπέσα, η ειλικρίνεια, η ανιδιοτέλεια είναι διαχρονικές αξίες και αυτές απουσίαζαν από τον Αρη σε πολύ μεγάλο ποσοστό.

Ο Λάμπρος Γράντας αδικήθηκε κατάφωρα. Χλευάστηκε, απαξιώθηκε και έφτασε στο σημείο να βγαίνει από το σπίτι του χαράματα και να βλέπει συνθήματα στους τοίχους που ξεπερνούσαν τα όρια της καφρίλας, της απανθρωπιάς και της αλητείας. Εάν δεν έβαζε την υπογραφή του και δεν χάριζε τις μετοχές του, ο Αρης δεν θα έμπαινε στο άρθρο 44.

Και για την ιστορία, θα σας αναφέρω ότι μία ώρα μετά που υπέγραψε, εκείνοι που είχαν τον Αρη στα χέρια τους κάνοντας ραδιοφωνική εκπομπή, αντί να τον ευχαριστήσουν, τον ξεφτίλισαν. Και ποτέ δεν εμφανίστηκε και ποτέ δεν διεκδίκησε. Προτίμησε τη σιωπή και μόνο. Σήμερα όμως πουλάνε Αρειανοσύνη εκείνοι που τον χρέωσαν με 25 εκατομμύρια ευρώ και κάθονται και τους ακούν και δεν προσεγγίζουν εκείνον που έβαλε στον Αρη (μοναδικός στην ιστορία) κοντά στο 1,5 δισεκατομμύριο παλιές δραχμές.

ΓΙΑ ΤΑ... ΠΡΟΒΑΤΑ

Ναι, ο Γράντας είναι παλαιών αρχών και μιας άλλης εποχής. Εχει μείνει δεκαετίες πίσω σε σχέση με τους εκσυγχρονιστές και προοδευτικούς Κόντη, Αθανασιάδη και Σκόρδα. Αυτό είναι μία πραγματικότητα. Και ίσως είναι καλύτερα να επιστρέψουν όλοι εκείνοι για να διορθώσουν τα λάθη τους.

Ο Γράντας έχει φαλιρίσει και δεν έχει πλέον ούτε ευρώ στην τσέπη και πιθανόν να θέλει να πάρει τον Αρη για να κονομήσει και πιθανόν για να εκδικηθεί για όλα αυτά που του έκαναν.

Ναι, ο Στεφανίδης θα μπορούσε μαζί με τον Σκόρδα και κάποιους άλλους να συνθέσουν την ιδανική διοικητική λύση για τον Αρη. Εδώ τον διοίκησαν με απόλυτη επιτυχία πρώην ναυτικοί και ναυτοπρόσκοποι.

Ναι, ο Γράντας είναι μόνος και κανείς από τους υγιώς σκεπτόμενους φίλους του Αρη δεν τον θέλουν. Και ίσως έχουν δίκιο.

ΓΙΑ ΤON... ΛΥΚΟ

Η ιστορία με τα χαμένα δελτία που στοίχισε τον υποβιβασμό στον Αρη πρέπει να γίνει γνωστή στον κόσμο. Διότι θάφτηκε στα ντουλάπια των παραγωγών οραμάτων.

Ο Γράντας έδωσε 500.000 παλιές δραχμές περίπου, σημερινά 1.800 ευρώ περίπου, για την επισκευή ενός θερμοσίφωνα στα αποδυτήρια του γηπέδου. Του τα ζήτησαν, τα έδωσε, αρρώστησε όταν διαπίστωσε τι συνέβη και μέλος της παρέας εκείνης που είχε αναλάβει την επισκευή αργότερα ήταν και μέλος διοικήσεων του Αρη. Γκέγκε;

Το θέμα είναι τι θέλει ο κόσμος και οι οργανωμένοι οπαδοί που μπορούν να καθορίσουν τις εξελίξεις. Θέλουν διοίκηση και λύση καθαρά χέρια ή την ολοκληρωτική καταστροφή; Θέλουν μπέσα και χρήματα ή νέους παραγωγούς οραμάτων ολοκληρωτικής εξαφάνισης; Τώρα ίσως περισσότερο από ποτέ επιβάλλεται να πάρουν θέση.

Πηγή: Goal

Άρης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS