Οπως κι αν λέγεται, (θα) είναι πάντοτε η Βιτόρια μας! Η Βιτόρια που συνηθίσαμε και αγαπήσαμε, τουτέστιν ένα σταθερό σημείο αναφοράς του ισπανικού, αλλά και του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ως Ταουγκρές Βασκόνια, ως Ταού Θεράμικα, ως Κάχα Λαμποράλ και ως νυν Λαμποράλ Κούτσα, ήταν, είναι και θα παραμείνει το μικρό ανυπότακτο χωριό, που έχει την τόλμη και το θράσος να τα βάζει με τους ηγεμόνες και να συγκρούεται με το κατεστημένο, εντός και εκτός των τειχών της Ισπανίας!

Μέσα σε δυόμισι μήνες, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει για τρίτη φορά τη βασκική ομάδα και απομένει άλλος ένας αγώνας στον δεύτερο γύρο του Top 16 στο ΟΑΚΑ: το όλον τέσσερις, που μαζί με τους επικείμενους δυο του Ολυμπιακού (ο οποίος παρεμπιπτόντως πέρυσι την αντιμετώπισε τέσσερις φορές) μας κάνουν έξι κι έχει ο Θεός!

Να έχει ο Θεός, δεν διαφωνώ, απλώς εάν συνεχιστεί αυτό το γαϊτανάκι εύχομαι να δεήσει ο Πανάγαθος να φυλάξει τα ελέη του για πάρτη μας κι όχι για τους... ακατονόμαστους προς τους οποίους υπήρξε εξόχως χουβαρντάς τη σεζόν 2000-01, όταν για τους τρεις από τους τέρσσερις πρεσβευτές του ελληνικού μπάσκετ στην τότε νεοπαγή Ευρωλίγκα, η Ταού ήταν που σε πονεί και που σε σφάζει!

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

Μπάσκετ SPORTS