Φίλοι γύρω-γύρω, όταν με ρωτούν για τηλεοπτικά, συνήθως το ενδιαφέρον τους είναι τι θα γίνει, στα επόμενα χρόνια, με Τσάμπιονς Λιγκ, Μουντιάλ και EURO, Εθνική, τέτοια. Για Γιουρόπα Λιγκ, τόσον καιρό μόνο με ένα, τον Μάκη, θυμάμαι να το ‘φερε η κουβέντα. Ο παιδίατρός μου, διαβόητος σε Νέα Σμύρνη και περίχωρα, σεσημασμένος Γιουνάιτεντ, πιο παλαβός κι απ’ τους παλαβούς. «Νομίζω ότι αυτό (σ.σ. το Γιουρόπα Λιγκ) πρέπει να ξέρω σε ποια κανάλια θα παίζει».

Ηταν ήδη φανερό την ημέρα της κλήρωσης των νοκ-άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ, δηλαδή εδώ κι ένα μήνα, ότι για τον Ολυμπιακό το μη χείρον, με τους συγκεκριμένους υποψήφιους παρτενέρ που τον περιστοίχιζαν, ασφαλώς κυμαινόταν κάπου μεταξύ Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μπορούσια Ντόρτμουντ. Και οι μεν Γερμανοί, με το για πολλούς και διάφορους λόγους σωτήριο Winterpause, τη χειμερινή διακοπή, τουλάχιστον κάνουν την κούρα τους. Επουλώνουν πληγές. Οι Αγγλοι, με το ανελέητο καλεντάρι την ίδια ετούτη εποχή, δεν έχουν την αντίστοιχη πολυτέλεια. Εδώ, πληγές ανοίγουν. Η μία μετά την άλλη. Το κάθε κακό φέρνει και ένα χειρότερο.

Ιστορικά ρεκόρ έχουν ξεφτιλιστεί. Ο όποιος φοβιτσιάρης παρελθουσών δεκαετιών, πλέον ξεθαρρεύει, πηγαίνει και χτυπάει, φεύγει. Φεύγει νικητής. Η Νιουκάσλ είχε να νικήσει εκεί, απ’ το 1972. Η Ουέστ Μπρομ, απ’ το 1978. Η Εβερτον, απ’ το 1992. Η Σουόνσι, από ποτέ! Μια αυτοκρατορία που καταρρέει; Πομπώδες. Αλλά, αυτό σίγουρα, ένα τρένο σε εκτροχιασμό. Και, αν τα υπόλοιπα δεν αρκούν, η μορφή του Σερ σε κάθε ματς. Η προθυμία της TV να τον δίνει, πλάνο στην κερκίδα, εντός ή εκτός έδρας, με το που έρχεται η στραβή. Ένα πλάνο-σιγουράκι. Δεν κάνει, ο γηραιός Σκωτσέζος, καλά. Δεν το ‘κανε, με τους επόμενους, ο Πεπ στην αγρανάπαυσή του. Δεν το κάνει, με τον Πεπ, ο Χάινκες.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός