Εύκολο ήταν όμως να ακουμπήσεις τον Αντζελο Φιλιππίδη όταν αυτός ήτανε όρθιος; Και αναφέρομαι στις δραστηριότητές του, σαν προέδρου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Τον Σημίτη που ήτανε τότε πρωθυπουργός, μπορούσες να τον ενοχλήσεις. Τον Φιλιππίδη με τίποτα. Αλλα κείμενα έδινες στην εφημερίδα και άλλα διάβαζες την άλλη μέρα το πρωί. Το γνωρίζω αυτό από πρώτο χέρι. Και για παραπάνω από μια-δυο προσωπικές περιπτώσεις μάλιστα. Εφημερίδες δηλαδή. Στην πιάτσα λένε ότι δύο τρόποι υπάρχουν για να μη σε ενοχλεί κάποιος δημοσιογράφος: Ή τον πληρώνεις ή τον δέρνεις. Για τον Φιλιππίδη είναι βέβαιο ότι σαν ευγενής, καλοαναθρεμμένος και απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών, ήταν και είναι φύσει και θέσει αντίθετος με την κάθε μορφή βίας. Είχε τον τρόπο του όμως. Να ξεκινάει δηλαδή από ψηλά σχετικά με την επικοινωνία και να μην ασχολείται με τη μαρίδα.

Σαφώς, λοιπόν, και θα είσαι παλιάνθρωπος αν πανηγυρίζεις όταν εκδίδεται κάποιο ένταλμα σύλληψης. Και σχετικά με την ουσία της υπόθεσης, τις δραστηριότητες δηλαδή του Αντζελο σαν προέδρου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, την άκρη θα τη βρει η Δικαιοσύνη. Οχι η Δημοσιογραφία. Δυο λόγια λέμε, λοιπόν, για τον Φιλιππίδη, όπως τον γνωρίσαμε. Ειρήσθω εν παρόδω, όταν είπαμε παραπάνω σχετικά με τη βία, δεν ξεχάσαμε την μπούκα που έκανε στη Λεωφόρο και πλάκωσε στα χαστούκια τον Ευθυμιάδη.

Αυτή ήταν η κακιά ώρα, όπως λέγεται. Αλλά και η ζωντανή απόδειξη ότι ο Αντζελο σαν πρόεδρος του Παναθηναϊκού δεν ανήκε στην κατηγορία των Φλούφλις, όπως έλεγαν κάποιοι κακοήθεις, αλλά ήταν άντρακλας με τα όλα του και πλάκωνε και στις γρήγορες και τους διαιτητές έτσι και λάχαινε. Ο Αντζελο, λοιπόν, ήταν το κλασικό γκόλντεν μπόι. Από καλή οικογένεια, με καλές σπουδές, πονηρός και με γερές πλάτες... Πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, επιχειρηματικές της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Ταυτόχρονα όμως, είχε και μεγάλο περίσσευμα έπαρσης και αλαζονείας. Δεν θα ήταν μια βδομάδα πρόεδρος στον Παναθηναϊκό, όταν με πήρε τηλέφωνο για να διαμαρτυρηθεί επειδή είχα γράψει σχετικά με τον μισθό του και τη χρυσή κάρτα για δημόσιες σχέσεις.

Η απάντηση που μου έδωσε ήταν ότι «εγώ έχω βγάλει τόσα πολλά λεφτά από το Χρηματιστήριο, που δεν έχω ανάγκη μισθού από τον Παναθηναϊκό». Για να του απαντήσω κι εγώ «δεν χρειάζεται να συνεχίσετε, κατάλαβα». Και πολύ καλά μάλιστα. Ο Βαγγέλης Φιλιππίδης που άλλαξε το όνομά του στο ευγενικότερο και το έκανε Αγγελος, συνεχίζει και τώρα που βρίσκεται σ' αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη θέση, να διατηρεί την ίδια έπαρση και αλαζονεία. Οταν είπε χθες το πρωί στον Παπαδάκη, από τη Νέα Υόρκη που βρίσκεται, ότι «θέλω κάμερες στην ανάκριση για να μάθει ο ελληνικός λαός την αλήθεια». Ούτε ο Κοσκωτάς δεν είχε σκεφτεί να το πει αυτό.

Ταυτόχρονα όμως, μπήκε και στην ουσία της υπόθεσης: «Τα κόκκινα δάνεια του ΤΤ ήταν 5%, που με τη συγχώνευση με την Ασπίς Μπανκ έφτασαν το 10%. Ενώ τα κόκκινα της Αλφα Μπανκ είναι πάνω από 24%». Τι ήθελε να πει δηλαδή; Οτι αν είσαι νταραβεριτζής σε τράπεζα, για κάθε ένα δισ. ευρώ σε δάνεια, έχεις το δικαίωμα να δώσεις από πενήντα έως εκατό εκατομμύρια αέρα πατέρα. Κι ενδεχόμενα, λέω εγώ ο κακοήθης, αυτά τα πενήντα, εκατό, διακόσια εκατομμύρια γιούρο ή και πολλά παραπάνω ανάλογα με τον τζίρο, να γίνουνε μερτικό; Αυτά.

Οι δάφνες από την ιστορία είναι για να τις βάζουμε στις φακές

ΙΔΟΥ, λοιπόν, που ξεψάρωσε και ο Κωνσταντίνος Παναγόπουλος. Κωνσταντίνος επαναλαμβάνω, σαν τον Παλαιολόγο, κι όχι Κώστας, όπως τόσοι άλλοι του σωρού. Χάνει, λοιπόν, ο Πανιώνιος από τον Αιγινιακό στο Κύπελλο 0-1 κι ο Παναγόπουλος κάνει την εξής πρωτότυπη δήλωση: «Νιώθω ότι υπάρχει πρόβλημα στη νοοτροπία. Δεν ξέρω αν κάποιοι παίκτες αντιλαμβάνονται ή όχι σε ποιον σύλλογο βρίσκονται». Καλώστονε κι ας άργησε. Να δεχτούμε, λοιπόν, ότι έχει δίκιο. Αυτό είναι όμως το μοναδικό πρόβλημα που αντιλαμβάνεται; Αλλο πρόβλημα δεν υπάρχει;

Το ότι οι ποδοσφαιριστές είναι απλήρωτοι, δεν συνιστά πρόβλημα; Οτι οι πονηροί της διοίκησης τους κάνουν και μαγκιές από πάνω και τους λένε «δεν υπάρχει σάλιο, όποιος θέλει μένει, όποιος θέλει φεύγει», δεν συνιστά πρόβλημα; Οταν κάποιος δουλεύει χωρίς να πληρώνεται και δεν έχει λεφτά να βάλει βενζίνα για να πάει στην προπόνηση, δεν συνιστά πρόβλημα; Και ποιος είναι στο φινάλε ο σύλλογος που δεν αντιλαμβάνονται οι ποδοσφαιριστές ότι παίζουνε; Ο ιστορικός Πανιώνιος; Οπως είχε πει ο Αλαμάνος, του ιστορικού επίσης Απόλλωνα, οι δάφνες από την ιστορία είναι για να τις βάζουνε στις φακές. Οχι να τις επικαλούνται.

Δύσκολο να του φτάσουν οι ψήφοι της εκκλησίας, αφού τον έχει βάλει στο σημάδι ο Βαγγέλης

ΠΟΙΟΙ είναι περισσότεροι; Οι τζιναβωτοί ή οι θρησκόληπτοι; Θα πει κάποιος, τι ερώτηση είναι αυτή; Τι σχέση μπορεί να έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Στην προκειμένη περίπτωση, όπως έχει. Οι ίδιες οι αδελφές υπερηφανεύονται ότι, κρυφές που είναι οι περισσότερες και φανερές που είναι οι λιγότερες, φτάνουν το 10%. Οτι ο ένας στους δέκα άντρες δηλαδή είναι τζιναβωτός και η μία στις δέκα γυναίκες τζιβιτζιλού. Μεγάλο ποσοστό κατά την άποψή μου. Υπερβολικό. Κάπως έτσι, λοιπόν, σκέφτηκε ο δήμαρχος Πειραιά, ο Μιχαλολιάκος. Πόσες ψήφους έχω να χάσω αν βγω και ξεφωνίσω τις αδελφές; Τόσους.

Πόσους όμως θα κερδίσω από την εκκλησία κάνοντας αβάντα στον Μητροπολίτη τον Σεραφείμ; Πολλούς περισσότερους. Και βγήκε, λοιπόν, κι έκανε τη γνωστή δήλωση: «Αναγνωρίζω σε κάποιον το δικαίωμα να είναι ομοφυλόφιλος, αλλά δεν τον θέλω στο περιβάλλον μου και δεν εμπιστεύομαι ομοφυλόφιλους στον δημόσιο βίο». Σαν τον Τομπούλογλου λέω εγώ, που ήταν μέχρι να τον πιάσουν στα πράσα, στο ίδιο κόμμα με τον δήμαρχο. Στο συν-πλην, λοιπόν, σχετικά με τις ψήφους που χάνει και κερδίζει αντίστοιχα με αυτή τη δήλωση ο Μιχαλολιάκος, σαφώς και βγαίνει κερδισμένος.

Στην προοπτική δηλαδή να δώσει ντιρεκτίβα ο Σεραφείμ, ψηφίζουμε Μιχαλολιάκο που είναι κόντρα σ' αυτούς που τουρλοκωλιάζονται. Θα του φτάσουν όμως οι ψήφοι της εκκλησίας για να ξαναβγεί; Δύσκολο. Από τη στιγμή δηλαδή που τον έχει βάλει στο σημάδι ο Βαγγέλης, από τότε που έκανε αβάντα στον Μελισσανίδη. Οι Ολυμπιακοί στον Πειραιά είναι σαφώς περισσότεροι. Από όλους τους άλλους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος αγοράζει τη Nova;

Κι άλλος από το ποδόσφαιρο έχει σειρά μετά τον Φιλιππίδη.

-Observer

Πηγή: Goal

Ποδόσφαιρο SPORTS